Het Mixed Martial Arts (MMA) verovert steeds meer terrein in de Nederlandse vechtsportwereld. Nieuwe evenementen waar beginnende vechters de kans krijgen om hun kunsten te etaleren schieten als paddenstoelen uit de grond. Toch staat het amateur kooivechten hier nog altijd in de kinderschoenen vergeleken met andere landen. ’Die jongens uit Polen staan heel anders in de kooi.’
Met een vochtige handdoek wordt het bebloede baardje van de Nederlandse Bryan Ribeiro Rosa (20) voorzichtig schoongepoetst. Zijn coach geeft hem nog snel wat laatste adviezen en een slok water. De vechter in het rood beleeft een zware kluif aan zijn Duitse directe tegenstander vanmiddag. Dan gaat de pin weer in de deur. Klik. De scheidsrechter maant de vechters in het midden van de achthoekige kooi te komen. ‘Third and final round, fight!’
Op het Cage Warriors Academy Lowlands (CWALL) event in Eindhoven gaat het er op een warme winterse zaterdag in ruig aan toe. De organisatie is een vertakking van het grote Ierse vechtsportpromotiebedrijf Cage Warriors, de organisatie waar vechtsporticoon Conor McGregor ooit zijn debuut voor maakte. In een rechthoekige betonnen sportschool op een afgelegen industrieterrein vinden 19 gevechten plaats, met 2 titelgevechten en 10 debutanten. Met rake klappen, stoten en verwurgingen proberen vechters hun tegenstanders uit te schakelen. Het leeuwendeel van de vechters is amateur, wat betekent dat ze voor hun inspanningen niet betaald krijgen.
MMA combineert diverse vechtstijlen als worstelen, kickboksen en het Braziliaanse Jiu Jitsu (BJJ). Mixed Martial Artists worden wijdverbreid gezien als de meest complete vechters op aarde. In een recent interview liet de Russische bokskampioen Dmitry Bivol bijvoorbeeld eerlijk doorschemeren dat hij het in een straatgevecht waarschijnlijk zou afleggen tegen landgenoot en MMA-grootheid Khabib Nurmagomedov.
De laatste jaren heeft de sport een enorme vlucht genomen. Dat ligt hoofdzakelijk aan de opkomst van de Ultimate Fighting Championship (UFC). De Amerikaanse vechtsportorganisatie is onder leiding van Dana White, de excentrieke ondernemer en boezemvriend van Donald Trump, uitgegroeid tot een mega platform met een miljoenenbereik.
‘Het mooie aan MMA is dat je in staat ben om jezelf en je familie te beschermen, vertelt Manuel Lorenz (34). Hij is worstel en BJJ-coach hier in de sportschool in Eindhoven en begeleidt zijn pupillen Jay en Wouter bij hun gevechten vanmiddag. ‘Bij MMA leer je veel over respect, discipline en het controleren van je eigen emoties. Dat neem je ook buiten de sportschool mee.’
In Nederland blijft MMA vooralsnog het kleine broertje van het kickboksen. Al zijn er geluiden dat de sport in termen van populariteit het almachtige kickboksen van de troon kan stoten. ‘Waar voorheen de jeugd eerder voor het kickboksen had gekozen, wordt ze nu ook geïnspireerd door UFC-vechters om aan het MMA deel te nemen’, zegt Julian Huijsse van de Nederlandse Vechtsportbond.’
Sinds 2019 zijn er 1730 MMA-vechters geregistreerd in het Fight Passport. Dat is een digitaal wedstrijdenboekje waarin alle resultaten van vechters die in kickboksen, Muay Thai of MMA deelnemen worden geregistreerd. Het is lastig om de cijfers te vergelijken met de periode daarvoor, aangezien er voor die tijd alleen papieren wedstrijdboekjes waren en geen centraal digitaal registratiesysteem.
Toch ziet de bond een duidelijke trend dat de sport in zijn algemeenheid populairder is geworden. Nu er landelijk aantoonbaar veel meer wedstrijden voor jeugd, amateurs en professionals worden georganiseerd. Organisaties als Levels Fight League en Cage Warriors zijn twee voorlopers in het uit de grond stampen van evenementen. Twintig jaar geleden was het moeilijk om een MMA-partij kunnen te vechten, doordat gemeenten zulk soort evenementen niet wilden organiseren.
