Foto’s: Vincent Riemersma
Het erkennen dat je een eetstoornis hebt is vaak al lastig voor iemand, maar dit vervolgens ook nog aan je omgeving bekend maken is nog veel moeilijker. Hoe belangrijk hulp bij dit soort psychische stoornissen ook is, het taboe wat erover heerst en de lange wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg maakt de stap naar behandeling soms onmogelijk, met alle gevolgen vandien.
Daphne Alderts (23) is studente en marathonschaatsster bij team BTZ.nl. Op zestienjarige leeftijd kreeg Daphne de Ziekte van Pfeiffer waardoor alles voor haar weg viel. Hierdoor kwam haar focus op één ding, eten en niet eten. Dit was het begin van haar eetstoornis, wat veel invloed had op haar leven, en zo ook op haar topsport. Als topsporter kan het lastig zijn als je met bepaalde klachten rondloopt wat invloed kan hebben op je sport. Nadat ze bij de huisarts kwam en ze mogelijk in een kliniek zou belanden, sloeg bij haar de knop om: “Zo wil ik niet meer leven”.
Het erkennen van een eetstoornis is al lastig genoeg, maar een behandeling krijgen is ook een moeilijke opgave. Gelukkig heeft Daphne vroegtijdig hulp kunnen krijgen vanuit haar schaatsteam. Hierdoor gaat het nu erg goed met Daphne en kan ze volop haar studie volgen, genieten van haar vrienden en familie, maar vooral dat wat ze het liefst doet: schaatsen en fietsen. “Ik ben liever gelukkig, dan ik mijn ogen ‘perfect'”.