Oost-Nederland is weer in de ban van het paasvuur. Ook in het Overijsselse buurtschap Espelo zijn de voorbereidingen in volle gang. Zij strijden samen met omliggende buurtschappen om wie de mooiste paasboake van de gemeente Rijssen-Holten kan bouwen. Een van de bouwers in Espelo is Marc Oostenenk (24). Hij vertelt over de magie van het paasvuur.
Het begin
“Betrokken raken met het paasvuur is iets dat van generatie op generatie gaat. Voor mij begon het toen ik een jaar of negen was en een keer meeging met mijn vriendjes naar het paasvuur bouwen. Dan blijkt dat leuk en zo groei je er helemaal in en sinds 2015 ben ik nog meer betrokken als bestuurslid”, vertelt Marc trots.
In 2012 gebeurde er wat bijzonders in Espelo. De buurtschap vestigde een wereldrecord met een paasvuur van bijna 46 meter hoog.
“Als klein jochie merkte ik wel dat het iets bijzonders was, maar dat het een wereldrecord zou worden wist ik nog niet. Hoewel ik erbij was, was ik helaas te jong om echt te kunnen helpen. Wel was het heel indrukwekkend.”
Sfeer
“De opbouw van het feest is voor mij het allermooist. Zeker de twee weken voor Pasen, komen de jongeren bij elkaar. Dat houdt de buurtschap bij elkaar. Sinds 2015 is de laatste basisschool uit Espelo verdwenen, daardoor is er weinig kern meer in de buurtschap. Daarvoor hebben we nu het paasvuur. Het werkt als een soort lijm. Op goede vrijdag loopt het helemaal storm. Bijna alle jongeren komen bijeen om met zo’n tweehonderd man de laatste hand aan het paasvuur te leggen. Zoveel volk met hetzelfde doel, dat verbindt.”
“Na het werk is er ook ruimte voor ontspanning. Elke avond is er een kampvuur, met bier en knakworst. Je moet de vrijwilligers natuurlijk op een manier belonen voor hun harde werken”, grapt Marc.
Feest
Al dat werk is niet voor niks. Zondagavond om acht uur gaat de fik in de boake. En om negen uur start het tentfeest, met livemuziek en bier. Dat gaat dan door tot een uurtje of twee.
“De afgelopen jaren is het steeds groter te worden. Men weet het veel beter te vinden en het hele dorp en omstreken komt langs. Die groei en verbinding is prachtig om te zien.”
Stikstof
Door de strenger wordende stikstofregels, kan er nooit meer zo’n gigantisch paasvuur worden gebouwd als in 2012, daarom is de strijd er tegenwoordig een voor het mooiste paasvuur en niet het grootste.
“Het fanatisme onder de jeugd is daardoor wel veranderd, merkt Marc. Voorheen begonnen we in november met het verzamelen van hout om zoveel mogelijk op de grote hoop te kunnen plaatsen. Tegenwoordig is het enthousiasme om hout te verzamelen veel minder. Je hebt toch wel genoeg hout voor de boake, dus echt gretig voor brandhout zijn de jongens niet. Wel is de competitie een stuk spannender. Er zijn meerdere buurtschappen die mee kunnen doen. Dat heeft ook wat moois en door die competitie zijn we extra gretig om te winnen. Vorig jaar hebben we gewonnen en we willen de titel verdedigen”, klinkt het zelfverzekerd.
Hoewel het paasvuur nog niet verdwenen is, bestaat de kans dat het niet op een gegeven moment niet meer door kan gaan.
“Mocht het door regelgeving paasvuur ooit niet meer door kunnen, dan zullen wij de laatste zijn die verdwijnen”, zegt Marc vastberaden.
Toekomst
“Dit jaar ben ik nog betrokken bij het bouwen van het paasvuur, maar volgend jaar wil ik mij graag meer bezighouden met het organiseren van het feest. Zo gaat dat in de cyclus van een paasvuurbouwer. Je wordt ouder en je hebt door kinderen en werk minder tijd om elke avond intensief te komen bouwen. Maar ik hoop nog lang betrokken te zijn bij het paasvuur en het feest eromheen.”