De zorgsector staat onder druk. Tekorten aan personeel en de afname van jongeren die voor een zorgopleiding kiezen, zorgen voor grote uitdagingen. Lilian Teeuwissen, werkt al 44 jaar als verpleegkundige.Ze vertelt over haar ervaringen en haar kijk op de personeelstekorten.
Hoe ben je erop gekomen om verpleegkundige te worden?
“Ik was 12 toen ik een boek van mijn moeder vond die uit 1928 komt. Mijn moeder wilde graag studeren, wat bijzonder was in die tijd. Ze had allerlei geneeskundige studieboeken en ik vond ze super interessant. Op mijn 18e ben ik meteen de verpleegkunde opleiding gaan volgen.”
Welke stappen heb je ondernomen om verpleegkundige te worden?
“Ik begon met mbo-verpleegkunde en werkte in een verpleeghuis, maar merkte al snel dat ik meer wilde. Ik wilde diagnoses kunnen stellen en weten welke medicijnen nodig waren. Daarom ben ik hbo-verpleegkunde gaan doen en in een ziekenhuis gaan werken.”
Heb je ooit iets anders willen doen?
“Nee, eigenlijk niet. Ik heb wel op verschillende afdelingen gewerkt. De oncologieafdeling vond ik emotioneel zwaar. Een periode met veel aidspatiënten was ook moeilijk, omdat je weinig contact had en patiënten snel overleden. Uiteindelijk ben ik op de nierdialyseafdeling gaan werken en daar werk ik inmiddels al 20 jaar.”
Wat houdt nierdialyse precies in?
“Bij nierdialyse nemen machines de functie van falende nieren over, zoals het filteren van afvalstoffen en vocht.”
Wat maakt het leuk om met het nierdialyseapparaat te werken?
“Ik vind de techniek en het langdurige contact met patiënten leuk. Je bent zo’n 4 uur met dezelfde patiënt bezig en moet het apparaat goed in de gaten houden. In de thuiszorg, waar ik inmiddels al 5 jaar werk, ben je echt op jezelf aangewezen. Je moet de patiënt goed in de gaten houden en zelfstandig problemen oplossen.”
Zijn er patiënten of ervaringen die je zijn bijgebleven?
“Zeker! Op de longafdeling werkte ik in een tijd dat roken nog normaal was. Een mannelijke patiënt rookte stiekem en ik gaf hem soms een sigaret. Hij werkte in de bouw en was zo dankbaar dat hij zei “wijfie als jij ooit een verbouwing wil, dan ga ik dat voor je maken.” Hij heeft destijds voor mijn vrouw en ik een uitbouw gemaakt toen we verhuisden. We hebben hem zwart betaald, maar het laat zien hoe sterk je band met patiënten kan zijn.”
Zijn er ook minder leuke ervaringen?
“Helaas wel. Toen ik jonger was heb ik te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag, zoals mannen die expres dingen lieten vallen zodat ik moest bukken. Een keer gaf een patiënt mij een bakje sperma na masturbatie in een urinaal. Toen moest je blijven zorgen, nu kun je een klacht indienen en weggaan. Soms kan ik ook lachen, zoals bij een ouder echtpaar dat niet weet dat ik getrouwd ben met een vrouw. Deze patiënt vraagt iedere week of ik al voor mijn man heb gekookt. Ik antwoord dan dat mijn man best zelf kan koken!”
Wat vind je het leukste aan je beroep?
“Het bezig zijn met mensen en hen helpen. Het klinkt misschien gek, maar ik word blij als ik een ziekenhuis binnenloop.”
Wat vind je van de tekorten in de zorg en het dalende aantal verpleegkundestudenten?
“Het is jammer, want ik vind het een prachtig beroep, maar ik begrijp het wel. Vroeger gingen veel meiden de zorg in, nu zijn er meer mogelijkheden en kiezen ze ook voor andere studies.”
Wat kan volgens jou een oplossing zijn voor het tekort aan zorgpersoneel?
“De zorg komt vaak negatief in het nieuws: hoge werkdruk, emotioneel en fysiek zwaar, onregelmatige diensten en slecht salaris. Ze zouden de zorg aantrekkelijker moeten maken. Bijvoorbeeld door, net als bij de Albert Heijn, duidelijk te maken wat je verdient en welke voordelen er zijn. Laat zien waarom de zorg leuk is, welke scholingen en doorgroeimogelijkheden er zijn, en geef bonussen. Dat trekt mensen aan.”