Een minor volgen in Spanje of stagelopen op Curaçao. De optie om te gaan studeren in het buitenland wordt op veel hogescholen en universiteiten aangeboden. En steeds meer studenten maken gebruik van deze kans. Maar waarom willen ze dit zo graag? En waar gaan ze heen? Vier Nederlandse studenten vertellen waarom ze deze keuze hebben gemaakt en waarom ze naar Madrid zijn gegaan.

Ariadna Paoli Nieto (21) en Regensy Schenkers (20) studeren dit semester op een van de vele universiteiten in Madrid. In Nederland studeren zij Human Resources aan de Hogeschool van Amsterdam en in Spanje hebben ze vakken uitgekozen met betrekking tot business administration.

Mette-Anne Lam en Robin Bruinsma (22) zijn twee Windesheim-studenten die dit semester ook te vinden zijn in Madrid. Mette-Anne studeert communicatie en Robin studeert e-commerce. In Madrid hebben ze allebei business gerelateerde vakken gekozen.

Wat is de reden dat jullie in het buitenland wilde studeren?

Ariadna en Regensy: “Nou, eigenlijk wisten we vanaf de middelbare school al dat de HVA ons aanbood om een semester in het buitenland te studeren en vanaf toen waren wij eigenlijk al verkocht. Het was toen gelijk ook ons idee om naar Spanje te gaan. We wilden vooral nieuwe dingen leren. Niet alleen onszelf leren kennen maar ook volwassener worden en mensen van andere culturen te ontmoeten.”

Robin: “Eerst vond ik het best wel spannend, omdat ik niet zo heel goed wist wat ik kon verwachten. Toch was de ervaring om nieuwe mensen te ontmoeten en om in een ander land te wonen op mezelf is wel echt de reden geweest om een buitenlandsemester te kiezen. Ik woon in Nederland namelijk nog thuis en hier ging ik dus voor het eerst echt op mezelf wonen.”

Mette-Anne: “Voor mij was het grotendeels wel hetzelfde, maar ik zocht ook meer uitdaging in mijn opleiding. Van tevoren wist ik eigenlijk helemaal niet wat ik wilde doen wat betreft studeren, dus toen heb ik voor communicatie gekozen, omdat ik dan de mogelijk had om in het buitenland te studeren.  Ik heb de droom om in het buitenland te studeren gekregen door de serie Emily in Paris. Daarnaast wilde ik graag de optie houden om meer bezig te gaan met buitenlandse zaken, zoals verschillende culturen, en dan meer richting het internationale communicatie gedeelte te gaan van mijn opleiding.”

Waarom hebben jullie voor Madrid gekozen?

Ariadna en Regensy: Eigenlijk wilden we eerst naar Barcelona, maar daar hadden ze maar een beperkt aantal plaatsen. We wilden zo graag naar Spanje dat we toch besloten om Madrid te kiezen. Achteraf zijn we ook blij met onze keuze. We zijn vooral ook blij dat we voor een grote stad hebben gekozen, dat ook heel erg internationaal is en waar heel veel te doen is. Daarnaast is Madrid een centraal punt, waardoor je heel makkelijk ook ergens heen kan.

Robin: Madrid is gewoon een hele grote stad en wat voor mijn gevoel de stad zo bijzonder maakt is dat iedereen hier echt zichzelf kan zijn. Iedereen respecteert elkaar hier. Daarnaast is Madrid dus erg groot en kan je van alles hier bezoeken. Toch is het erg compact en kan je makkelijk overal komen met de metro.

Mette-Anne: Het juiste antwoord zou zijn de cultuur. Het stereotype van Spaanse mensen is dat ze er veel plezier hebben in wat ze doen en veel plezier hebben om wat gezelligheid op te zoeken. De mensen hier hebben ook echt een warme persoonlijkheid. Daarnaast hou ik enorm veel van het Spaanse weer!

Waren jullie zenuwachtig toen jullie hierheen gingen?

