Natalie Beeke (52) woont samen met haar gezin, man en dochter, in Apeldoorn. Eind juni heeft ze gastric bypass genomen, een maagoperatie om af te vallen. Op het punt van de operatie woog ze 102,8 kilo, maar heeft voor zichzelf een streefgewicht in gedachte. De impact op haar dagelijks leven is groot: ‘’Ik moet zes keer per dag kleine maaltijden eten, en minstens zes keer per dag ook drinken. Maar dat kan in principe nooit meer samen.’’
Het was geen makkelijke keuze om een gastric bypass te nemen volgens Natalie. ‘’Eigenlijk denk je: dat moet je toch zelf kunnen oplossen, door af te vallen. Maar zo werkt het niet altijd in de praktijk.’’ Twaalf jaar geleden is zij namelijk voor de tweede keer in het ziekenhuis gekomen met een bloedvergiftiging. ‘’Daarna is het bergafwaarts gegaan. Mijn organen vielen uit. En toen ik eenmaal beter was werd ik ontslagen uit het ziekenhuis, maar er werd nooit naar mij omgekeken, of wat voor consequenties er aan kleven.’’ Doordat de organen waren uitgevallen hebben ze nooit meer hun volledige functie teruggekregen waardoor Natalie bleef aankomen. Afgelopen 23 juni heeft Natalie een bypass gekregen. ‘’Dat betekent dat ze het grootste gedeelte van je maag wegsnijden, en een kleinere maag dichtnieten. Maar ze leiden je slokdarm en je darm naar de nieuwe maag.’’
Veranderingen
Na elf weken is Natalie al zeventien kilo wijt. ‘’Klinkt heel veel. Is het ook! Het is alleen maar in de beginfase dat je zoveel afvalt.’’ Maar hoe goed de operatie nu ook klinkt zijn er wel levenslange aanpassingen in levensstijl voor nodig. Zo moet Natalie iedere dag voorgeschreven vitamine-supplementen slikken doordat er niet genoeg voedingsstoffen worden opgenomen. ‘’Dat is prima. Dat is de consequentie en dat weet je van tevoren.’’
Het eten en de supplementen moesten na de operatie wel worden opgebouwd, want na de operatie moet je lichaam wennen. ‘’Vlak na je operatie mag je de eerste week alleen maar vloeibaar drinken, en dat moet je dan geleidelijk opbouwen. Voorheen was je maag gemiddeld 450 milliliter, nu is dat nog maar 150 milliliter.’’ Niet alleen dat verandert, ook haar eetstijl moet worden aangepast. ‘’Ik moet zes keer per dag kleine maaltijden eten, en minstens zes keer per dag ook drinken. Maar dat kan in principe nooit meer samen. Je moet drinken, een half uur wachten en dan kan je weer wat eten.’’
Sociale omgeving en de groepssessies
De familie, collega’s en vrienden steunen Natalie door dit hele proces. Soms kreeg ze de vraag of ze het ook wel nodig had. Maar haar man Jan-Paul zag in dat het nodig was. ‘’Ik zie mijn vrouw lijden door pijn in haar lichaam van het gewicht.’’ Wekelijks vertelt ze in de familie groepsapp hoeveel ze is afgevallen en ze haalt hier veel steun uit. Haar dochter Madeleine ziet ook verandering bij haar moeder. ‘’Ze doet echt haar best, je ziet haar afvallen en ook steeds meer genieten van dingen.’’
Dit traject gaat via Vitalys, een kliniek tegen overgewicht, door middel van groepssessies waarin je wordt begeleid. Hierdoor hoefde Natalie het helemaal niet alleen te doen. ‘’Het traject duurt in totaal vijf jaar. Het begint met 6 bijeenkomsten voordat je wordt geopereerd, waarbij je twee uur lang elke sessie door een psycholoog en een diëtist wordt voorbereid op de operatie en wat daarna allemaal gaat komen.’’ In dat traject moet je terugkomen met steeds langere tussenpozen. Dit geeft Natalie een stok achter de deur en motivatie. ‘’De eerste meeting werd ook gezegd, maak een groepsapp aan zodat je elkaar kan ondersteunen. Het enige wat niet genoemd mag worden is je gewicht en hoeveel je bent afgevallen, omdat dat voor medegroepsgenoten demotiverend kan zijn.’’
Mentale groei
Toen Natalie aan dit avontuur begon woog ze 102,8 kilo. Haar streefgewicht ligt nu tussen de 72 en 67 kilo. ‘’Ik hoef ook geen maat 36 of 38 meer te hebben. Ik vind het interessanter om gewoon weer goed in mijn vel te zitten, en gewoon meer te kunnen hardlopen. Met mijn oude gewicht weet ik gewoon dat ik op latere leeftijd ziek ga worden, en andere ziektes ga ontwikkelen door mijn overgewicht. En dat wil ik dus niet.’’
Bij dit traject ben je verplicht om te sporten, dit moet rustig worden opgebouwd. ‘’Ik loop in principe elke dag 30 minuten, een soort intervaltraining Japanese Walking. Mijn hoofd is al verder dan mijn lijf op dit moment nog is. Soms denk ik, ik kan al hardlopen en dat heb ik dus een keer geprobeerd. En het was heerlijk om te doen, maar na twee minuten was ik gevloerd. Het voordeel was wel dat mijn lichaam zich enorm snel herstelde.’’
Natalie merkt niet alleen dat zij fysiek sterker wordt, maar ook mentaal begint te groeien. ‘’Voor mij was dit een hele goede keuze. Ik zit beter in mijn vel, ik kan weer meer bewegen. Vroeger kon ik nauwelijks meer een trap oplopen, nu doe ik dat zonder moeite.’’
Advies en terugblik
Zelf raadt ze mensen ook aan om dit te doen, want veel mensen weten niet dat dit wordt vergoed door de zorgverzekering. ‘’Die blijven met gezondheidsklachten kampen, terwijl dat eigenlijk helemaal niet hoeft. Dit is namelijk goedkoper dan later alle bijkomende ziektes behandelen door overgewicht.’’ Ze vertelt er vervolgens wel nog snel achteraan dat je dit alleen moet doen als je er ook zelf echt achter staat.
Ondanks dat het fysiek zwaar is en Natalie haar hele levensstijl moest aanpassen kijkt ze hier wel enorm positief naar. ‘’Ik zou het zo weer doen.’’ Volgens Natalie is haar leven echt in een positieve flow geraakt. Of zoals ze zelf zegt: ‘’Dit is echt een levensveranderende operatie.’’
