Toch vrijspraak voor verdachte na twijfels voorzitter

Utrecht – 28-02-2025

“Ik vertrouw niemand meer, het voelt alsof er misbruikt van mij is gemaakt”, klinkt het door de Utrechtse rechtbank. Met een trillende stem maakt M. Bouchagratan deze uitspraak terwijl zijn advocaat aandachtig naar hem luistert. Hij heeft eigenlijk een contactverbod met Annas T., die nu rechts van hem zit samen met zijn advocaat. Annas zit met zijn handen in zijn haren en schommelt op zijn stoel van links naar rechts. Hieraan is te zien dat hij nu pas het besef heeft wat hij zichzelf en zijn naasten heeft aangedaan.

M. Bouchagratan en Annas T. worden verdacht van het vervoeren en in handen gehad hebben van 1.001,3 gram cocaïne op 17 november 2024 in Soesterberg. De twee jongens zijn beiden 21 jaar oud, kennen elkaar van school en wonen allebei in Utrecht.  

Annas, die geen rijbewijs heeft, haalde M. met een huurauto op. Op een gegeven moment kwam er een persoon op de achterbank zitten die 1000 gram cocaïne aan Annas overhandigde. M.: “Ik besefte totaal niet dat iemand instapte om cocaïne te geven. Ik wist helemaal niks van de klus af.” Voorzitter: “Ik vind het erg onwaarschijnlijk dat M. hier niks vanaf wist.” Toen zij richting Soesterberg reden, kregen zij een stopteken van de politie. Annas: “In paniek heb ik tegen M. gezegd dat hij het blok coke uit het raam moest gooien.” De politie zag dit en ze hielden de jongens aan. Vervolgens heeft Annas 52 dagen vast moeten zitten en de nietsvermoedende Mohammed 46 dagen.

Wanneer Annas, die zwarte kleding draagt en zijn haar naar achter heeft gekamd, eerst in de zaak van M. getuigt, vertelt hij dat hij bij de eerste verklaring tegen de politie gelogen heeft. Annas: “Pas toen ik vrij mocht komen tot de zitting besefte ik dat ik het beste eerlijk kon zijn. Naar aanleiding hiervan heb ik alles eerlijk tegen de reclassering gezegd. Mijn familie vertelde me: De waarheid komt altijd boven water.” M. ziet er netter uit dan Annas, hij draagt een formeel, zwart pak.

M. kreeg nog 100 euro van Annas, die hij had geleend om een vakantie te betalen. Om deze reden spraken de twee af en beloofde Annas dat hij het geleende geld aan M. terug ging geven. Annas: “Ik moest natuurlijk wel aan het geld komen om het terug te geven, daarom vroeg ik of M. meeging met deze klus die ik aangeboden had gekregen uit mensen uit mijn omgeving.”

“Annas, jij hebt M. ontzettend genaaid”, vertelt de officier van justitie op een boze toon. Dit toont dat zij M., die aan heeft gegeven hierdoor niemand meer te vertrouwen, begrijpt. Zij gelooft M. en hij wordt later dan ook vrijgesproken. Annas krijgt daarentegen een eis van 3 jaar enkelband. Wat zijn uiteindelijke straf wordt, hoort hij twee weken later.