Opa’s, oma’s, politici – grote kans dat je het weleens uit de mond van een van hen hebt gehoord: “Vroeger was alles beter.” Maar wat betekent deze uitspraak eigenlijk? Volgens een artikel in de Volkskrant is nostalgie een krachtig politiek wapen geworden. Vooral rechts-populistische partijen, zoals de PVV, gebruiken woorden als “weer” en “terug” om het gevoel van het verleden te versterken. Nostalgie wordt veel ingezet tijdens de Kamerverkiezingen, bij zowel linkse als rechtse partijen. Dit gebruiken ze vaak in de titels van verkiezingsprogramma’s. Zo hebben in 2023 veel titels verwijzingen naar vroeger, blijkt uit onderzoek van de VU.

Nostalgie is een terugkerend begrip op verschillende fronten. Schrijver Laurens Bluekens schrijft op de website Maarten Online: “Een verleden dat in werkelijkheid nooit heeft bestaan.” Verlangen we dan steeds naar iets wat niet bestaat? Garry Wiersema, historicus, legt uit: “Door grote veranderingen neigen we vaak terug naar het oude. Dat doen we nu, maar dit gebeurde ook al in het verleden.” Het verlangen naar vroeger is dus niet nieuw.

In Haveltermade was het vroeger bijzonder om kind te zijn, vertelt Edward de Vries. “Als kind was het veel leuker, we speelden tot ’s avonds laat buiten,” herinnert hij zich. Maar of het echt beter was, is de vraag. Zowel Edward als Wim de Vries, voorzitter van Stichting Oud Meppel, komen tot dezelfde conclusie: “Het was anders.”

In dit item duiken we terug in het oude Haveltermade in Meppel. Hoe was het vroeger? Wat is er veranderd? En vooral: was het vroeger echt beter? Ik spreek hierover met oud-bewoner Edward de Vries en oud-bewoner en voorzitter van Stichting Oud Meppel, Wim de Vries.

Je hebt het vast wel eens gehoord: een opa, oma of iemand uit de politiek op de radio of tv die zegt, “Vroeger was alles beter.” Maar is dat echt zo? Of houden we ons vast aan een geromantiseerd beeld van het verleden en spreken we eigenlijk over valse nostalgie? Garry Wiersema historicus vertelt hier meer over.

Redactionele Verantwoording

Voor deze crossmediale productie – bestaande uit een nieuwsbericht, audio-interview (Garry Wiersema en Koos Tamminga) en video-interviews (Wim en Edward de Vries) – heb ik zorgvuldig bronnen geselecteerd.

Na research over dit onderwerp en hoe nostalgie speelt in de politiek, begon mijn onderzoek bij historicus Garry Wiersema, die ik via internet vond. Zij verwees mij door naar Edward de Vries, oud-voorzitter van Stichting Oud Meppel. Hij zou voor mijn video goeie anekdotes en verhalen kunnen vertellen. Via de huidige voorzitter, Wim de Vries, waarvan ik het nummer op de website van oud Meppel kon vinden, kreeg ik naast een interview Edwards contactgegevens en heb ik een interview met Edward gepland. Beide mannen zijn relevant voor mijn productie, zij hebben beide een sterke band met Haveltermade en hebben veel kennis over de geschiedenis van de wijk. De quote van Koos Tamminga is hergebruikt uit een eerder interview over sociale cohesie. Daarnaast heb ik online achtergrondinformatie verzameld om het verhaal compleet te maken.

Door deze combinatie van schriftelijke en mondelinge bronnen bied ik een betrouwbaar en veelzijdig beeld van de vraag: Was het vroeger echt beter?

Foto’s: Stichting oud Meppel