De Internationale Dag van het Kinderboek komt er weer aan. Op dinsdag 2 april staan wereldwijd de mooiste verhalen aan de hand van het thema ‘verbeelding’ centraal. Het kinderboek ‘Misjka’ van Edward van de Vendel en Anoush Elman werd in 2023 bekroond met de Gouden Griffel. Nu Edward van de Vendel in begin 2024 voor het eerst een persoonlijke dichtbundel heeft uitgebracht, deed hij eenmalig iets totaal anders. Van de Vendel vertelt over de Gouden Griffel, zijn recente bundel ‘Kom nog even naar mij kijken straks’ en zijn eigen uitgeverij.
Na veertien eerdere Zilveren Griffels is het boek ‘Misjka’ van Edward van de Vendel in 2023 beloond met een Gouden Griffel. Voor de schrijver toch een mooie beloning, al had het niet per se gehoeven: ‘’Veertien Zilveren Griffels, wie heeft dat nou, dacht ik. Het getuigt toch van het feit dat mijn werk jarenlang gewaardeerd is. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik gezien ben en veel geluk heb gehad’’, zegt Van de Vendel terwijl er een cola en een thee op tafel worden gezet in een cafeetje in Amersfoort. Het feit dat het boek ‘Misjka’ in samenwerking met een goede vriend geschreven is, maakt het extra bijzonder: ‘’Als ooit één van mijn boeken ‘goud’ mag krijgen, dan die.’’
Volgens Van de Vendel hebben boeken die haast als vanzelf geschreven zijn, de grootste kans op succes: ‘’Tijdens de coronaperiode heb ik eigenlijk twee jaar niet geschreven. Ik vind het leuk om veel mensen te ontmoeten, maar dat kon opeens niet meer. Blijkbaar was dat een soort rem, waardoor ik niet meer wist hoe ik boeken schrijven moest.’’ Een plekje in België bracht hem uitkomst: ‘’Toen ik een huisje in Oostende had gehuurd, begon ik maar eens te schrijven aan één van mijn vele ideeën, en ineens schoot het er zomaar uit, en het was binnen zes dagen klaar.’’
De auteur is gevraagd om het Poëziegeschenk 2024 te schrijven. Zo verscheen in januari 2024 de dichtbundel ‘Kom nog even naar mij kijken straks’. Het is een verzameling van tien gedichten over het leven van Van de Vendel; iets wat hij nog nooit eerder gedaan had. ‘’Het was wel erg lastig om te durven, omdat ik normaal gesproken voor kinderen schrijf waarin je het totaal niet hebt over de problemen die je hebt als volwassene. Ik ga niet over de dood van een vader of moeder schrijven voor kinderen.’’ Van de Vendel heeft getwijfeld, maar besloot het toch te doen. ‘’Toen kwam meteen het eerste gedicht over het overlijden van mijn moeder. En dat gedicht begon met de vraag wat voor cijfer ze aan haar leven zou geven. Wanneer mensen overleden zijn, komen er hele andere vragen dan wanneer ze nog leven. In dat gedicht gaf ik gewoon antwoord, dat kwam gewoon. Dat had ik van tevoren niet bedacht. Dat was heel bijzonder; er werd iets in mijn leven opgelost door erover te schrijven.’’ Sinds die bundel heeft Van de Vendel geen gedichten meer geschreven: ‘’Tenzij er nog iets heel ingewikkelds komt dat ik op moet lossen, houd ik het voorlopig even bij deze gedichten. Liever geen ingewikkelde dingen in mijn leven’’, zegt hij met een glimlach.
Een leven in de schijnwerpers is voor Van de Vendel niet weggelegd: ‘’Ik ben niet iemand die er enorm van houdt in de spotlights te staan. Dat maakt het zo leuk om voor kinderen te schrijven; het boek is belangrijk, maar de schrijver niet. Het is wel mijn naam op dat boek, dat vind ik dan wel weer leuk.’’ Lachend voegt hij toe: ‘’Daarentegen hoef ik niet op televisie of zo, hoor.’’ Door te beginnen met zijn eigen uitgeverij ‘Blauw Gras’ doet Edward van de Vendel een stap terug uit de schijnwerpers: ‘’Ik was altijd al bezig met jonge schrijvers begeleiden en ideeën voor boekenreeksen bedenken, waardoor ik dat soort werk al een tijd doe. Helaas had ik nooit de tijd om een uitgeverij te beginnen, omdat ik altijd te druk was met mijn eigen boeken. Nu ik mijn honderdste boek heb geschreven, vind ik dat ik nu wel de tijd heb om het op te starten.’’
Bron uitgelichte afbeelding: ANP