De verdachte heeft een geschrokken blik richting de tribune als hij binnenkomt. Met een stekelig kapsel komt de 37-jarige J. Voskuilen de zaal binnen waar ook de slachtoffers aanwezig zijn, hij versnelt naar zijn plek waarna hij het allemaal even laat bezinken. Na een aantal woorden van de rechter slaat de verdachte dicht en neemt hij een slok van zijn water.
J. Voskuilen wordt verdacht van het opzettelijk filmen van drie vrouwen in de kleedhokjes van een zwembad. Op 17 november, in het zwembad van Center Parcs in Zeewolde vermoedt J. dat er seksuele handelingen worden verricht als hij zich bij de kleedhokjes bevindt. Hij kiest ervoor om hetgeen wat zich afspeelt te filmen en wordt gesnapt. ‘Ik wilde het laten zien aan de badmeester,’ verklaart de heer Voskuilen, maar hij wordt niet geloofd.
‘Twee filmpjes, een van drie seconden en de ander van drie minuten. Is dat niet wat lang?’ Vraagt de rechter aan de verdachte. Voskuilen blijft een tijdje stil en probeert duidelijk te maken dat hij de filmpjes niet heeft gezien en meteen heeft verwijderd. ‘Toen u bent betrapt heeft u de telefoon verstopt achter een planten bak, terwijl u de beelden aan de badmeester wilde laten zien,’ vertelt de rechter. Opnieuw geen weer woord van meneer Voskuilen.
‘Klopt het dat u graag kijkt naar lesbische porno en hier een voorkeur voor heeft?’ Vraagt de rechter aan de verdachte J. Voskuilen. ‘Geen voorkeur’ antwoordt de verdachte wiens vrienden achter in de zaal stilletjes lachen. De officier van justitie wijst naar de drie slachtoffers en richt zich dan weer op de verdachte en stelt vast dat de slachtoffers ‘op het meest intieme moment heimelijk zijn gefilmd’. ‘U had anders moeten handelen en dat had u vooraf moeten bedenken,’ eindigt de officier van justitie
De rechter legt de verdachte J. Voskuilen een taakstraf op van 100 uur waarvan 50 uur voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar en een hechtenis van 25 dagen als dit niet gebeurt. De rechter legt ook een ambulant onderzoek van de reclassering voor en een middelencontrole ambulante behandeling plus meldplicht bij de reclassering. Daarbij komt een vergoeding van 875 euro per persoon voor de drie slachtoffers.
De rechter gelooft de onwetendheid van de verdachte niet en gaat uit van de wet en de reclassering om zijn uitspraak te onderbouwen. De officier had hierin ook een belangrijke rol, ’U had indirect wel kunnen weten wat er op die beelden stond omdat u de binnenkant van een kleedhokje filmt en daar ook geen drie minuten voor nodig zijn,’ beweert de officier, die niks wil horen van onwetendheid van de verdachte. Hier heeft de heer Voskuilen niets meer aan toe te voegen, hij blijft stil.
niekdejong 
chantaldebruijne