Als kind werd ze al niet zenuwachtig van prikken. Sterker nog, ze keek nieuwsgierig toe als de naald haar arm in ging. Nu, jaren later, is Tess (21) derdejaars verpleegkundestudent én doneert zij bloed en plasma. “Het is een vorm van buiten je werk om extra zorg verlenen.”
Op 14 juni wordt elk jaar Wereld Bloeddonordag gehouden. Deze dag is in het leven geroepen door de World Health Organization (WHO) om vrijwillige bloeddonatie wereldwijd onder de aandacht te brengen en donoren te bedanken.
Een week voor Wereld Bloeddonordag, in de kantine van haar voetbalclub, vertelt Tess dat die dag niet alleen het dankbaar zijn voor onze ‘stille helden’ benadrukt, maar grotendeels om bewustwording te creëren over het tekort aan bloeddonoren in Nederland. Ook haar familie doet het en heeft het vroeger vaak benoemd. Zelf werd ze op haar achttiende donor, “Al vanaf mijn vijftiende liep ik af te tellen totdat ik achttien werd, zodat ik eindelijk bloed kon doneren”.
Tess beschrijft zichzelf als enorm behulpzaam en ook zorgzaam, “Ik denk vooral aan de kleine dingen, die veel kunnen betekenen”. Ze heeft bijvoorbeeld altijd een dekentje in de auto. Voor het geval dat er iemand in nood is en het nodig heeft. “Ik ben nooit bang geweest voor de verhalen waar mensen heel slecht werden van het bloed doneren. Om heel eerlijk te zijn, bij mij ging eigenlijk alles goed. Al die mensen daar weten precies wat ze moeten doen en helpen je er goed bij. Ze zorgen er daarnaast ook voor dat je genoeg eten en drinken krijgt, dus ik heb tot nu toe alleen nog maar positieve ervaringen beleefd.”
Inmiddels heeft ze al elf keer bloed gedoneerd en negen keer plasma. Plasma doneren duurt langer, bijna drie kwartier, maar het mag vaker en je kan er meer van doneren. Plasma bestaat uit 90% water en 10% opgeloste stoffen, het zorgt voor het transport van bloedcellen, bloedplaatjes en andere stoffen. “Daarnaast wordt bloedplasma gebruikt voor medicijnen en als bestrijding tegen infecties, dus is het veel concreter”, aldus Tess.
Tess is nu voor het eerst werkzaam in het ziekenhuis en heeft al meerdere afdelingen mogen bijwonen. “Toen ik zag dat bij ons op de afdeling chirurgie een patiënt in elkaar zakte, door een te lage HB-waarde in het bloed en dus een bloedtransfusie nodig had. Op dat moment besefte ik: hier draag ik zelf ook aan bij.”
Tijdens haar werk heeft Tess al snel het belang van gedoneerd bloed met eigen ogen gezien. “Ik heb ook een operatie mogen bijwonen en daar hadden ze een verkeerde ader geraakt. Die persoon had op dat moment drie liter bloed op de operatietafel verloren. Dus toen moest er ook weer veel bloed in en dat komt dan toch van ons, de donoren. Als we niet zouden doneren, had het dus een leven gekost”.
“We doen het niet om in het zonnetje te staan, maar omdat we het willen”, dat is de reden waarom Tess het fijn vindt dat je niet weet wie je helpt en dat de patiënt niet weet door wie die geholpen wordt. Daardoor blijft het doneren waardevol. “Toch vind ik het goed dat zo’n Wereld Bloeddonordag er is, het kan voor meer donoren zorgen. Daarnaast zorgt het voor meer informatie, wat handig is voor mensen die er niets over weten.”, aldus Tess. Ook zegt zij dat het onder de jongeren niet zo leeft, “ik vind dat de Rijksoverheid hierover zou moeten adverteren op TV, TikTok, Instagram, etc. Net zoals dat gebeurt voor het ‘beroertealarm’, dat creëert bewustzijn en animo en dat is juist hetgeen wat er nodig is om het tekort tegen te gaan.”
Er blijft een groeiend tekort aan bloeddonoren in Nederland, toch vindt Tess dat het niet verplicht moet worden. “Bij sommige mensen mag het bijvoorbeeld niet door religie.” Heel veel mensen kunnen twijfelen door angst, maar voordat er geprikt wordt komt er eerst een intakegesprek. “Aan alle mensen die twijfelen om bloed te doneren, probeer het gewoon!”, aldus Tess.
chrisbruinsma 
wesselrinsma