Gloednieuwe zaalvoetbalclubs uit Harderwijk strijden onderling om promotie naar Eerste Divisie

Een uitgepuilde tribune en promotie naar de Eerste Divisie op het spel bij een wedstrijd tussen FC Jugador en ZVV Haantje; wie had dit twee jaar geleden gedacht? Waarschijnlijk helemaal niemand, want beide zaalvoetbalverenigingen bestonden destijds nog niet eens. Toch weten de clubs voor deze kampioenswedstrijd supporters te trekken vanuit alle windstreken. ‘Er komen mensen vanuit Apeldoorn, Amersfoort en Utrecht, dus het trekt de mensen aan’, zegt een enthousiaste Redouane Arian, bestuurslid en speler van Jugador, voorafgaand aan de wedstrijd.
Allebei de clubs worden in 2023 opgericht en starten samen in de Hoofdklasse. Vrijwel moeiteloos promoveren ze samen naar de Topklasse waar beide ploegen uit Harderwijk aanvankelijk niet verwachten voor promotie te spelen. Niks blijkt minder waar. Met nog twee speelronden op het programma staat ZVV Haantje op pole position voor het kampioenschap, met FC Jugador als grootste concurrent. Als Haantje minimaal een punt pakt zijn zij kampioen en gepromoveerd naar de landelijke Eerste Divisie, Jugador moet winnen om hoop te kunnen houden op de titel.
Bijzonder is het zeker dat twee teams uit Harderwijk goede kans maken op promotie naar de Eerste Divisie. In het recente verleden speelde alleen Sporting Harderwijk uit deze regio op zulk hoog niveau, maar dat is ondertussen al zes jaar geleden. Toch weten beide clubs met spelers uit voornamelijk Harderwijk zich te profileren in de Topklasse. ‘Iedereen komt uit onze eigen buurt’, zegt Anouar Boutachkourt, bestuurslid en trainer van ZVV Haantje. ‘Dat we zover komen met alleen maar in onze eigen vijver vissen is echt uniek. Er loopt bij ons zoveel talent rond dat in mijn ogen nooit de eerlijke kans heeft gekregen die ze nu bij Haantje wel krijgen.’
Waar ZVV Haantje spelers uit de buurt heeft samengebracht en zo een nieuw team heeft samengesteld, bestaat het team van FC Jugador al enkele jaren voordat de vereniging wordt opgericht. De ploeg bestaat ook uit Harderwijkse jongens. Het is een ervaren team wat jaren bij FC Bordkrijt in Ermelo voetbalt voordat ze besluiten een eigen vereniging op te richten. ‘Binnen Bordkrijt was er geen mogelijkheid voor promotie naar de topklasse of Eerste Divisie, omdat ze dan vaker de zaal moesten afhuren’, zegt Redouane Arian, die zelf op 33-jarige leeftijd na dit seizoen stopt om de jeugd een kans te geven en zich meer te richten op het bestuur. Door zelf een vereniging op te richten kan het team situaties achter de schermen beter regelen waardoor er meer groeipotentie is volgens Arian.
Op het pleintje waarnaar Haantje vernoemd is zal de stilte hoorbaar zijn deze maandagavond. Normaal spelen Haantje en Jugador hun thuiswedstrijden in De Sypel in Harderwijk, ditmaal is er echter door de verwachte drukte op het laatste moment uitgeweken naar Sporthal Corlaer in Nijkerk. Tot aan een paar dagen voor de wedstrijd stond De Sypel nog als strijdtoneel aangegeven. De zaal in Nijkerk is groter en heeft meer ruimte voor toeschouwers. Dat blijkt nodig ook. Het heeft er alle schijn van dat alle buurtgenoten van Haantje en Jugador op deze wedstrijd af zijn gekomen. Op de parkeerplaats en de tribune is het zoeken naar een plekje, maar uiteindelijk is er genoeg ruimte voor alle supporters.
Vaak zie je bij zaalvoetbalteams dat de spelers daarnaast ook als veldvoetballer actief zijn. Bij Jugador speelt niemand op het veld ‘Het mag niet eens van mij’, aldus trainer van Jugador, Moestafa Benali. ‘Ik kan het ze niet verbieden, maar ik heb liever niet dat ze op het veld spelen. Dan is er een grotere kans op blessures en schorsingen.’ Bij Haantje wordt daar minder moeilijk over gedaan. Een jongetje op de tribune laat zijn buurman vol enthousiasme weten dat hij een aantal spelers herkent van VVOG. Andere spelers spelen op het veld bij o.a. Hierden en Zeewolde, maar de beste veldvoetballer is ongetwijfeld Nassim El Ablak. De dribbelaar gaat komend jaar voetballen voor Hierden, maar speelde vier jaar geleden nog bij Fortuna Sittard in de Eredivisie, later speelde hij voor ZVC Veenendaal ook in de Eredivisie zaalvoetbal. Hoe kan het nou dat een Topklasse vereniging als ZVV Haantje een speler met een staat van dienst als El Ablak kan binnen hengelen? Boutachkourt weet wel waarom: ‘Dat is het mooie aan onze club, we zijn niet alleen vrienden, maar ook grotendeels letterlijk familie. El Ablak is toevallig mijn neefje, dan is contact leggen en iemand overhalen al veel makkelijker. De helft bij ons is familie van elkaar, inclusief de staf.’
In een wedstrijd die beide kanten op gaat trekt Haantje uiteindelijk aan het langste eind. Haantje komt tot driemaal toe op voorsprong, de eerste twee keer kan Jugador nog langszij komen, maar na de 3-2 loopt Haantje uit naar 4-2. Vlak voor tijd scoort Jugador nog de 4-3, maar die goal is voornamelijk voor de statistieken. Opvallend is dat welk team er ook scoort er gejuich vanaf de gehele tribune optrekt. Vanuit het publiek is er geen wanklank richting de tegenstander of scheidsrechter. Dat is uitzonderlijk voor een wedstrijd met zulke belangen, maar tevens tekenend voor de vriendschappelijke band die heerst tussen de twee nieuwbakken verenigingen.
De spelers van Haantje krijgen na afloop een medaille van KNVB om het kampioenschap te vieren, al springend en juichend bewegen de kampioenen zich door de zaal richting het meegereisde publiek. De spelers van Jugador geven de winnaars van de avond netjes een hand en druipen vervolgens af. Zij moeten hopen dat Haantje de laatste speelronde wint van ZVV Twente, dan schuift de periodetitel van Haantje door naar Jugador waardoor zij zicht op promotie houden via de nacompetitie. In alle andere scenario’s is het over en uit voor Jugador die hoe dan ook een uitstekende vuurdoop hebben beleefd in de Topklasse. Haantje promoveert door het kampioenschap naar de Eerste Divisie, maar beide clubs weten ook: in twee jaar tijd kan er veel veranderen.