Op 24 maart 2024 sprak ik met Katja een Oekraïense vluchteling die twee jaar geleden naar Nederland kwam. Ze woont op dit moment in Berchhiem, een huis in Burgum(Friesland) waar ze onderdak bieden voor Oekraïners. Hier woont ze samen met haar man en dochtertje in één kamertje. Niet ruim, zou je denken. Maar haar enorme dank laat ze horen. Ik sprak met haar over de oorlog in Oekraïne maar vooral over Nederland en hoe ze hier in de samenleving werd verwelkomd.
- Kunt u wat over uzelf vertellen?
Zeker, Ik kom uit de stad Cherson, deze stad is dichtbij Krim. Toen de oorlog begon was onze stad bezet, hierdoor was het erg gevaarlijk. Wij moesten op dat moment bedenken wat we wouden doen. Ik belde mijn vriendin in Nederland, Marieke. Zij heeft tegen mij gezegd dat ik naar Nederland mocht komen. Dit was dus ons plan. Na één maand oorlog gingen ik en mijn dochtertje naar Nederland. Het enige wat we mee konden nemen was een tas met een document en een knuffeltje van mijn dochter. Dit kwam doordat militairen controleerden wat je meenam. Ook zaten er veel mensen in één auto en paste er dus niet veel in. Wij hebben een route genomen die 2 weken lange duurde. Onze tussen stop was polen, vanaf hier gingen we in één keer door naar Nederland. Dit duurde 4 dagen zonder tussenstops. Het enige wat ik kon doen was vooruitgaan en bidden.
- Kunt u vertellen hoe u werd verwelkomd in Nederland?
Toen ik in Nederland kwam kreeg ik een kamer in Berchhiem, Burgum. Ik dacht alleen maar: ‘Ik heb eten, schoenen en kleren nodig’. Toen werd er gelijk gezegd: ‘Maak je maar geen zorgen, wij hebben alles wat je nodig hebt om hier te overleven’, en dat was zo fijn om te horen. Iedereen hier is zo geduldig, iedereen neemt de tijd voor je en ze willen je altijd helpen, je voelt gewoon dat je belangrijk bent hier en dat je er niet alleen voor staat. Ik kan niet omschrijven hoe dankbaar ik daarvoor ben. Ik zal mijn kleinkinderen later vertellen wat Nederland voor ons deed toen wij het zo moeilijk hadden.
- U kunt al goed Nederlands wanneer, begon u met Nederlands leren en hoe was dat?
Wij hebben hier in Berchhiem Nederlandse lessen. Ik werk nu en kan hier dus niet altijd heen, maar ik heb zelf wel boeken en online sites waar ik Nederlands op leer. Ik kijk ook vaak First dates. Hier praten ze alleen maar over wat ze eten en waar ze naar toe gaan, dat is erg makkelijk te begrijpen. Nederlands is erg anders dan de Oekraïense taal en daarom erg lastig. Maar ik merk wel dat ik de taal het snelste leer als ik gewoon Nederlands praat.
- U werkt nu bij Philips. Hoe bent u hier ontvangen?
Ja heel goed. Ik werk er nu drie weken en het is zo fijn. Ik heb geen last van discriminatie en ik word niet gepest omdat ik een Oekraïense vrouw ben. Mijn collega’s willen me altijd helpen als ik iets niet snap. Het werk is leuk en het helpt erg mentaal, als ik op werk ben denk ik alleen aan het werk. Ook is het goed voor mijn Nederlands en maak ik veel nieuwe vrienden.
- Bent u bang voor de toekomst?
Ja, want ik weet niet hoe het morgen is. Het kan zijn dat de overheid ineens zegt dat we weg moeten, ik zou niet weten wat ik dan moet doen. We weten niet wanneer de oorlog stopt en als het stopt, wat er dan nog over is. Er is geen moment dat ik er niet aan denk.
- Zijn er dingen die de Nederlandse samenleving beter had kunnen doen om je meer welkom te laten voelen?
Nee, ik vind dat Nederland zo veel heeft gedaan dat ik niet zou weten wat ze nog meer kunnen doen. Soms denk ik dat Nederland te veel doet, maar uw steun is voor ons heel belangrijk en van onschatbare waarde.