Piet de Jong is eigenaar van zwemschool Piet en Roos. Als bewegingsagoog geeft hij ook zwemles aan personen met een beperking in het zwembad van Meaykehiem. Het zwembad sluit in januari en hiermee stoppen de zwemlessen van Piet ook. Hij vindt dit besluit dramatisch: “De ontwikkeling van cliënten gaat stagneren.”
Piet zet een bak met speelgoed neer aan de rand van het zwembad, aan de andere kant legt hij een gele mat op de vloer. De cliënten gaan allemaal het water in en brengen zelfstandig het speelgoed van de ene kant naar de andere kant. “Deze cliënten komen voor plezier naar het zwembad. Het gaat hierbij vooral om het activeren van beweging. Door het speelgoed heen en weer te brengen houd je hun bezig.”
Het zwembad van Maeykehym is erg klein en het bestaat maar uit 1 bad. Het water in dit bad is wel warmer dan andere reguliere zwembaden. Hierdoor is het een perfect zwembad voor cliënten met een beperking, ze raken zo niet snel overprikkeld en warm water is beter voor de spieren. Maeykehiem is een organisatie speciaal voor mensen met een verstandelijke beperking. Het zit gevestigd in het Friese dorp Sint Nicolaasga. Piet is al 22 jaar werkzaam bij Maeykehiem. Eerst als woonbegeleider en sinds 2007 als bewegingsagoog. Sporten en bewegen heeft Piet altijd al belangrijk gevonden. “Ik heb de CIOS afgerond en tijdens het afstuderen heb ik mij gefocust op mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb gekozen om dit werk te doen, want je ziet echt de ontwikkeling bij de client en de vrolijkheid die ze uit bewegen en zwemmen halen. Dat vind ik heel erg mooi. Naast deze doelgroep werk ik ook met kinderen. Kinderen hebben natuurlijk lichamelijk sneller resultaat, maar wat deze doelgroep zo leuk maakt is dat de ontwikkeling echt in de kleine dingetjes zit. Vooruitgang is voor hun niet beter worden, maar dat ze niet achteruitgaan. Met mijn beroep moet je dus kijken wat die cliënten nodig hebben en wat ze gelukkig maakt en dat maakt dit werk zo leuk.”
“Wij geven behandelingen of recreatieve lessen. Recreatief gaat vooral om het activeren van het persoon en het plezier hebben in bewegen. Bij een behandeling moeten we echt een doelstelling formuleren. Dit doen we samen met fysiotherapeuten, orthopedagogen en gedragsdeskundigen.”
Peter is begeleider bij Maeykehiem en brengt de cliënten altijd naar de zwemlessen. Hij verteld: “Piet is een hele sportieve man die vaak ook grapjes maakt met de cliënten. Ik vind het mooi dat dit werk er is, want de bewoners vinden het zwemmen leuk en de beleving is voor hun al belangrijk.”
Piet geeft de lessen samen met zijn vrouw Roos en ook zij vindt dit werk belangrijk: “Je ziet de cliënten echt genieten als ze in het water zijn en dat is uiteindelijk ook het belangrijkste. Piet is heel begaan met de cliënten en hij denkt altijd mee met wat de cliënten nodig hebben.”
Maeykehiem heeft besloten om het zwembad op hun terrein vanaf 1 januari te sluiten. Dit heeft te maken met financiële kosten, maar ook met het feit dat Maeykehiem graag wil uitbreiden. Hiervoor moet er ruimte komen op het terrein. De zwemlessen van Piet stoppen daarom en dat zorgt voor problemen. “Persoonlijk vind ik het dramatisch, want de cliënten hebben zelf geen stem en ik vind dat we die moeten beschermen. Zij hebben straks een probleem, omdat er voor sommige geen vervangende activiteit kan komen. Er zijn een paar met wie je nog bewegingsactiviteiten kan doen in de gymzaal, maar andere cliënten zitten lichamelijk vast en daar kun je in de gymzaal niks mee doen. Ook kun je niet zomaar in een ander zwembad tussen recreanten gaan zwemmen in verband met de prikkels. De andere zwembaden zitten ook vol, daarom vind ik de keuze ook gewoon triest. De ontwikkeling van de cliënten gaat stagneren.”
Toch wil Piet zijn baan als zwemleraar van cliënten met een verstandelijke beperking niet opgeven. Samen met de gemeente is hij bezig om een nieuw zwembad te bouwen in Sint Nicolaasga. “Naast dat de cliënten van Maeykehiem straks niet meer kunnen zwemmen zit ik nog met ongeveer 500 kinderen die ook ergens anders heen moeten en dat is erg stressvol, er is namelijk bijna geen plek. Daarom zijn we nu aan het onderzoeken of wij ook een nieuw zwembad kunnen bouwen, maar je bouwt natuurlijk niet even een zwembad. De vergunning en de bestemming heb je niet zomaar rond, dus we zijn dag en nacht bezig met het uitzoeken wat het allemaal gaat kosten en wat er nog meer bij komt kijken. De gemeente is blij met het initiatief, maar wij moeten het wel zelf gaan doen. We krijgen geen subsidie van de gemeente. Daarnaast hebben wij ook geen verstand van het bouwen van zwembaden”
“Cliënten hebben onze hulp nodig, omdat zij zelf niet weten wat hun lichaam kan. Als sommige cliënten niet in het zwembad zijn weten ze niet hoe ze moeten bewegen. Water activeert cliënten beter dan bewegen in een gymzaal het doet namelijk iets met de sensormotoriek en het is ook een beleving. Water nodigt uit voor beweging dat is een feit. Wij hebben ook cliënten die niet meer kunnen lopen en staan, maar zij kunnen dan wel in het water lopen. Dat is natuurlijk megawinst voor hen. Daarnaast werk je ook aan hun regie, eigenwaarde en dat ze baas kunnen zijn over hun eigen lichaam. Dit is natuurlijk prachtig om te zien.”