Regensy: Het was wel een dingetje. We moesten een ranking opgeven en het was niet zeker of je naar je eerste keuze ging. We moesten van tevoren ook veel doen zoals dingen uitzoeken en afspraken maken met mensen. Nadat we onze ranking hadden gegeven moesten we eerst wel 3 à 4 maanden wachten totdat we te horen kregen waar we heen mochten.

Ariadna: Omdat we al vroeg wisten dat we dit wilden, waren we ook wel proactief aan het zoeken. Wij zijn ook een van de weinigen van onze opleiding die zijn gegaan, ook omdat studenten van andere opleidingen voorrang hadden. Het hielp wel dat we echt proactief bezig waren.

Hoe heb je de verandering van leefstijl ervaren?

Ariadna: Ik moet wel zeggen dat de eerste paar weken wel echt zwaar waren, vooral mentaal. Het hielp dat we samen waren, maar we waren best wel depressief geworden. We waren echt van ‘wat doen we eigenlijk hier, ik wil terug naar huis’. Sindsdien voel ik me echt veel relaxter vergeleken met in Nederland. Veel minder stress, hoewel dat ook komt door de hoeveelheid vrijheid. Zo heb ik naast school geen extra bijbaan.

Regensy: In Spanje is alles ‘later’. Aan de ene kant is het een goed ding dat alles lekker laat is en dat we vaak zeggen ‘we doen het wel later’. Maar als het gaat om school, merk je dat het wel slechter geregeld is. Dat kan ook wel wat stress opleveren. Je bent wat nalatig. In Nederland zijn we wel bevooroordeeld met hoe dingen op school zijn geregeld. Voor de rest is het lekkere leven echt top!

Mette-Anne: Het leven is wel heel anders hier. Mijn focus is heel erg veranderd. Thuis was ik heel veel bezig met school, maar hier ligt mijn focus meer op het genieten van het leven dan dat ik constant bezig ben met dat ik de perfecte cijfers moet halen.

Robin: We zaten laatst samen in de bus en we zeiden tegen elkaar: ‘We hebben eigenlijk gewoon bijna tot geen stress hier.’ Je leeft gewoon allemaal je eigen leven en Spanjaarden eten dan ‘s avonds veel later dan Nederlanders. Je hebt het gevoel dat het allemaal wel gewoon komt.

Hoe is school hier vergeleken met in Nederland?

Mette-Anne: Ik heb het idee dat wij in Nederland een betere educatie hebben dan in Spanje. We lopen best wel voor. Ondanks dat we soms eerste jaar vakken krijgen terwijl wij in ons derde jaar zitten, merk je dat kleine dingen die wij al op de middelbare hebben geleerd, zoals bronvermelding. Hier leren ze dat veel later pas. Je merkt dan wel dat Nederlanders misschien wat kritischer zijn opgeleid en dat zorgt er misschien ook wel voor dat we veel makkelijker hogere cijfers halen.

Robin: Wij kunnen eigenlijk vakken kiezen van jaar 1 tot 4 en je merkt wel verschil in klassen. Als je in een klas van jaar 1 zit dan zit je vooral met mensen die voor het eerst te maken krijgen met een vervolgopleiding. Die mensen zijn dan ook wel wat minder serieus. Daarnaast volgen wij alles in het Engels. Ook merk ik bij mezelf dat ik echt wel meer mijn best moet doen voor de vakken uit jaar 4. Naast gekozen vakken studeren we ook allebei 4 uur in de week Spaans.

Hebben jullie veel persoonlijke ontwikkeling gemerkt? Zo ja, op welke manier?

