Op vrijdagmiddag staat de 25-jarige Kaj S. uit Steenwijk voor de rechter, hij kaapte begin 2024 de auto van zijn moeder na een uit de hand gelopen ruzie. Hij kwam in een politieachtervolging terecht en raakte in paniek, waarna hij de auto tegen een betonblok crashte.
In de zitting verklaart Kaj dat het nooit zijn bedoeling geweest was om de auto te stelen of er schade aan te maken. “Ik wou alleen een stukje rijden, en ontsnappen van mezelf. Daarna zou ik de auto weer terugbrengen,” verklaart hij. Opvallend is dat Kaj reed met een ongeldig verklaard rijbewijs en weigerde hij mee te werken aan een bloedonderzoek. ‘’Het is mijn DNA,’’ zei hij tegen de agenten.
Kaj’s moeder, die ook in de zaal zit, eiste met enig berouw uiteindelijk een schadevergoeding voor de auto die total loss was verklaard, deze bedroeg 960 euro. Geëmotioneerd gaf ze aan het erg moeilijk te hebben gevonden zich hiertoe te zetten maar zag het uiteindelijk als een schreeuw om hulp. “2 januari 2024 is een hele zwarte dag geweest voor mij. Het was een noodkreet: help ons, want dit gaat zo niet langer,’’ zei ze tegen de rechter.
Kaj volgt nu een reclasseringstraject, waarbij hij om de week een gesprek heeft. Maar er zijn nog altijd wel zorgen over zijn middelengebruik en psychische welzijn. Ondanks dit lijkt de relatie tussen moeder en zoon inmiddels hersteld.
De advocaat van Kaj benadrukte dat hij geen diefstal had willen plegen, maar dat er sprake was van joyriding. Hij vond de taakstraf passend, maar vond het schadebedrag onvoldoende onderbouwd. “Een celstraf zou het reclasseringstraject ernstig verstoren,” onderbouwde de advocaat.
Kaj kwam enkele maanden na het auto-ongeluk opnieuw in contact met de politie. Hij werd onterecht aangehouden door de politie. Hierbij werden zijn schoenen, geld en telefoon tijdelijk in beslag genomen. Later stal hij een paar schoenen uit een winkel. ‘’Vond het geen gezicht op mijn sokken,’’ verklaarde hij.
De Officier van justitie begreep de nogal lastige situatie, “Het is wel lastig en het geeft een stukje besef als je schoenen worden afgenomen, midden in de winter, en je voor een schoenenzaak staat, het is niet goed maar ik kan het me wel voorstellen.’’
De officier van justitie hield ook rekening met het inmiddels herstelde contact tussen moeder en zoon en vordert voor de twee dagvaardingen uiteindelijk een taakstraf van veertig uur, een rijontzegging van honderd dagen en een voorwaardelijke geldboete van vijfhonderd euro. Verder eist ze ook dat Kaj de schadevergoeding gewoon betaalt aan zijn moeder.
De rechter gaat in elk van deze eisen mee, wel werd het weigeren van een bloedonderzoek vrij gesproken omdat de persoon die hierom vroeg er niet bevoegd voor was.
De rechtszaak draaide uiteindelijk niet alleen om de straf voor Kaj, maar bood ook een moment van reflectie. Hij werd geconfronteerd met de gevolgen van zijn acties, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor zijn omgeving. De officier van justitie vatte het samen als: “Drugs maken niet alleen de verdachte kapot, maar ook de mensen om hem heen.”