De gemeente Baarn laat mogelijk de Wilhelminavijver verwijderen in plaats van herstellen, bevestigt projectleider Michaël Kunkeler. De honderddertig jaar oude vijver is al meer dan een halfjaar lek en moet worden hersteld, maar in de raadsinformatiebrief staat dat het een optie is om het monument in Hoog Baarn te vervangen door een ”nieuwe duurzame inrichting.” Kunkeler: ”Als je de vijver niet gevuld kan houden met water, dan heb je geen vijver.”
Sinds medio vorig jaar zijn er klachten bij de gemeente bekend over de lekke Wilhelminavijver, stammend uit 1896. Ingenieursbureau Land voert onderzoek uit naar de mogelijkheden van het herstel van de Wilhelminavijver. Er zijn vijf opties: van enkel het herstellen ervan tot aan het opwaarderen van het volledige park, maar ook de verwijdering van de vijver is een optie. Mogelijk wordt het dan ingericht als park, vertelt Kunkeler: ”Maar als het college en de gemeenteraad daarvoor kiezen, moet nader worden uitgezocht welke invulling het krijgt.”
De vijver staat zo goed als leeg, de laatste opknapbeurt was in 2013 en het geheel ziet er vervallen uit. Op de vraag hoe de gemeente dit erfgoed zo heeft kunnen verwaarlozen, zegt Kunkeler geen antwoord te hebben.
Paul van Hutten, vrijwilliger bij Historische Kring Baerne, ziet dit vaker: ”Verwaarlozing is overal, ook in de bossen rondom Baarn. Al het geld dat de gemeente uitgeeft aan adviesbureaus, gaat niet naar onderhoud.” Volgens hem kan de Historische Kring niet meer doen dan de bel luiden hierover.
De vijver, in de jaren 1930 vernieuwd in Engelse landschapsstijl, maakt onderdeel uit van het Prins Hendrikpark. Dit staat geregistreerd als een Rijksbeschermd dorpsgezicht, waardoor de gemeente verplicht is om de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed (RCE) te raadplegen. Ook als de gemeente de plek anders wil inrichten, moet ze dat overleggen met hen.
Dolf Muller, woordvoerder van het RCE, laat echter weten dat hun invloed beperkt is: ”Wij kunnen alleen advies geven aan gemeenten over monumenten, maar geen regels opleggen. In principe mogen ze onze inbreng naast zich neerleggen.” Ook mag volgens Muller een gemeente de beschermde status van een monument opheffen.
Omwonenden zijn ontevreden met het uiterlijk van de vijver. Een bejaard paar maakt graag wandelingen over de Emmalaan langs het water. Ze zijn gepikeerd dat de gemeente er niks aan doet: ”We wonen al 44 jaar in de buurt van de vijver, we kenden zelfs de loodgieter die de vijver schoonhield. Het is doodzonde als je stopt met de verzorging ervan.”
Een buurtbewoner die met zijn zoontje op de fiets een rondje om de plas maakt beaamt dit: “Het is net zoals je eigen huis: Hoe langer je het uitstelt, hoe erger het wordt.”
In de zomer wordt het onderzoek gepresenteerd aan de gemeenteraad. Zij beslissen uiteindelijk wat er zal gebeuren met de vijver.
Bron foto: Milan van der Heijden
Feline Cladder 
Isabella Fidder