Alsof er een vrachtwagen tegen de gevel reed. Met dat idee werd het gezin van Ina Oortwijn uit het Drentse dorp Annerveenschekanaal s ‘nachts wakker van een harde knal. Het bleek een aardbeving te zijn en zeker niet de laatste. Met de gaswinning in Groningen als oorzaak. Jarenlang werd er bij aardbeving schade alleen aan Groningen gedacht. Maar de afgelopen jaren werd duidelijk dat er ook veel Drentse gedupeerden zijn. Deze week kwamen er dan ook meer Drentse gemeentes in aanmerking voor een vergoeding. Ina en haar gezin kregen die een paar jaar geleden al, maar de jaren die volgden waren niet zonder gesteggel met instanties, stress en onbegrip.
‘Wij hebben scheuren in de woonkamer, een daarvan loopt zelfs helemaal door tot de nok van ons huis. Maar ook aan de buitenkant van ons huis, bij de kelder en bij onze aanbouw was zelfs opeens 30 centimeter van de fundering zichtbaar.’ Ina en haar gezin kregen door een pilot van de NAM in 2018 al een kleine 4000 euro vergoeding. Maar andere dorpsbewoners hebben hier vaak erg lang op moeten wachten. ‘Sommigen hadden enorme scheuren in de gevel, maar hun verzoeken werden afgekeurd met elke keer weer een andere reden. De langsrijdende vrachtwagens, boomwortels of te hard de trap op rennen waren dan volgens de NAM de oorzaak. Terwijl de buren dan wel weer grote vergoedingen kregen. Daar krijg je natuurlijk wel stress van. Die ongelijkheid is gewoon heel oneerlijk.’ Vooral bij het uitkeren van compensatie voor het dalen van de woningwaarde werd deze ongelijkheid heel duidelijk. ‘De ene kant van het dorp kwam wel in aanmerking voor deze compensatie en de andere kant waaronder wij niet. Het was op een gegeven moment een grote spaghetti van regels. Dit werd dan ook nog erg onduidelijk gecommuniceerd via de website van bijvoorbeeld het IMG, voor de gewone Nederlander echt amper te begrijpen. Wel staan er overal oneliners als ‘milder, menselijker en makkelijker.’ Daar heb ik zelf nog maar weinig van teruggezien. We zijn toen begonnen met de actie ‘Gaston wanneer kom je bij ons?’. We hebben daarvoor handtekeningen opgehaald en overal posters opgehangen. Staatssecretaris Veilbrief is in maart vorig jaar dan ook op bezoek geweest om dit in ontvangst te nemen. Dat vonden wij heel fijn. Daarna volgde er een nieuw onderzoek.
Maar toch kregen wij afgelopen januari het bericht dat we niet in de waardedalingsregeling kwamen. Wel kregen wij subsidie om onze woning te verduurzamen. Daar ben ik wel blij mee, beter een half ei dan een lege dop. Maar echt eerlijk is het nog steeds niet. Het gaat ondertussen niet eens meer om het geld maar vooral om het principe. Het gaat gewoon allemaal zo stroperig en langzaam. En dat levert wel eens stress op want we zijn er gewoon veel mee bezig. Maar we hebben hier in het dorp een motto: ‘kop d’r veur, nait soezen moar deurbroezen.’ En naar dat motto proberen we maar een beetje te leven.’
Ina is raadslid voor de partij ‘Gemeentebelangen’ in de gemeente Aa en Hunze. En merkte de afgelopen jaren dat zelfs in het gemeentebestuur nog weinig kennis was over wat er in Annerveenschekanaal (ook gemeente Aa en Hunze) aan schade was. ‘Ik vroeg op een gegeven moment in onze fractie of ze wel doorhadden dat er in ons dorp ook aardbeving schade was. Daar hadden ze geen idee van, aardbevingen waren namelijk echt iets van Groningen. Maar een beving laat zich natuurlijk niet tegenhouden door een provinciegrens. Gelukkig is dat in onze gemeente nu wel overal bekend. En het begint in de Tweede Kamer nu ook een beetje te komen. Mede door bijvoorbeeld een Eline Vedder (Tweede Kamerlid voor het CDA) die zich hard voor ons inzet.’
Ze kijkt dan nu ook wel met een redelijk gerust gevoel naar de toekomst van haar geliefde dorp. ‘Ik heb het idee dat alles wel steeds meer op de rit komt. Het lijkt alsof ze de spaghetti van regels wel steeds meer uit elkaar aan het halen zijn om het duidelijker te maken. En dat er op termijn ook echt wat gaat veranderen voor mensen in het aardbevingsgebied. Ik hoop dat we over dertig jaar tegen elkaar kunnen zeggen: ‘Wat hebben wie het hier goud met mekoar’