ZUTPHEN – Lege straten, weinig kinderen en ouderen die soms noodgedwongen, helemaal alleen in grote gezinswoningen wonen. Het lijkt vreemd, zeker als je bedenkt dat Nederland op dit moment in een woningcrisis zit, waarbij woningen bijna niet zijn aan te slepen. Toch is het in veel wijken de realiteit: ‘Toen ik klein was woonde er op elke hoek van de straat wel een vriendinnetje. Dat is nu helemaal anders, nu wonen er voornamelijk ouderen,’ zegt Karin Bouwman uit Zutphen.

Tekst gaat door onder het item.

Dat nieuwe woningen nog even op zich laten wachten, is een feit. Maar in de tussentijd is het probleem er nog steeds. ‘Over een paar jaar is er natuurlijk ook weer een nieuwe generatie die het huis uit wil of een gezin wil stichten,’ zegt Karin Bouwman. Dat is volgens haar een probleem waar veel jongeren nu nog niet mee bezig zijn maar waar ze over een paar jaar misschien wel tegenaan gaan lopen. Tegelijkertijd maken ook ouderen zich druk over de staat van hun gezondheid over een paar jaar. Waar moeten ze heen als ze noodgedwongen toch eerder moeten verhuizen omdat hun gezondheid het niet meer toelaat? Sommigen zijn bang hun geliefde wijk te moeten verlaten.

Tekst gaat door onder de video.

Een oplossing?

Dat er iets moet veranderen, is dus wel duidelijk. En samenwerking is cruciaal. Maar valt dit probleem te tackelen? Volgens Jeroen Jacobs, huismeester op verschillende plekken in Zutphen, is er een oplossing: ‘Ik denk dat er door woningcorporaties, maar ook landelijk fors geïnvesteerd moet worden in huizen die levensloopbestendig zijn, maar ook het aanpassen van woningen. Dat is, denk ik, altijd een investering die zich terugbetaalt.’ Volgens hem kan een jong gezin namelijk prima in een levensloopbestendig huis, of in een wat kleinere woning wonen.

Volgens de Corporatiestrateeg is zo’n levensloopbestendige woning op een manier gebouwd, dat deze geschikt is voor iedere levensfase en meegroeit met de bewoner. Hiermee wordt voorkomen dat de bewoner moet verhuizen vanwege bijvoorbeeld ouderdom of een beperking.

Jacobs denkt dat de samenleving best een beetje terug mag stappen van de luxe die veel mensen nu gewend zijn qua ruimte, omdat dit in het verleden ook weleens anders is geweest. ‘Als mensen bereid zijn om een beetje in te leveren, maar ook vanuit beleidsmakers het geld aangeleverd wordt om zulke veranderingen toe te passen, dan zie ik de toekomst nog best wel positief tegemoet.’