
Foto: Lasse Arwert
Door: Lasse Arwert
Een schommelende wagon, pratende mensen en bagage op de vloer. Een stapel koffers en rugzakken liggen in het gangpad. Een vrolijke conducteur controleert rustig de vervoersbewijzen, terwijl een schelle voiceover meldt dat wij inmiddels bij Olst zijn aangekomen. Overal zie je passagiers, sommigen met een laptop, anderen pratend met vrienden en weer anderen kijken glazig uit het raam. Maar, wat je niet ziet, zijn mondkapjes.
Op woensdag 23 maart 2022 verviel de laatste coronamaatregel; het mondkapje in het openbaar vervoer. Dit was een van de eerste maatregelen in verband met het coronavirus, het werd, samen met sluiting van openbare plekken, ingevoerd op 15 maart 2020. In de afgelopen twee jaar zijn veel verschillende maatregelen ingevoerd en afgeschaft, maar de verplichting van het mondkapje is de gedurende twee jaar gebleven.
Pieter Bal, recent gepromoveerd van coördinator naar machinist bij de Nederlandse Spoorwegen, is blij met het afschaffen van deze verplichting. ‘’Het is heel fijn dat het mondkapje nu eindelijk weg is, dat had in mijn ogen veel eerder gemogen. Het leek op gegeven moment een beetje een zinloos iets, wij hadden niet het gevoel dat het veel hielp, weinig besmettingen waren afkomstig uit het openbaar vervoer” zegt Bal. “Ik had als machinist tijdens het werk in de cabine geen mondkap op, de conducteurs uiteraard wel. Voordat ik machinist werd vond ik dit erg vervelend, het hindert het werken.” Ook gaf hij aan het niet leuk te vinden om mensen te wijzen op het dragen van het mondkapje. Dat is niet waar wij zin in hadden. Wij zaten er niet op te wachten om politieagentje te spelen.”
Een conducteur gaf ook aan het fijn te vinden dat de mondkapjes weg zijn. ‘’Ik vind het fijn om te zien tegen wie ik praat, zonder mondkapje is communiceren toch iets menselijker. Ze gaven passagiers een dergelijke anonimiteit, en afstandelijkheid tegenover ons.’’ Een passagier vult dit aan, ‘’ik vind het prettig om te kunnen zien wie er tegenover me zit, in plaats van tegen een mondkapje aan te kijken.’’ Ook andere reizigers zijn blij met de afschaffing, zo geven ze onder andere aan dat het een ‘’verademing’’ en een ‘’goed besluit’’ zou zijn. Een ander voegt er wel aan toe dat het fijn is dat de keuze er nu is. “Niemand weerhoudt je ervan om hem te dragen. Als je bijvoorbeeld bij oude of kwetsbare mensen op bezoek gaat, kan je er voor kiezen hem toch op te doen, in verband met veiligheid.”
Terwijl de reizigers opstaan en hun bagage pakken komt het voertuig piepend tot stilstand. Buiten op het perron staan tientallen mensen te dringen, hopend een zitplek te kunnen bemachtigen. De voiceover geeft aan dat wij zijn gearriveerd in Zwolle. Terwijl ze opstaat zegt een passagier, ‘’wat is het prettig om zonder mondkapje te reizen.’’
