Foto: Bjorn Parree
Door: Jamie Verhagen
Op zondag 10 april zou Tom Hendrikse aan de start verschijnen van de tweede marathon in zijn carrière. Tijdens de 41e editie van de marathon van Rotterdam zou de jonge Drent een poging doen om zich te kwalificeren voor het EK atletiek dat komende zomer wordt gehouden in München. Maar een blessure gooide roet in het eten, en forceerde Hendrikse om zich af te melden voor de marathon.
De verwachtingen liepen hoog op. Zijn voorbereiding verliep vlekkeloos, en de vorm was beter dan ooit. ‘’ik wist dat er iets magisch aan zat te komen in Rotterdam. Ik zat met een tijd van 2:10.30 in mijn hoofd. Maar toen kwam de blessure. Een pijnlijke lies wat uiteindelijk doorschoot naar de hamstring en heup. ‘’Onderzoek bij de sportarts wees uit dat het overbelasting was.’’
”You never walk alone kwam op de radio, en toen had ik het wel even zwaar”
Was het moeilijk om de knoop door te hakken om niet te starten in Rotterdam? ‘’Ja, je blijft natuurlijk heel lang in het waanidee hangen, het komt allemaal goed. Ik heb tegen mezelf gezegd, Tom ik wil dat je er alles aan doet, om ervoor te zorgen wel nog weer fit te raken. Ik wou niet dat ik achteraf zou terugkijken en dat je denkt, ik heb iets laten liggen waardoor ik nu niet heb kunnen lopen. Maar eigenlijk had ik vanaf het eerste moment dat de klachten heftig werden al het idee: Tom, je hoeft het niet uit te spreken tegen anderen, maar de kans dat jij Rotterdam gaat lopen, die is echt nul. En dat zorgde wel voor verdriet. Ik was laatst radio aan het luisteren en toen kwam ‘you never walk alone’ op (nummer dat traditioneel enkele minuten voor de start in Rotterdam wordt gezongen) en toen had ik het wel even zwaar.’’
Liefde voor de fiets
Omdat lopen er niet in zat heeft Hendrikse de afgelopen weken vooral op de veldritfiets getraind. Voor de jonge atleet zijn tweede liefde. ‘’Ik vind het fantastisch om in de bochten te hangen, het sturen en het rammen op die fiets! Als ik ging hardlopen liep ik altijd langs mijn veldritfiets en dan dacht ik altijd ‘’Ja weetje, ik wil wel heel graag op die fiets rijden.’’ En dan kom je terug en denk je, ja waarom heb ik nou hard gelopen terwijl ik ook op die fiets had kunnen zitten. Ik heb nog nooit langer dan een week niet gelopen, maar nu na drie week heb ik het lopen gewoon niet gemist. Soms ben ik wel eens bang dat dat goede gevoel niet terug komt. Ik heb er wel vertrouwen in, maar het is alsnog spannend.’’
Marathon in het najaar
Heb je ondertussen alweer kunnen hardlopen? ‘’Ja, vorige week heb ik voor het eerst weer kunnen lopen. Ik wil nu weer rustig gaan opbouwen en daarbij wil ik aan mijn coach voorleggen om het fietsen er ook een beetje in te houden. Als dat goed gaat, hoop ik in het najaar alsnog een marathon te lopen.’’