Foto: Maureen Janssen
Door: Maureen Janssen
Stacey Krens (25) is zangeres en zangcoach en studeert aan het conservatorium in Zwolle. Van 16 tot 21 mei speelt zij en andere studenten in verschillende theaters in het land om zo een ode te brengen aan Brigitte Kaandorp.
‘’Ik heb een periode gehad dat ik alle sporten ging uitproberen, omdat mijn moeder dat wilde, maar ik vond het maar niks. Op mijn negende kwam ik op de theaterschool en sindsdien was ik verkocht.’’ Na jarenlang theater te hebben gevolgd, naast haar reguliere schoolvakken, besloot ze audities te doen voor de opleiding muziektheater. Na meerdere keren geprobeerd te hebben, was het dan toch gelukt. ‘’Toen werd ik eindelijk aangenomen en dacht ik: dit is het niet, ik wil dit niet doen. Ik zat echt in een tunnelvisie van ‘dat moet ik doen’ en ‘ik heb nooit gekeken of er nog meer was’. Ik had al helemaal een weg voor mezelf uitgestippeld, maar niet meer de zijweggetjes bekeken.’’
Op aanraden van iemand die ze kende heeft ze auditie gedaan voor het conservatorium in Zwolle. ‘’Ik was er honderd procent van overtuigd dat ik niet aangenomen zou worden. Het conservatorium is alleen voor de allerbesten en daar hoor ik gewoon niet bij, dacht ik.’’ Na een succesvolle auditie ging ze er zonder verwachtingen heen. ‘’Ik wist echt niet waar ik terecht zou komen. Opeens viel alles op zijn plek en dacht ik: dit is het gewoon.’’
Na een paar jaar ervaring zijn er af en toe ook dingen waar Stacey tegenaan loopt. ‘’Ik denk dat ik er altijd wel luchtiger over had gedacht dan dat het uiteindelijk is. De laatste twee jaar ben ik wel echt bewust dat je knetterhard moet werken om iets voor elkaar te krijgen. Er komt meer bij kijken dan je denkt.’’ Social media zijn een deel van haar werk wat erbij komt kijken. Ze moet zichzelf promoten. ‘’Ik vind het echt niet leuk, maar ik ben me ervan bewust dat het wel de manier is om jezelf te laten zien aan de wereld. De manier om geld te verdienen is toch om beroemd te worden. Mensen moeten jou herkennen en jouw muziek leuk vinden. Toch moet je jezelf blijven, maar eigenlijk heb je de hele tijd het gevoel dat mensen je leuk moeten vinden en dat je jezelf moet veranderen. Dat vind ik echt een lastig deel. Wanneer vinden mensen je leuk? Wanneer is het goed genoeg?’’
Ze geeft aan veel steun te krijgen van vrienden en familie. Toch valt het afzeggen van bijvoorbeeld een familiedag haar soms wel eens zwaar. ‘’Je kan niet zeggen ‘ik kan die dag niet’, want het is die dag en dan moet je er gewoon zijn. Het is geen dingen opgeven, maar meer rekening houden met.’’ Niet iedereen in haar directe omgeving begrijpt dat even goed. Tegen die mensen zegt ze: ‘’dit is wie ik ben, dit is mijn leven en dat wordt waarschijnlijk alleen nog maar chaotischer.’’
‘’Ik hoop dat ik het ooit gewoon veel te druk krijg in de praktijk.’’, vertelde ze me. Haar korte plannen voor de toekomst zijn een eigen EP-album uitbrengen en zorgen voor meer herkenning. Voor nu gaat ze zich eerst volledig focussen op de theatertour. Als ze groot mag denken, is Vrienden van Amstel wel een droom die uitkomt. ‘’Dat is echt nummer één op mijn bucketlist.’’ Aan haar passie zal het niet liggen. Niets staat haar in de weg. ‘’Luister goed naar wat je écht wilt en laat je niet leiden door anderen.’’, is de tip die ze iedereen wil meegeven.