Een droom, een flinke dosis lef en keihard werken: dat is het verhaal van Chanayut, beter bekend als Oak. De 32-jarige ondernemer opende precies een jaar geleden zijn Thaise wokrestaurant ByOak in Sneek. Het was zijn langgekoesterde droom. Samen met vrienden én zijn vriendin Marit bouwde hij het restaurant op. Nu kijkt hij terug op zijn eerste jaar als ondernemer.

Waarom gebruik je de roepnaam Oak?
“Mijn volledige naam is Chanayut, maar in Thailand krijgt bijna iedereen een bijnaam van zijn of haar ouders. Ik word vanaf mijn geboorte eigenlijk al Oak genoemd. Dat is kort en makkelijk uit te spreken. Toen ik naar Nederland kwam, ben ik die naam gewoon blijven gebruiken. Iedereen noemt mij zo. De naam is hier uniek, wat weer goed past goed bij mijn ondernemende karakter.”

Hoe zag jouw jeugd eruit?
‘’Ik ben geboren in Thailand. Toen ik elf was, verhuisde ik samen met mijn moeder, broer en zusje naar Dokkum, in Friesland. Mijn vader was niet in beeld. Mijn moeder kende hier een paar mensen en zag in Nederland kansen voor een betere toekomst voor ons. Ze begon haar eigen restaurant, waar ik later ook een tijdje heb meegewerkt. In het begin was het hier wel wennen, vooral omdat ik de taal nog niet sprak. Maar ik leerde snel Nederlands, maakte vriendjes, en inmiddels voel ik me hier helemaal op mijn plek.

Wilde je altijd al een eigen restaurant beginnen?
‘’Ik ben altijd al ondernemend geweest. Tijdens mijn opleiding in de detailhandel begon ik te dromen van iets voor mezelf. Al vroeg speelde ik met het idee van een eigen restaurant; een plek waar ik mijn Thaise roots op mijn eigen manier kon laten zien.’’

Hoe is ByOak uiteindelijk ontstaan?
“Het begon met veel plannen maken en sparen. Toen ik het juiste pand in Sneek vond, ben ik echt gaan bouwen. Alles moest geregeld worden: vergunningen, apparatuur, inrichting. Mijn vrienden hebben me enorm geholpen. Zonder hen was het niet gelukt. Zelfs in de week voor de opening stonden ze nog met me te schilderen en te poetsen.”

Hoe kijk je terug op die eerste periode?
“Dat was pure chaos. De eerste week na de opening was zó druk. We hadden meteen veel bestellingen, maar nog niet alles liep soepel. Ik rende de hele dag tussen de keuken, de balie en de bezorgingen. Soms werkte ik tot diep in de nacht. Ik was steeds aan het einde van de dag gesloopt, maar dacht alleen maar: dit is mijn droom, ik geef niet op.”

Waar liep je als beginnend ondernemer tegenaan?
“Bijna overal. Je denkt dat je voorbereid bent, maar in de praktijk komt er veel op je af. De inkoop was duurder dan verwacht, systemen werkten niet goed, en personeel vinden was lastig. En dan ook nog het gezinsleven combineren met lange werkdagen. Mijn vriendin en ik hebben twee kinderen. Dat vraagt veel planning en flexibiliteit.”

Een paar van je vrienden werken inmiddels in het restaurant. Hoe gaat dat?
“Dat is heel mooi, maar ook spannend. Je kent elkaar goed, dat helpt. Maar je moet duidelijke afspraken maken. In het begin wilden we alles samen doen, maar dan merk je dat werk en vriendschap ook kunnen botsen. Nu houden we werk en privé echt gescheiden. We praten meer met elkaar over wat goed gaat en wat beter moet.”

Wat betekende jouw vriendin in dat eerste jaar voor jou en het restaurant?
“Heel veel. Marit was er vanaf het begin bij. Ze heeft me echt door de zwaarste weken heen geholpen.”

Ook Marit kijkt terug op een intens begin:

Hoe heb jij het eerste jaar ervaren, Marit?
“Het voelde een beetje alsof we weer voor het eerst ouders werden. Je denkt dat je weet wat je te wachten staat, maar je hebt eigenlijk geen idee. We werkten wekenlang dagelijks tot laat in de avond. Overdag werkte ik in mijn eigen baan, en ’s avonds hielp ik mee in het restaurant.”

Wat zijn jouw taken binnen ByOak?
“Ik werk vier dagen per week in loondienst. Daarnaast doe ik voor het restaurant de administratie, de website, de social media en spring ik bij als Oak het te druk heeft. Soms vraagt hij of ik iets wil regelen, zoals een ontwerp voor de bestickering van de auto of een advertentie voor de bioscoop. Dat pak ik dan op.”

Vond jij het spannend toen het restaurant echt openging?
“Zeker. We droomden hier al jaren van. Maar toen het pand eenmaal rond was, dacht ik: oké, nu is er geen weg meer terug. Dan móet je ook echt. Dat vond ik spannend, maar het gaf ook een kick. Oak heeft veel lef. Zelf ben ik wat voorzichtiger. Maar ik geloof ook in hem. Hij durft risico’s te nemen, en dat is belangrijk in het ondernemerschap.”

En Oak, hoe kijk jij terug op het eerste jaar?
“Met trots. Het is het zwaarste, maar ook het mooiste wat ik ooit heb gedaan. We hebben een vaste klantenkring opgebouwd. Dat voelt als een grote waardering. En het mooiste vind ik dat mensen zich hier welkom voelen. Daar doe ik het voor.”

Heb jij verdere ambities voor de toekomst?
“Zeker. Eerst wil ik dit restaurant echt helemaal stevig in het zadel hebben. En ik wil blijven leren. Elke dag leer ik iets nieuws over ondernemen. Het is een avontuur dat hopelijk nooit stopt. Dit restaurant is mijn droom, en ik ben nog lang niet klaar.”

Foto: Wieger Fokkema