Met de oprichting van de Nederlandse Vechtsportautoriteit in 2017 komt daar verandering in. Als toezichthouder bereiden zij de weg voor atleten en weten zij de negatieve politieke tendens te kenteren. ‘Af en toe is er nog steeds een gemeente die helemaal niks met vechtsportevenementen te maken wil hebben en dan springt de Vechtsportautoriteit erbovenop om te adviseren wat er allemaal mogelijk is’, aldus Huijsse.
AND THE WINNER BY UNANIMOUS DECISION: BRYAN RIBEIRO ROSA. De scheidsrechter tilt de arm van de jonge vechter met de rode handschoenen de lucht in. Alle aanwezige juryleden hebben Rosa aangewezen als winnaar. Als token van respect omhelzen en bedanken de vechters elkaar. Daarna volgt de ontlading. Al zijn aanwezige familie en vrienden komen de kooi in om hem te feliciteren. Hij wordt letterlijk en figuurlijk op schouders gedragen.
‘Ja, het kon beter. Ik moest voor de eerste keer drie rondes vechten, maar ik ben weer een ervaring rijker’. Door zijn overwinning op de Duitser staat de teller alweer op twee overwinningen en nog altijd nul verliespartijen. Het professionalisme en de nuchtere houding spatten er ondanks de geringe ervaring vanaf. ‘Ik moet beter worden in het druk zetten op de tegenstander, normaal gesproken vecht ik iets meer van achteruit, daar had ik vandaag moeite mee.’
Na een paar voetbaltrainingen kwam hij erachter dat de balsport niks voor hem is. Nu beoefent hij alweer drie jaar MMA.’ Bij MMA krijg ik de ruimte om alles te kunnen doen. Als je de mogelijkheid ziet om iets geks te doen, dan mag dat.’
Ondanks de succesvolle opmars van de sport ziet Huijsse dat Nederland nog niet vooroploopt op het amateurniveau. Dat is ten gevolge van de strenge regulering in Nederland. Oost-Europese landen hebben een vrijere hand gekregen om evenementen op touw te zetten. Daarbij mogen vechters onder de 18 jaar in Nederland geen trappen of stoten uitdelen naar het hoofd.
‘Als je puur naar het sportieve kijkt en niet naar het veilige en medische stuk, dan zullen veel trainers zeggen dat deze regel de ontwikkeling van de jeugd in de weg heeft gestaan. Die jongens uit Polen die dat bijvoorbeeld vanaf hun 12e levensjaar al wel hebben gedaan, staan op hun 18e natuurlijk heel anders in de kooi’, bekent Huijsse.
Om het niveauverschil te overbruggen kunnen jeugdvechters sinds dit jaar een talentenstatus aanvragen bij de Nederlandse Vechtsportbond. Als ze kunnen aantonen dat ze een bepaald aantal partijen hebben gevochten, daar minimaal 80% van hebben gewonnen en een medische keuring ondergaan, mogen ze met vechttechnieken het hoofd aanvallen. Maar dus ook trauma incasseren.
‘Dan kun je supertalenten toch de mogelijkheid bieden om de volledige sport te beoefenen, maar bescherm je toch de meeste van de jeugd tegen impact naar het hoofd’, aldus Huijsse. Al zijn de scheidsrechters wel geïnstrueerd om het gevecht eerder te stoppen dan bij de volwassenen als iemand wankel op zijn voeten komt te staan.
Waar voorheen jeugdvechters naar Duitsland of naar België moesten voor een partij op het allerhoogste niveau met hoofdcontact lijkt dat door de komst van de talentenstatus verleden tijd. Toch blijft het vinden van een wedstrijd in Nederland nog een grote uitdaging. ‘De pool van vechters is in Nederland nog niet heel groot, zeker voor jeugdvechters en vrouwen’, volgens Huijsse.
Zelfs als er een tegenstander wordt gevonden, melden veel vechters zich op het laatste moment af. ‘Ze krijgen dan misschien toch zenuwen, maar dat zullen ze zelf nooit zeggen.’
Ook het Cage Warriors event kampt met last-minute afzeggingen. ‘Dat was een tegenvaller’, zegt Lorenz. ’Verder was het een goed georganiseerd evenement, met mooie partijen, het was alleen iets rustiger vandaag.’ Zijn beide leerlingen trokken vanmiddag aan het langste eind. Jay won op KO/TKO, Wouter op jurybeslissing.
Waar Rosa naartoe wil groeien, weet hij nog niet. ‘Ik bekijk het stap voor stap.’ De UFC? ‘Inshallah, als God het wil.’
Foto: Cage Warriors Lowlands Academy 13