Diana van Rijssen, regiomanager van InteraktContour
“Eens, de werkdruk is te hoog. Dit heeft te maken met een toenemende complexiteit van zorgvraag. Krapte op de arbeidsmarkt en steeds minder financiën. Kosten stijgen hard, tarieven gaan daar niet in mee, een deel proberen wij zelf als organisatie op te vangen en een deel geven wij aan bij de gemeente want het nog verder uitknijpen van de zorg is niet meer mogelijk. Je ziet dat de werkdruk voor de medewerkers daardoor ook heel hoog is. Bij bijvoorbeeld de dagbesteding hadden wij vroeger 1 medewerker met 5 cliënten in een groep maar nu is dat 1 medewerker met 8 cliënten in een groep. Dit alles zorgt voor eeneiige werkdruk.”
Mark Timmers, woordvoerder Noorderpoort mbo
”Gedeeltelijk eens, de werkdruk in de zorgsector ligt hoog, echter niet zo hoog dat het leerlingen belemmert voor een zorgopleiding te kiezen. Het kiezen van een opleiding tot zorg professional komt vaak uit een intrinsieke motivatie, de werkdruk is dus meestal geen dealbreaker. Tijdens de opleiding wordt er aandacht besteed aan alle aspecten van het vak dus ook de onregelmatigheid en hoge werkdruk. Tijdens de stage ervaren de leerlingen hoe het is om in de zorgsector te werken, deze leerervaringen zijn voor de leerlingen belangrijk om een beeld te kunnen vormen van hoe het in het werkveld zal zijn. De meeste leerlingen worden tijdens hun stage niet af geschrokken door de werkdruk.”
Johan van Ruijven, persvoorlichter van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland
”De werkdruk ligt deels hoog door het personeelstekort omdat de langdurige openstaande vacatures, ook de banen voor de mensen, niet voor het oprapen liggen. Daar is hoog gekwalificeerd en goed opgeleid personeel voor nodig. Wij onderscheiden mensen die een begeleidende functie vervullen (agogische vakken) of een verpleegkundige functie vervullen, met name bij de verpleegkundigen die de zwaarste cliënten zorg verlenen, daar hebben wij wel zorgen over. De cliënten hebben door het gemis van die professionals wel last van de roosters. Ik moet wel toegeven dat het steeds meer vliegwerk vraagt. We moeten alle zeilen bijzetten, vooral in de zomerperiode. De cliënten die merken op die momenten wel dat de aandacht onder druk staat, daarom doen we ook met toenemende mate een beroep op naasten en vrijwillige mantelzorgers.”
Leo Zant, begeleider dagbesteding
”Daar ben ik het mee eens. Ik werk bij InteraktContour, daar ben ik begeleider van de dagbesteding. Ik werk met mensen met een niet aangeboren hersenletsel. Het doel is om mensen te helpen bij het verbeteren van hun geheugen, zorgen dat onze patiënten meer energie krijgen, en ze te leren hoe je het best om kan gaan met lichamelijke ongemakken. Wij hebben door bezuinigen erg grote groepen, waardoor de onze aandacht steeds meer moeten verdelen over de mensen. Ook hebben we te maken met steeds meer administratief werk, waar veel tijd in zit. Die tijd gaat af van de tijd die we normaal zouden doorbrengen met gehandicapten. Elk individu krijgt nu minder aandacht die hij verdient. Dat gaat ten koste van het proces om gehandicapten te helpen, waardoor progressie langzamer gaat.”
Nils van de Reijt, projectleider Vilans
”De werkdruk ligt inderdaad te hoog in de gehandicaptenzorg. Ik werk bij Vilans waar ik technologische innovaties bedenk om deze te verminderen. De werkdruk is overal in de zorg hoog, maar in de gehandicaptenzorg is hij hoger dan bij andere branches. Dit komt onder andere doordat de gehandicaptenzorg niet zo geautomatiseerd en gedigitaliseerd is als andere zorgbranches. Bij de gehandicaptenzorg is er vooral mens op mens zorg en de cliënten in de gehandicaptenzorg kunnen minder goed omgaan met de technologie. Ik bedenk en ontwerp innovaties die de werkdrukken helpen te verminderen. Zo heb je verschillende apps die gehandicapten kunnen helpen met zelfredzaamheid. Een van deze apps, kan mensen met een lichte vorm van het downsyndroom helpen een dagstructuur te behouden. Ook heb je arbeidsbesparende innovaties. Zoals een robot die toezicht kan houden op de cliënten.”
Chava Altman, verpleegkundige bij de Passerel
”Ik vind zeker dat de werkdruk te hoog is in de gehandicaptenzorg. Ik heb meerdere keren collega’s bij me gehad die vertelden dat ze de druk niet meer aankonden. Ook heb ik zelf bijna tegen een burn-out aangezeten. Omdat je werkt met mensen heeft jouw inzet gevolgen voor de cliënten. Als er een dienst open blijft staan weet ik dat mijn collega die avond het erg druk heeft en de cliënten niet de zorg krijgen die ze verdienen. Daardoor is het lastig om nee te zeggen en je grenzen te bewaren. Ook merk ik dat de cliënten eronder lijden. Helaas heb je nou eenmaal niet altijd uitgebreid de tijd meer voor ze. De stillere cliënten vallen hierdoor op de achtergrond en andere gaan juist weer meer negatief gedrag vertonen omdat je ze niet de begeleiding kan geven die ze vragen. Dat vind ik heel jammer, want het is een prachtige baan.”
Rubriek van Wieteke Zant, Corneel Breekveldt, Rens de Haan, Isabel Blanksma, Suzanne Huigen en Simone Dijkhof.