Jaarlijks komen er meer dan 427.000 bezoekers op af: Untold Festival in het Roemeense Cluj-Napoca is uitgegroeid tot een van Europa’s grootste elektronische muziekfestivals. Dj’s als Armin van Buuren, Hardwell en Afrojack staan er op het podium. Maar minstens zo indrukwekkend als de line-up is de wereld áchter de schermen. Daar bouwt Florina Dascăl (35) aan lichtgevende fantasiewerelden, sprookjesachtige stages en een totaalervaring die blijft hangen.
Florina woont en groeide op in Transsylvanië, tussen bergen, bossen en dorpsverhalen. Ze werd architect, maar vond haar creatieve hart pas toen ze bij Untold terechtkwam. Daar werd ze het hoofd van het creatieve team. “Ik belandde in een team dat me echt inspireert. We dromen samen, we maken samen. Dat is goud waard.”
“Het draait niet om wat je ziet, maar om wat je voelt. Daar zit de magie.”
Sinds 2016 is ze verantwoordelijk voor het concept, de vormgeving en de beleving van het festival. Alles begint bij een idee: een kleur, een gevoel, een symboliek. Van daaruit bouwt ze samen met een team aan podia, lichtshows, kostuums en projecties. “Ik bedenk het concept, het thema, de sfeer en de vormgeving. Daarna werk ik met een team van technici en producenten om dat tot leven te brengen. Dat is het mooiste moment: wanneer iets wat je op papier hebt gezet ineens echt voor je staat.”
Een podium van staal, licht en beweging. Op haar laptop laat Florina een schets zien van een monumentale installatie, ergens tussen droom en machine in. “We maken geen decor,” zegt ze. “We bouwen werelden waarin mensen even helemaal verdwijnen. Alles wat je ziet van het podium tot de kostuums van de dansers vertelt samen één verhaal.”
Dat alles klopt, is voor Florina geen luxe maar noodzaak. Haar zus noemde haar ooit een “problematische perfectionistische millennial” en dat klopt ook wel, geeft ze toe. “Dat is absoluut waar. Ik ben kritisch, ik wil altijd dat alles klopt. Maar ik denk dat die drang naar perfectie ook helpt om écht iets moois neer te zetten.”
Die liefde voor detail zie je niet alleen op het festival, maar ook in haar andere werk. Samen met lokale vakmensen richtte ze het sieraden- en modemerk Vilegiatura op, waarin traditionele Roemeense technieken nieuw leven krijgen: borduren, weven, metaalbewerking alles met de hand. “Omdat we in een wereld leven die steeds sneller gaat. Alles moet meteen af, alles is digitaal. Maar handgemaakt werk heeft een ziel. Iets waar tijd en aandacht in zit, krijgt betekenis.”
Met Vilegiatura wil ze die tradities niet alleen behouden, maar ook naar het nu brengen. Elk stuk draagt een verhaal in zich. “We noemen het: souvenirs voor verhalen die nog verteld moeten worden. Dat zegt eigenlijk alles.”
Ze probeert ruimte te maken voor nieuwe ideeën. In 2017 organiseerde ze het designfestival ZAIN, met workshops, jonge ontwerpers en experimentele projecten. Geen financieel succes, maar voor Florina ging het om iets anders. “Ik geloof niet in falen. Als je groeit, als je leert, als je mensen verbindt en dan is dat óók succes.”
Tussen alle drukte door straalt ze een soort rust uit. Misschien komt dat doordat ze niet leeft met een schema, maar vanuit wat haar inspireert. “Ik maak geen groot toekomstplan. Wat telt is dat ik nú iets maak waar ik blij van word.”
En als ze zichzelf toch kwijtraakt in deadlines of pixels, is er Toto. Haar hondje, die haar dwingt om gewoon te wandelen, naar buiten te kijken, adem te halen. “Wat heb je aan een verre toekomst als je het nu niet echt beleeft?”
tylergroenendijk