Foto: Anne Weidinger
Door: Jamie Verhagen
Mads Meijer behaalde twee weken geleden voor het derde jaar op rij een 4e plaats op het NK atletiek voor junioren. De gevreesde vierde plek, net naast het podium, het meest ondankbare wedstrijdresultaat dat je kunt behalen. Een taai verhaal. ‘’Ik heb weleens medelijden met mezelf gehad, maar daar moet je niet te lang in blijven hangen.’’
Het is juni 2019. De 15-jarige Mads staat op het punt om aan zijn eerste NK atletiek deel te nemen. Hij is nog maar net begonnen met hardlopen. Sinds een jaar komt hij uit voor het RTC Noord Atletiek, een talententeam voor veelbelovende atleten. Hij staat er goed voor, op de 3000m staat hij als derde snelste ingeschreven. Verder neemt hij ook nog deel aan de 1500m, waarop hij 6e staat. Het toernooi verloopt echter niet zoals de jonge Meppelaar had verwacht. Op de 3000m wordt hij 10e, en twee dagen later finisht hij als 4e op de 1500m. ‘’Die 3000m was even slikken. Ik werd er flink hard af gelopen. Na 1km voelde ik al dat het ‘m niet zou gaan worden vandaag. Ik had mezelf te veel druk opgelegd. Maar daarna zette ik al snel de knop om en dacht: ik zal ze op de 1500m weleens even laten zien wat ik kan. Een halve seconde komt hij tekort voor een medaille. ‘’In het begin overheerste de teleurstelling, maar het was pas mijn eerste NK, en achteraf kijk ik er toch wel tevreden op terug.’’
2020 begint met een groot succes voor de inmiddels 17-jaar oude Mads. In maart behaalt hij een zilveren medaille op het NK cross. Op de vraag of dit voelde als goud verliezen of zilver winnen, moet hij even nadenken. ‘’In het begin voelde het als goud verliezen, ik verloor maar net de sprint om de Nederlandse titel. Ik denk vaak aan wat er was gebeurd als ik het nog eens over mocht doen. Maar al snel besefte ik dat het mijn eerste medaille op een nationaal kampioenschap was, dus kon ik hier alleen maar heel tevreden mee zijn. Het gaf me veel vertrouwen voor het NK op de baan.’’ Dat NK staat in september op de planning. Ditmaal start Mads enkel op de 1500m. Zijn kansen op een medaille zijn opnieuw groot, hij staat ingeschreven met de tweede snelste tijd. In de halve finale gaat hij overtuigend door, maar in de finale loopt het mis. Hij finisht binnen een seconde van de winnaar, maar wederom als 4e. ‘’Deze vierde plaats deed meer pijn dan de eerste. Ik verloor in de strijd om het brons van een jongen van wie ik nog nooit had gehoord.’’ Als ik Mads vraag hoe hij met dit resultaat omgaat, zegt hij: ‘’Ik ben goed in twijfelen, dat is mijn zwakke punt. Ik ga bij dit soort tegenslagen over van alles twijfelen. Ik sta dan bijvoorbeeld vaker op de weegschaal, ga heel erg op mijn voeding letten en wil harder trainen.’’ Op de vraag of hij het ergens heeft laten liggen: ‘’Nee, ik heb geen fouten gemaakt, die vierde plek was nu eenmaal voor mij bestemd.’’
September 2021. Mads is klaar voor zijn derde NK outdoor-toernooi. Dit jaar kiest hij voor de combi 1500m en 5000m. Met de 1500m als hoofddoel en de 5000m als bonus. Daar heeft hij namelijk nog maar één van gelopen in zijn carrière. Eerder dit seizoen liep hij de 1500m voor het eerst onder de 4 minuten (3:58.23). Maar verder vond hij het een zwaar seizoen. ‘’Door corona was er veel onzekerheid. Het NK moest opnieuw over de zomervakantie heen getrokken worden. Hierdoor was het net als vorig jaar een heel lang seizoen. In de 1500m halve finale wordt Mads onverwacht uitgeschakeld en is zijn kans op de 1500m voorbij. ‘’Mijn doel was een medaille, maar ik was er dit seizoen het minst zeker van. Ik had het hele seizoen last van een soort onzekerheid door mijn wisselende resultaten en de sterke concurrentie. In vergelijking met de vorige twee NK’s was ik bij deze 1500m niet bezig met ‘hoe ga ik door?’ maar met ‘hoe kan ik uitgeschakeld worden?’.” De eerste vier atleten gingen door naar de finale, Mads werd 5e. ‘’Toen werd mijn bonusafstand ineens mijn enige kans om dit toernooi die medaille nog te pakken. Mijn uitschakeling op de 1500m was moeilijk, maar het maakte me ook scherp. Ik besloot de 5000m te zien als een kans. Ik ging er onbevangen in. Als ik vrij kan lopen, ben ik op m’n best.’’ Die 5000m verloopt in een heel langzame race, iedereen vertrouwt op zijn eindsprint, Mads ook. Een boemel noemen ze zo’n wedstrijdverloop. Bij het klinken van de bel barst de strijd los en is het sprinten geblazen. Mads geeft alles wat hij heeft, en finisht als 4e. Andermaal. Na de race stuur ik hem een appje dat ik trots op hem ben. “Thnx, heb mijn abonnement op de 4e plaats weer verlengd, haha,’’ stuurt hij terug. Of hij ontevreden is? ‘’Nee, ik heb er wel een goed gevoel bij. Tuurlijk was de telleurstelling vlak na de finish groot. Voor de derde keer 4e worden is niet leuk. Maar 4e op mijn tweede 5000m ooit is een mooie plek. Ik heb misschien wel een nieuwe afstand gevonden voor de komende jaren. Als ik hier meer op ga trainen, heb ik het vertrouwen dat ik die jongens achter wie ik nu eindig volgend jaar kan verslaan.’’
En dus gaat Mads’ zoektocht naar een medaille op de baan door. Voor de komende periode heeft de gedreven atleet zichzelf een hoog doel gesteld. ‘’Ik wil op beide NK’s cross deze winter goud pakken.” (Door corona is het NK van 2021 uitgesteld naar november, het NK van 2022 vindt plaats in maart.) “Het is een ambitieus doel, maar ik heb ontdekt dat op de cross wel echt mijn kracht ligt.’’
Ten slotte vraag ik Mads of die 4e plekken nog weleens door zijn hoofd spoken. ‘’Ja, heel vaak.’’ En of hij wel eens medelijden met zichzelf heeft, ga ik verder. ‘’Jawel, maar daar moet je niet te lang in blijven hangen, daar ga je toch niet beter van presteren. Mijn voordeel is dat ik nu leer om hard te werken om mijn doelen te halen. Ik ga harder trainen dan iemand die drie keer eerste is geworden.’’