
Foto: Dominic Wunderlich via Pixabay
Door: Ryan Kloosterman
De aarde wordt warmer, dierensoorten sterven uit en het weer wordt extremer. Wij hebben allemaal last van klimaatverandering en toch lijkt de overheid er te weinig aan te doen. Mooie woorden, maar weinig daden komen uit Den Haag. Politici zijn alleen maar bezig om zichzelf in een goed daglicht te zetten, waarbij ze de klimaatcrisis voor zich uit schuiven naar volgende generaties. Dit terwijl er juist nu iets moet gebeuren. Niet over 20 jaar, niet over 10 jaar en zelfs niet over 5 jaar. Nu moet het gebeuren.
Na het vernietigende klimaatrapport van de VN op 9 augustus 2021 leek het alsof de regeringsleiders van Nederland daadwerkelijk verantwoordelijkheid zouden nemen. Rutte noemde het rapport zeer zorgelijk en zei dat zowel het huidige (demissionaire) kabinet als het volgende kabinet zich goed moeten inzetten voor klimaat. Dit klinkt goed, maar in de afgelopen jaren onder leiding van Rutte is nergens uit gebleken dat het kabinet klimaatverandering probeert tegen te gaan. In plaats van grote bedrijven te straffen voor hun uitstoot van CO2 geeft het kabinet grote uitstoters, zoals Shell, extra subsidies en worden de prijzen voor klimaatneutraal eten in supermarkten duurder en duurder, waardoor vooral de consument het voelt. Dit terwijl er veel beter gefocust kan worden op burgers stimuleren om zich meer te focussen op klimaat en grote CO2 uitstoters aanpakken.
Een paar dagen nadat dit rapport, de IPCC, werd vrijgegeven gaf het kabinet aan dat ze extra veel aandacht gingen besteden aan de klimaattop in Glasgow op 31 oktober. Hier willen Europese leiders strengere regels om klimaatverandering tegen te gaan. Dit klinkt goed, maar dit is allemaal weer een misleiding. De bedoeling is om strengere regels op te stellen dan in het klimaatakkoord van Parijs uit 2015 staan. Goed nieuws denk je dan misschien, maar nee. De doelstellingen van Parijs worden nog lang niet gehaald en niemand wordt er op aangesproken. Hoe verwachten deze politici dan dat ze strengere regels kunnen bedenken en dat er ook daadwerkelijk iets verandert?
In een toespraak op de World Scout Jamboree in West-Virginia op 1 augustus 2019 lag de vorige secretaris-generaal van de VN, Ban Ki Moon, zijn vingers op een zere plek. Zijn exacte woorden waren: “We don’t have a Plan B because we don’t have a Planet B. That is the most important message for us”. Ban Ki Moon waarschuwt ons dat we geen plan B hebben, omdat er ook geen planeet B is. Wat wij wel hebben is een planeet A, planeet Aarde, waarvoor wij alles op alles moeten zetten om haar te redden. Dit is haast onmogelijk als plan A niet eens goed is uitgedacht en wordt doorgeschoven naar volgende generaties.
Op 6 november 2021 is er een klimaatdemonstratie van de Klimaatcrisis Coalitie. Zij willen dit de grootste klimaatdemonstratie uit de Nederlandse geschiedenis maken, om extra aandacht te krijgen voor het gigantische probleem waarin we verkeren. Op de vraag hoeveel mensen verwacht worden reageerde Anneke Wensing, persvoorlichter van de klimaatmars: “Het is altijd heel lastig inschatten hoeveel mensen er naar een demonstratie komen. Lang niet iedereen geeft dat van tevoren aan, en opkomst is ook weersafhankelijk. Ons streven is in ieder geval om het de grootste klimaatdemonstratie ooit te maken, de grootste tot nu toe was in maart 2019 en trok toen 40.000 mensen. Aangezien het probleem sindsdien alleen maar groter is geworden en de politiek nog steeds veel te weinig doet, hopen we dat nog meer mensen in actie zullen komen”. Laten we hopen dat de regeringsleiders dan eindelijk inzien dat de toekomst van onze planeet op hun schouders ligt.
Nu is dus de tijd om iets te doen. Nu en niet over een aantal jaar. Laten we de toekomstige generaties niet opzadelen met een klimaat wat op langere termijn uiteindelijk onleefbaar zal worden. Ons huis staat in brand en de enige die het kan blussen is de overheid. Hopelijk komt de overheid eindelijk op voor haar burgers en neemt ze deze crisis net zo serieus als de coronacrisis.
