Door: Nathan Groenenberg
ZUTPHEN – De Rotterdamse moordenaar Mike J. kan een stap zetten naar vrijlating. J. is in 2003 veroordeeld voor de moord op zijn 4-jarige stiefdochtertje Rowena Rikkers, ook wel bekend als het Meisje van Nulde. Sinds 2009 zit J. in een Zeelandse tbs-kliniek; een plek waar hij tot heden verblijft. Vandaag was de een-na-laatste zitting omtrent zijn mogelijke tbs-verlenging van twee jaar.
Van spanning leek bij J. geen sprake. Via de videoverbinding met de Zeelandse tbs-inrichting is te zien hoe hij onderuit in zijn stoel zit. Naast hem zitten zijn coach en zijn advocaat. De rechter stelt de vraag of het verlof nog steeds goed gaat. “Ik ben er nog steeds, dus het gaat goed,” reageert J. gevat.
Vervelen binnen de streng beveiligde muren doet J. niet. Door zijn werk in de kliniek kan J. zijn opmerkelijke hobby bekostigen. “Ik heb het geld namelijk nodig voor opslagboxen”, verklaart hij. Hoewel de Rotterdammer het werk soms “hard aanpoten” vindt, blijft hij er luchtig over: “Een beetje mayonaise en een beetje ketchup, dat kan iedereen.” Hoewel J. op meerdere plekken werkt en zelfstandig lijkt, erkent hij dat er nog een lange weg te gaan is: “Ik ben nog niet helemaal in staat om een woning te onderhouden, maar er zit verbetering in.”
Dat vindt gedragsdeskundige Geertje Giesbergs ook. “Mike is in contact een prettige man,” begint Giesbergs. “Als je binnenkomt zie je de alpaca’s, en dan zie je Mike erbij.” Ondanks het positieve beeld wat ze schetst, ontkent J. nog steeds schuld in het delict. “Mike ontkent en bagatelliseert de beschuldigingen”, vertelt Giesbergs, “Als hij niet voldoende kan kijken naar zijn aandeel, kun je hem niet doorbehandelen. “Waar het vastliep was het missen van een woonplek, niet de zorg,” verklaart J.
Niels van Wersch, de advocaat van J., vindt het vooral zuur voor zijn cliënt: “Perspectief ontbreekt en er is geen enkel signaal van terugval.” De advocaat pleit voor huisvesting, zodat J. goed kan bouwen aan een terugkeer in de samenleving. Van Wersch vindt dat het de afgelopen jaren vooral op dat punt fout is gegaan. “Het is misgelopen op de huisvesting, dat moet gewoon beter.” Hoewel hij kritisch is op de manier van handelen, vindt hij dat de behandeling moet worden doorgezet. “Mike is hier op z’n plek, er moet gewoon beter naar gekeken worden.”
“Zoals het nu loopt, loopt het goed. Maar het blijft zo totdat er een nieuwe stap gezet wordt,” concludeert de rechter. Hoewel de uitspraak pas op 16 juni volgt, valt te horen dat de beslissing eigenlijk zo goed als vast staat. Als de rechter vraagt of J. bij de uitspraak wil zijn, reageert hij gevat: “Tot over twee jaar.”