Tennisser Tallon Griekspoor bereikte onlangs de éénentwintigste plek op de wereldranglijst en werd daarmee de hoogst geklasseerde Nederlander sinds Sjeng Schalken in 2004. Inmiddels begeeft Griekspoor zich op plek drieëntwintig van de mondiale ranking, maar de hedendaagse vaandeldrager van het vaderlandse tennis gelooft dat er nog meer in zit. Kan hij zich op termijn ook voegen bij de beste tien? “Ik geloof zeker dat dat mogelijk is”, aldus Griekspoor.
De Nederlander maakte in 2023 een stormachtige ontwikkeling door. Aan het begin van dit jaar dreigde hij zijn plek in de top-100 kwijt te raken, maar nauwelijks twaalf maanden later behoort de extraverte tennisser tot het elitekorps op de ATP Tour.
Het voorbije jaar van Griekspoor leest als een fabelachtig jongensboek. De 27-jarige Haarlemmer won liefst twee titels op ATP-niveau, waaronder het toernooi van Rosmalen, en nam het regelmatig op tegen de groten der aarde. Die steile ontwikkelingscurve lag niet in de lijn der verwachting na een stroef 2022, waarin hij veelvuldig werd geteisterd door fysiek malheur, met mindere resultaten tot gevolg.
Griekspoor zakte in 2022 weg uit de top-50 en moest op een zeker moment zelfs alle zeilen bijzetten voor lijfsbehoud bij de beste honderd. Zodoende brak hij met zijn toenmalige coach, Raemon Sluiter. “2022 was geen makkelijk jaar, ik was niet fit genoeg en de resultaten vielen tegen. Aan het einde van het jaar vonden er evaluaties plaats met Raemon (Sluiter) toen bleek dat er te veel verschillen van inzicht waren”, licht Griekspoor toe.
Harde werk loont
Dit jaar nam Griekspoor Kristof Vliegen weer in de hand, de man waar hij van 2013 tot en met 2019 ook al mee samenwerkte en hem hielp om de eerste stappen op het wereldtoneel te zetten. “De mindere resultaten in 2022 waren voor mij een motivatie om in voorbereiding op het nieuwe seizoen nog harder te werken. Hoewel ik van mening ben dat ik deze resultaten ook met Raemon had kunnen halen, ben ik heel blij dat Kristof bereid was om mij weer te helpen. We kennen elkaar al van kleins af aan en zijn als vier handen op één buik.”
De extra meters die Griekspoor in het hiaat tussen het oude en nieuwe maakte, betaalden zich vrijwel direct uit: in de eerste week van 2023 won hij het ATP 250-toernooi in de Indiase stad Pune. “Ik kwam daar zonder al te veel verwachtingen, maar naarmate de week vorderde merkte ik dat het niveau gewoon heel goed was. Super om dan meteen die titel mee naar huis te nemen, dat werkte bevrijdend.”
In de daaropvolgende weken verloor Griekspoor uitsluitend van toppers, hij haalde onder meer de derde ronde op de Australian Open, waarin hij verloor van Tsitsipas, en verraste in Rotterdam met een plek bij de halve eindstrijd, toen bleek Sinner nipt te sterk. “Die overgang van de subtop naar week in, week uit, tegen toppers spelen, verliep soepeler dan verwacht. Al vrij snel merkte ik dat ik met de grote jongens meekon, dat gaf veel vertrouwen.”
De resultaten op hardcourt lieten nauwelijks iets te wensen over. Dit leidde tot hoge verwachtingen voor het gravelseizoen. Te hoog, erkent ook Griekspoor. “Gravel stond lange tijd te boek als mijn favoriete ondergrond, maar die gedachte heb ik inmiddels uit mijn hoofd gezet. Fysiek liep het niet lekker, maar het was sowieso niet wat ik ervan had verwacht.”
Succes in Rosmalen
Hoewel Griekspoor geen potten kon breken op gravel, was dat op gras, een ondergrond waar hij relatief gezien nauwelijks ervaring op had, wel anders. In eigen land, tijdens het toernooi van Rosmalen, behaalde Griekspoor zijn tweede toernooiwinst. “De titel in Rosmalen was zonder twijfel het hoogtepunt van dit jaar. Een titel in eigen land was een droom die uitkwam.”
“Na mijn eerste training op gras was het gevoel meteen goed. Mijn trainer zei ook: ‘Het is ongelooflijk hoe comfortabel je bent na een uurtje trainen op gras’, dan is het natuurlijk ook wel fijn om die goede trainingen om te zetten in een titel.”
Paul Haarhuis, captain van het Davis Cup-team, is eveneens zeer te spreken over de progressie van zijn kopman. “Als je mij had verteld dat Tallon na dit jaar op het randje van de top-20 zou staan, had ik je waarschijnlijk niet geloofd. Maar hij heeft zich geweldig ontwikkeld en het is prachtig om te zien dat hij met zoveel vertrouwen op de baan staat. Als hij deze lijn doortrekt, weet ik zeker dat zijn plafond nog niet is bereikt.”
Omhoog kijken
Één kritiekpunt dat Griekspoor gereld naar zijn hoofd geslingerd kreeg tijdens dit seizoen, waren de tegenvallende resultaten op grote toernooien. Zowel op Wimbledon als de US Open was de eerste ronde het eindstation. Volgens de Nederlander heeft dat voornamelijk te maken met het mentale aspect. “Voorafgaand aan de Grand Slams was het gevoel meestal heel goed, ik denk dat ik mezelf iets te hoge verwachtingen had opgelegd in aanloop naar die toernooien. Bovendien zat het ook niet altijd mee met de lotingen, soms heb je ook gewoon een beetje geluk nodig”, vertelt Griekspoor.
De nummer één van Nederland benadrukt dat hij nog voldoende te leren heeft. “Ik denk dat ik het voorbije jaar veel vooruitgang heb geboekt, mijn backhand zakt eigenlijk nooit meer door de ondergrens heen en ik heb veel vertrouwen opgedaan, dat komt je spel ook ten goede. Maar, dat gezegd hebbende, is er ook nog genoeg werk aan de winkel. Uiteindelijk wil ik de top-20 in en droom ik van een plek in de top-10. Dat is zeker mogelijk, maar dan moet er op alle fronten nog een stapje bij. Hopelijk kan ik in 2024 voortzetten wat ik dit jaar heb opgebouwd.”