Regensy: In het begin zeiden mensen ‘je gaat echt jezelf leren kennen’, maar ik moet wel zeggen dat ik ook volwassener ben geworden. We werden eigenlijk vanaf het begin in het diepe gegooid. Je gaat uiteindelijk ook zelf dingen ondernemen, zoals boodschappen doen en financiële zaken regelen. We woonden in Nederland ook nog eens bij onze ouders, dus het was ook voor het eerst alleen én in een ander land. Je bent je niet alleen aan het ontwikkelen qua zelfstandigheid, maar je leert ook je nieuwe mensen moet leren kennen en hoe je je op een andere manier kan opstellen. Hoe ga je bijvoorbeeld om met de verschillende culturen? Op school hebben we ook veel geleerd hoor, zoals hoe het is om in het Engels les te krijgen en hoe je met de verschillende methodes om moet gaan.

Robin: Je komt jezelf gewoon heel erg tegen op bepaalde vlakken. Je merkt heel erg wat je wel en niet leuk vindt aan Nederland. Ook op mezelf wonen is allemaal nieuw, dus in dat opzicht ben ik mezelf wel heel erg tegengekomen. Tot nu toe bevalt me dat wel allemaal erg positief.

Mette-Anne: Ik woon thuis met een broertje met syndroom van down en ik heb drie honden thuis. Dat zorgt er dus voor dat mijn ritme heel erg vastzat aan dat ik steeds thuis moest zijn. Ik heb nu veel meer vrijheid dan in Nederland en dat had ik eigenlijk nooit door totdat ik hier kwam en op mezelf ging wonen. Best wel veel mensen vroegen wel eens of die aspecten thuis dan ook niet moeilijk voor mij waren, maar ik vond dat nooit moeilijk, omdat dat voor mij zo normaal is. Je wordt hier zo uit je comfortzone gezet dat je eigenlijk niet doorhebt wat je al die tijd al hebt gemist. Je hebt veel meer vrijheid. Ik als persoon ben ook best wel veranderd. Thuis was ik altijd in hetzelfde ritme maar hier leer je steeds weer andere mensen kennen en verandert je ritme dus ook constant. Ik had die spontaniteit ook echt wel nodig om misschien weer wat meer van het leven te genieten.

Is dit de eerste keer reizen voor jullie? En heeft deze ervaring ervoor gezorgd dat jullie meer willen gaan reizen?

Regensy: Hiervoor was het eigenlijk allemaal gewoon vakantie met familie. Dit is de eerste echte grote reis die we zelf doen. Maar hierdoor willen we absoluut meer reizen. We zijn ook een keer met een groepje vanuit Madrid een weekje naar Marrakesh geweest en dat was ook echt top. Daarnaast horen we ook verhalen van andere internationale studenten van waar zij heen zijn geweest en dat heeft er voor mij wel echt voor gezorgd dat ik later ook meer stedentripjes wil doen. Vroeger dacht ik ook niet ‘oh stedentripje is leuk’ maar nu ik echt in een stad woon, merk ik wel dat een stedentripje ook leuk kan zijn.

Ariadna: Ik deed wel af en toe een stedentripje, maar nu wil ik eigenlijk ook wel verder gaan. Dan wil ik ook alles zien, zoals andere culturen leren kennen.

Robin: Ik heb altijd wel gezegd dat ik heel veel wilde reizen en ik ben tot nu toe in dit halfjaar in Porto, Valencia en Lissabon geweest. Ik ga ook nog naar Marokko toe. Ik ga daar vooral heen omdat het vanaf hier ook gewoon best wel dichtbij ligt, maar het is ook gewoon heel leuk om alle cultuurverschillen op te merken.

Mette-Anne: Voor mij is dit wel echt de eerste keer dat ik zo ver in het buitenland ben. Nou heb ik nog niet zoveel tripjes gemaakt, vooral omdat ik de drang niet voel in tegenstelling tot sommige andere internationale studenten hier in Madrid, maar ik merk wel dat ik veel meer behoefte heb om dingen te ontdekken terwijl ik misschien voorheen die drang niet echt voelde.

Zijn jullie veel bezig met de Spaanse cultuur? Zo ja, hoe dan?

