In de vertrouwde omgeving van Hogeschool Windesheim, legt de 36-jarige politicus Cankut Ercan uit waar zijn passie voor politiek vandaan komt en wie de man achter deze rol is. Ercan is naast zijn politieke functie in Zwolle ook actief als docent-coach op Windesheim. Volgens Ercan zijn de twee banen de perfecte combinatie om aan de toekomst te werken. ‘De jeugd is namelijk de toekomst’.
Voordat Ercan de politiek binnenstapte was hij jarenlang ondernemer geweest. Dit begon voor hem in de retailzaak van zijn ouders waarnaast hij ook studeerde aan rechten. “Als verkoper leer je echt mensen kennen”, legt Ercan uit. Ondanks dat de toen der tijd 18-jarige Ercan dacht alle wijsheid in pacht te hebben, kwam hij naast het lezen van zijn studieboeken erachter dat het werken in de praktijk buiten zijn comfortzone lag. “Het heeft echt mijn ogen doen open. Ik dacht op de uni dat ik al heel wat was”, geeft Ercan bloot. De basis is volgens hem daar gelegd en heeft hem gemaakt tot een zakenman met oog en oor voor zijn publiek.
Internationale uitdaging
“Toen ik richting het einde van mijn studie was gekomen, wilde ik iets internationaals gaan doen en een bijdrage leveren aan anderen”, legt Ercan bedachtzaam uit. Hij had rond deze periode een schuin oog naar Europese mensenrechten gekeken. Ondanks deze meer politieke wens die in hem opborrelde, liet hij toch de ondernemer die in hem schuilt de overhand spelen. Zo werd Cankut belangenbehartiger en voetbalmanager voor jonge profvoetballers en zette hij een bedrijf op. Dit was, ondanks dat Ercan er in eerste instantie wat terughoudend in zijn antwoord mee was, volgens hem ‘een succes’. Zo vertelt hij vol passie over zijn allereerste deal met Helmond Sport. Deze deal had hem op de kaart gezet en hij sleepte daarna nog vele andere deals binnen. “Maar uiteindelijk ben ik hiervan weggerend. Not my cup of tea”, legde Ercan voorafgaand aan het interview uit.
Nalatenschap
Ondanks het avontuur binnen de voetbalwereld, waar hij internationaal te werk ging, wilde Ercan iets anders. “Toen ik rond mijn dertigste terugkeek in mijn leven vroeg ik mij af: wat was mijn toegevoegde waarde?” Ercan had op dat moment een onbevredigd gevoel en geen antwoord op deze vraag. Vanaf dat punt begon zijn leven een wending te krijgen en wilde hij zich meer bezighouden met zijn nalatenschap. Als lid van Volt, waarbij zijn zus hem binnen heeft gesleept, én binnen zijn rol als docent heeft hij dit gevonden. Toch heeft Ercan als fractievoorzitter van Volt-Zwolle ook dit keer weer grotere plannen: De Tweede Kamer. Voor Volt staat hij sinds kort op de kandidatenlijst en wil hij een betere toekomst voor de nieuwe generatie voor elkaar boksen. Deze drijfkracht is er generatie op generatie met de paplepel ingegoten.
Zijn grootouders van moeders kant, die lang voor zijn geboorte nog in Turkije woonden, wilden volgens Ercan ‘een betere toekomst voor de kinderen’. Zij emigreerden naar Nederland en brachten hier hun kinderen groot. En later toen zijn ouders zelf kinderen kregen kozen ook zij voor exact dezelfde keuze en bleven zij met het gezin in Wezep, nabij Zwolle. “Mijn ouders waren erg betrokken, kwamen op ouderavonden, spraken de taal goed en mijn vader was er altijd bij de voetbal”, legt Ercan bedachtzaam met een glimlach op zijn mond uit. “Ze waren altijd bij alles. Het was een voorrecht dat niet iedereen heeft. Veel vaders waren namelijk niet bij de voetbal. Er ontstond hierdoor een verantwoordelijkheidsgevoel”, voegt hij daaraan toe. Ook hij wilde vanaf dat moment iets betekenisvol achter kunnen laten. Dit verantwoordelijkheidsgevoel wil hij nu op het politiek terrein in uiting brengen door zich te richten op de toekomst. Hierbij geeft hij aan dat de jeugd dus de toekomst is, waaronder zijn toekomstige dochter, en dat de beleidsvoering tijdloos moet zijn.