Rob (49) is al sinds 2006 vrijwillige brandweer bij de kazernes Deventer en Zutphen. Hiernaast leidt hij ook de jeugdbrandweer op en werkt hij door de weeks voor een brand preventie bedrijf. Wat motiveert hem om zoveel vrijwilligers werk  te doen en niet gewoon op de bank te gaan liggen? “Het is een soort passie” aldus Rob die in zijn brandweer polo een bak koffie pakt.

Waarom?

Wat drijft Rob om vrijwilliger bij de brandweer te zijn, ’s nachts uit je bed te gaan voor gevaarlijk werk en altijd voor een ander klaar te staan ? “De diversiteit en een dier of burger in nood helpen met een team dat is een passie. Je weet nooit waar je terecht komt,” zo verteld Rob vol trots over zijn werk als vrijwillige brandweer: “Veel mensen denken dat wel alleen maar een brandje blussen, maar ook wij krijgen melding van een woning brand en daar zijn soms ook mensen betrokken. Dan gaat je adrenaline wel een stukje omhoog en dan is het niet meer alleen een brandje blussen,” aldus Rob.

Ingrijpende gebeurtenissen

Helaas zijn er ook minder mooie moment als vrijwilliger vertelt Rob betreurt: “vorig jaar september was er een enorm ongeluk met een tesla, twee mensen zijn toen verbrand in hun auto. Dat heeft een enorme impact.” De impact die zo’n incident kan hebben is bij de brandweer wel duidelijk, zo komt er na zo’n incident ook iemand op de kazerne waar je mee kunt praten en die je eventueel ook nog kunt bellen. “Flitsen van het moment. Je wilt niet naar die mensen kijken maar door je instinct kijk je toch en dat beeld staat wel even op je netvlies,” vertelt Rob. “De mooie dingen zijn dan weer dat je kaartjes krijgt van mensen die je hebt geholpen. En waardoor je erger hebt voorkomen daar haal je wel voldoening uit.” Zegt Rob voldaan.    

“Flitsen van het moment. Je wilt niet naar die mensen kijken maar je instinkt zegt toch je kijkt en dat staat wel even op je netvlies”

Drukke periode

Het is 19:00, donker en de brandweerkazerne in Deventer is rustig, na binnenkomst vertelt Rob vol passie over de brandweer en hoe hij hier ooit terecht is gekomen. “Ik kwam via een kennis in contact met de brandweer die op dat moment nog in Colmschate zat. Na een paar keer te hebben meegelopen heb ik me aangemeld en dan begint het pas,” Vertelt Rob, die verder gaat over zijn opleidingstraject: “Je bent dan twee jaar onder de pannen voor een opleiding die je volgt naast je werk.” Dat is wel een drukke periode? “ja heel druk, maar gelukkig is dat nu achter mij.  Wat ik heb is goed,” vertelt Rob tevreden.

Een drukke man

De Jeugdbrandweer, vrijwillige brandweer in Zutphen en Deventer en nog een fulltime baan ernaast. “ik ben wel drie dagen op de kazerne,” vertelt Rob lachend “en natuurlijk als de pieper gaat dan kan het ook nog voorkomen dat je pas laat thuis komt.” Hoe gaan ze daar op je werk mee om? “als het echt laat wordt dan stuur ik een appje naar mijn baas dat ik later ben, hij is zelf ook vrijwilliger bij de brandweer dus hij begrijpt het wel. Het scheelt natuurlijk wel veel dat er zo wordt mee gedacht.”

Rob

Terwijl Rob vertelt over zijn passie merk je dat hij echt een mensen mens is, geregeld komt er iemand langs lopen van de beroepsbrandweer “hé Rob” “Robbie,” klinkt het een aantal keer tijdens ons interview.  Dion Husmans (29) collega van Rob bij de brandweer en bij het brand preventie bedrijf. “Rob is iemand die iedereen wil helpen. Rob is eigenlijk te goed voor deze wereld, iemand die heel veel aan de kant zet voor een ander,” vertelt Dion Zonder enige twijfel. “ik zie Rob als een hele goede collega en ook als wel als een goeie vriend,” zegt Dion.                    “Ze noemen hem ook wel de knuffelbeer omdat hij altijd klaarstaat voor een ander, dat is soms wel zijn valkuil, dat hij onbedoeld teveel opkomt voor anderen en zichzelf tekort doet,” vertelt Dion.

Waarom? “Als ik dit niet meer heb val ik in een groot gat, dan mag ik wel een andere hobby gaan zoeken, maar hopelijk duurt dat nog een hele tijd,” Zegt Rob grappend. Vrienden van Rob hebben veel begrip voor wat hij doet al zouden ze het zelf niet graag doen. Je kunt toch ook lekker een avondje op de bank gaan liggen? “Als we allemaal zo zouden denken zou er geen vrijwillige brandweer zijn,” vertelt Rob over zijn passie. “Andere mensen volleyballen drie keer per week en ik ga naar de brandweer,” aldus Rob die nog een slok van zijn koffie neemt en een rondleiding geeft over de kazerne.