Ariadna: We eten wel vaak Spaans. De eerste paar weken zijn we ook echt wel naar wat musea geweest, dus toen hebben we het wel een beetje leren kennen. Ik denk dat je ook wel een beetje in een bubbel leeft met andere internationale studenten. Je leeft niet echt volgens de Spaanse cultuur. We passen ons wel aan, zoals het later eten en we proberen ook dus wel vaak ook echt Spaans te eten.

Robin: Met vlagen wel. Als ik met al mijn Spaanse huisgenoten ben die hier al vier jaar wonen dan krijg ik ook best wel veel mee over de cultuur maar ik zoek het zelf niet per se op. Daarnaast ben ik ook gewoon naar alle toeristische plekken die Madrid te bieden heeft geweest. Dat vind ik ook erg leuk om te zien. Wat betreft eten eet je onbewust ook wel veel Spaanse dingen.

Mette-Anne: Ik heb ook dat ik het niet per se opzoek, maar dat komt denk ik ook omdat mijn omgeving erg internationaal is en ik maar één Spaanstalige huisgenoot heb. Je bent dan ook eigenlijk veel meer bezig met leuke dingen doen dan echt een verplichting om de cultuur te leren kennen, ook al is het niet echt een verplichting omdat ik de cultuur gewoon heel leuk vind. Ik ben gewoon meer bezig met mijn eigen behoeftes.

Voelen de effecten groter omdat de leefstijlen van Nederland en Spanje zo verschillend zijn? Of zou je jezelf ook ‘leren kennen’ als je bijvoorbeeld in België zou gaan studeren?

Ariadna: Ik denk beide. In België heb je nog wel een aantal dezelfde gewoontes zoals de taal en etenstijd. Maar je zit nog wel steeds in de bubbel met mensen die van de andere kant van de wereld komen. Op dat gebied leer je dan wel dingen. Toch ik denk dat het inderdaad niet helemaal hetzelfde is. Ik denk wel hoe verder je gaat hoe extremer het wordt.

Wat willen van de mentaliteit die jullie hier hebben mee nemen naar Nederland?

Regensy: Ik denk wat meer van het relaxte, wat minder van ‘het moet nu’. Het volwassen zijn en wat meer in het nu zijn. In Nederland was ons leven gepland en vol routine. Wat ik echt ga meenemen is het leven met de dag.

En wat zouden jullie hier willen laten?

Ariadna: School! Nee, ik ben het er niet helemaal mee eens hoe dingen hier beoordeeld worden. Je wordt er ook op beoordeeld of je iets zegt in de les. De toetsing is ook strenger, dat zou ik wel hier willen laten.

Kijken jullie ertegenop om weer terug naar Nederland te gaan?

Robin: Ja echt. Er gaat heel erg veel weer veranderen met je leven en alles eromheen. Als ik kon was ik hier langer willen blijven.

Mette-Anne: Ik denk ook dat ik echt moet gaan acclimatiseren als ik weer terug naar Nederland ga. Na de eerste maand was ik eigenlijk zo gewend aan het leven hier, terwijl mijn leven echt totaal anders is dan in Nederland.

Raden jullie andere studenten het aan om in het buitenland te studeren?

Regensy en Adriana: 100%. Je wordt echt uit je bubbel getrokken. Ik denk dat het ook belangrijk is voor je persoonlijke groei. Je leert andere culturen, gewoontes en jezelf kennen. In het begin dacht ik dat mensen overdreven toen ze zeiden hoe goed Erasmus was, nu ben ik erachter gekomen dat het toch heel leuk is. Je leert zo veel over jezelf en van andere mensen. Ook al vinden we school hier niet leuk, we passen ons toch aan.

Robin en Mette-Anne: Het antwoord is ja! Madrid is gewoon echt een hele leuke stad die precies groot genoeg is om alles in zes maanden te leren ontdekken. Voor jezelf, de leuke mensen en school is gewoon erg leuk om te doen. Om jezelf te leren kennen en een half jaar op jezelf in het buitenland te wonen moet je het echt 100% doen.

lotferinga Niet gecategoriseerd

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *