Van bedroom naar billboard: hoe artiesten tegenwoordig zélf hun carrière bouwen

ZWOLLE – Op social media zie je ze steeds vaker voorbij komen: onafhankelijke artiesten. Dat zijn artiesten die alles zelf doen: van het schrijven tot het uitbrengen en van merchandise ontwerpen tot eigen live-shows regelen. De technologie maakt het steeds makkelijker om alles zelf te doen en dat doet de nieuwe generatie muzikanten dan ook zeker. Met een microfoon en wat software in je slaapkamer een megahit maken is het doel van velen. Hoe groeit een ‘independent artist’ eigenlijk naar de top?

Voor- en nadelen

Sarah Dekker, artiestennaam Moonloops, is al een aantal jaar ‘independent artist’, ze vindt het heerlijk om zelf de creatieve vrijheid te hebben: “Er is niemand die tegen mij zegt: dit is geen goed nummer, dit wordt geen hit dus dit mag je niet uitbrengen. Dat ik kan maken wat ik wil met de mensen waarmee ik dat wil vind ik het aller aller aller aller allerbelangrijkste ooit”, zegt ze standvastig. Toch brengt alles zelf doen ook wat nadelen met zich mee. “Je bent compleet verantwoordelijk voor je eigen succes dus als ik niet de hele zomer geboekt wordt, betekent dat dat ik niet hard genoeg heb gewerkt”, vertelt Sarah, “Alles zelf doen is fijn, maar ook lastig. Ik ben goed in liedjes schrijven en mooie albums maken en dingen produceren. Ik ben een artiest, ik ben geen manager, ik ben geen boeker.”

Ook Groningse artiest Espen Tilma, artiest onder de naam ET.wav, vindt de creatieve vrijheid en het zelf kunnen bepalen wat je wil maken, met wie je dat wil en wanneer je dat wil heel erg belangrijk. “Het nadeel hierbij is wel dat je jezelf tot alles moet verzetten. Als je een album wil uitbrengen moet je ook denken aan de promo, videoclip, promotiemateriaal, boekingen, een goede mix en master, goeie beats, studiotijd en meer. Bij een label is dat pad een beetje voor je uitgelegd, maar als onafhankelijk artiest moet je alles tot in de puntjes zelf uitwerken”, licht Espen toe.

Labels

Zwollenaar Frank Satink, oprichter van onafhankelijk platenlabel Goomah Music geeft aan wel een ontwikkeling te zien, echter maken zij zich geen grote zorgen over eventuele gevolgen voor hun bedrijf. Het is naast een platenlabel namelijk ook een boekingskantoor én management waardoor ze meerdere inkomstenbronnen hebben. “Door onze werkwijze waren we altijd een buitenbeentje. Tegenwoordig verschijnt de combinatie steeds vaker, maar van oorsprong is het niet een hele logische”, vertelt hij.

“Wij werken met acts op verschillende manieren: soms zijn we alleen het label, soms alleen de manager, soms alleen de boeker en soms zijn we boeker én label dus ons verdienmodel ligt anders”, licht hij toe, “Ik zie wel dat steeds meer acts alles zelf doen, dat is een ontwikkeling van de laatste tien jaar. Een bekend voorbeeld van zo’n tien jaar geleden was Kara Emerald. Die deed alles zelf, maar huurde extern promotors in om haar muziek zo richting de pers te krijgen”. Volgens hem gebeurt dat steeds meer, maar zie je ook wel dat heel veel bands het uiteindelijk toch lekker vinden dat ze bij een label zitten omdat je daar eigenlijk alles uit handen kunt geven: “Dan kun je gewoon zeggen: we willen een vinylplaat, CD’s en alles online. We willen goede promo, een plug voor de radio en nog zoveel meer. Dat zijn allemaal dingen die je bij een label kunt regelen”.

Op het moment dat je bij een label gaat, ga je in zee met een professionele partij, dat is volgens Santink altijd van meerwaarde omdat zij de kennis al hebben. “Sommige willen het bewust anders doen. Voor anderen is het een noodsprong, dat omdat ze geen label kunnen. Ik snap het heel goed als ze het zo doen, ik juich het vaak ook toe”.

Boekingen

Hanneke Dijkstra, hoofdprogrammeur bij Simplon in Groningen, krijgt veel te maken met mailtjes van independent artiesten die willen spelen. Het directe contact met een artiest of band kan volgens haar best wel fijn zijn: “Vaak komen eventuele problemen, zoals met riders bijvoorbeeld, dan al veel sneller aan het licht dan wanneer er nog een tussenpersoon in de communicatie zit. Boekingskantoren brengen ook, bijna altijd, een commissie in rekening. Logisch natuurlijk, maar het zorgt wel voor meer kosten voor de zaal en vaak dat je de artiest minder gage kan bieden”. Volgens Dijkstra zit er ook een keerzijde aan het werken met independent artieste. Zij hebben geen partij aan hun zijde die die óók geld in hun steekt, door bijvoorbeeld marketingcampagnes te ondersteunen. Dat zorgt er soms voor dat het lastiger is om een independent artiest te verkopen aan het publiek. “Dat is simpelweg omdat er misschien minder bereik is. De agencies hebben ontzettend veel volgers en delen ook de shows van artiesten uit hun rooster. Als artiest moet je dan zelf vaak harder er aan trekken, en wij als zaal dus soms ook”.

Advies

Santink geeft nieuwe acts graag iets mee: “Onafhankelijke acts zijn toch vaak de acts met een eigen smoel. Ik vind het allerbelangrijkste dat ze die echt behouden. Je moet je vasthouden aan de dingen die je vet vindt: waarom je die muziek bent gaan maken. Concessies doen kan altijd nog ergens onderweg, maar je moet eerst zorgen dat je een goed profiel voor jezelf hebt opgebouwd en dat je dat uitwerkt en daarmee aan de slag gaat. Als je dan bij een label zou aankloppen zoals wij willen we helemaal niet dat je een heel plan op twee A4tjes maakt. Ik heb veel liever dat je het vanuit je hart doet, daar ga ik voor. Ik zou altijd zeggen blijf lekker eigenwijs. Volg je eigen hart. Dat vind ik het allerbelangrijkste.”

Dijkstra zegt: “Ga meters maken en benader zo veel mogelijk programmeurs en festivals. Hoe sneller je op onze radar staat, hoe beter. Ik volg graag de route die artiesten afleggen en we denken, denk ik, allemaal ook graag mee over hoe we een rol kunnen spelen in jouw ontwikkeling als artiest. Wees niet te bang om mensen te benaderen, ik denk dat we allemaal graag helpen.”