Beschermd: Dodenweg N50 nog steeds onveilig; ‘hoe veel doden moeten er nog vallen?’

De N50, ook wel bekend als de ‘dodenweg’ blijft een groot probleem in het verkeer. Naast de heftige ongelukken die er al zijn gebeurd in de laatste jaren, vindt er ook veel vertraging plaats op de weg. Vrachtwagenchauffeur Wio ziet het gevaar van dichtbij, maar ook de gemeenten en Rijkswaterstaat zien dat er wat moet gebeuren. Toch is er al jaren uitstel van realisatie. Waarom gebeurt er maar niks en hoe lang gaat het nog duren?

Op de parkeerplaats van zijn werk zit hij nog in z’n witte Opel. In z’n Post NL outfit zit Wio weer klaar voor een nieuwe dienst van 14:00 tot 23:00. Alhoewel, die 23:00 moet hij nog maar afwachten. De route die die met zijn vrachtwagen elke dag moet nemen gaat namelijk over de N50, en laat dat nou een weg zijn die vaak voor problemen zorgt. ‘Van begin tot eind is de weg gewoon onlogisch ingedeeld. Rond vijf uur ’s middags is het gewoon niet te doen op die weg. Het staat dan helemaal vast.’

De N50 is niet ontworpen voor het huidige verkeersaanbod. Waar ooit genoeg was aan een tweebaansweg, is dat nu lang niet meer voldoende. Geen rijbaanscheiding, wisselende weggedeeltes en beperkte uitwijkmogelijkheden zorgen ervoor dat kleine fouten grote gevolgen kunnen hebben. Veel automobilisten voelen zich bang op de weg. Het probleem is niet onbesproken, maar de aanpak loopt vast door te lage budgetten en strengere milieuregels die aanpassingen laten vertragen.

Rik Hartgers, verkeerskundige bij de gemeente Kampen, ziet de prioriteit van deze weg zeker wel in. ‘De weg voldoet zeker niet aan de capaciteit die nodig is. Het stroopt tijdens de spits zo enorm op dat je soms wel meer dan een uur file hebt.’

Het gevaar ziet de gemeente Kampen ook: ‘Na een verkeersveiligheidsonderzoek is gebleken dat er op sommige stukken van de weg een zeer groot risico is op ongelukken. Hierdoor staat deze weg ook heel hoog op het lijstje van ons.’

‘Bij het ontwikkelen en de inrichting van de N50 is het al niet goed gegaan.’ Zo zegt Thijs Scheres van Rijkswaterstaat. ‘Deze weg is stukje voor stukje ontwikkeld en elk stukje is anders ingericht, waardoor je een heel versnipperd en onoverzichtelijk wegbeeld hebt.’

Voor Wio is er één duidelijke oplossing: ‘Verbreed gewoon de hele weg naar twee banen. Dat kan het hele probleem verhelpen. Er wordt nu wel geld uitgegeven aan bepaalde tijdelijke maatregelen, maar dan denk ik; los het gewoon nu gelijk goed op.’

Die tijdelijke oplossingen zijn onder andere de snelheidsverlaging naar 80 km/u en een tussenrails. Beide maatregelen zijn op slechts één stuk en is alleen maar tijdelijk. Op het zeer groot risico gebied van de weg, tussen Kampen en Ramspol, is de verwachting dat er definitieve aanpassingen gedaan zullen worden in 2028. Rik Hartgers legt uit wat ze daar willen aanpassen: ‘We willen de twee rijstroken uit elkaar halen en een brede middenberm erin maken met een fysieke geleider, zodat er geen frontale botsingen meer kunnen plaatsvinden. Daarnaast willen we aan de buitenzijde een obstakelvrije berm, zodat je niet meteen bij een stuurfout de diepte in gaat of tegen een boom aan rijdt.’

De oplossing voor Wio, het verbreden naar aan elke zijde twee banen over de hele weg, gaat niet gebeuren. Daar zegt Thijs Scheres van Rijkswaterstaat het volgende over: ‘Uit onderzoek blijkt dat op sommige trajecten op die weg er tot in ieder geval 2050 geen noodzaak is voor een 2×2. Dan gaat het Rijk er niet in investeren om alles te verbreden. We doen wat noodzakelijk is aan de verkeersveiligheid.’

Een traject op de N50 dat eerst nog onbesproken blijft is de verbinding Kampen – Hattemerbroek. Rik Hartgers vertelt dat een verbreding daar meer dan noodzakelijk is, vanwege de benodigde capaciteit. ‘Ook uit onderzoek is gebleken dat dit traject vanwege verkeersveiligheid en capaciteit verbreed moet worden. Het mooie is zelfs dat de fundering, de bruggen en kunstwerken van de weg al zijn voorbereid op een 2×2 weg.’ Het probleem is alleen de capaciteit en de middelen van Rijkswaterstaat. Hierdoor is het simpelweg niet mogelijk om nieuwe dingen door te voeren. ‘We weten al zeker dat tot 2040 er geen geld is voor nieuwe projecten. Er zal dus in ieder geval tot die tijd gewacht moeten worden.’

Dat er de komende jaren sowieso nog niks gaat gebeuren heeft ook te maken met het tekort aan geld. ‘Er is gewoon een tekort aan geld voor alles wat in het land aangepast moet worden. Niet alleen de N50 is een probleem, dus we zullen prioriteiten moeten stellen. Hoewel de N50 hoog op ons lijstje staat, gaat er toch echt tijd overheen tot een daadwerkelijke realisatie van het project.’ Aldus Thijs Scheres.

Ook het stikstofprobleem van de afgelopen jaren bleek een enorme obstakel voor projecten als deze. ‘Doordat stikstof aan bod kwam, stonden alle projecten stil, waardoor ze allemaal achterlopen. Er moest eerst overal een stikstofonderzoek komen om te kijken of het wel binnen de marges zou vallen. Dat zorgt dus ook voor een vertraging.’

Ook al moet Wio twee keer per dag de N50 over, gelukkig heeft hij daar zelf nog nooit wat ergs meegemaakt. Hij klopt meteen een paar keer op het dashboard van zijn auto. ‘Laat ik dat maar even afkloppen. Het gevaar zit daar in zo’n klein hoekje. Ik hoop van harte dat dit snel wordt opgelost, want elk mensenleven is er weer één. Hoeveel doden moeten er nog vallen? Is dat dan niet erg genoeg?’

Wio pakt zijn schoudertas en klimt de auto uit. Met het op slot doen van zijn auto hoor je twee korte claxonklanken als teken dat die dicht zit. Hij loopt het hoofdgebouw van Post NL binnen, op weg naar zijn dagplanning. Maar eigenlijk weet hij het al wel. Over een paar uur rijdt hij weer over de N50, hopelijk zonder gevaar en zonder vertraging.