Het Openbaar Ministerie heeft voor de rechtbank drie jaar cel en TBS met dwangverpleging geëist tegen S. Z. (29) uit Tunesië, die ervan verdacht wordt op 1 oktober 2022 een oudere vrouw te hebben verkracht en bestolen in verzorgingstehuis De Hoven te Lelystad. “Ik wil vrijgelaten worden,” zei de verdachte.
Z. is een ongewenste vreemdeling in Nederland. Vanwege die status verblijft hij momenteel in het Centrum voor Transculturele Psychiatrie in Balkbrug. Z. leek zich niet bewust van zijn daden. In de rechtbank kwam hij warrig over en sprak hij over stemmen in zijn hoofd.
Verkrachting
Het slachtoffer doet die bewuste zaterdagavond haar deur open voor een van de bewoners van De Hoven, nadat zij getik had gehoord op het raam van haar woning. Ze dacht te maken te hebben met de zoon van haar buurvrouw, maar niks bleek minder waar. “Ik kon de deur niet meer dicht doen, want hij was te sterk. Hij gooide mij op bed en trok zich af terwijl ik toe moest kijken.”
Verdere handelingen volgen enkele minuten later. Ter zitting zegt Z. het niet eens te zijn met de eis. Hij verklaarde zich in het Tunesisch nader, waarna de tolk het woord nam: “Ik vind dat er bij verkrachting sprake moet zijn van vastbinden en wegrennen. Beide zijn op die dag niet gebeurd.” Daarnaast werd er na de daad een telefoon meegenomen uit het huis. Na eerdere ontkenning, blijkt de verdachte ook het slaan van vrouwen gewoonlijk te vinden: “Mijn eerdere vriendin in Italië verdiende af en toe om geslagen te worden.” Het OM sprak van misselijkmakende uitspraken.
Na een melding van de buren wordt de politie ingeschakeld. Een getuige komt de man tegemoet: “De man oogde erg kalm en rustig. Hij had een jasje met zwart en paars aan.” Na die signalering weet de politie Z. op te pakken.
Mogelijke herhaling
Vervolgens kwam de man terecht in detentie, waar eveneens sprake was van seksueel grensoverschrijdend gedrag. “De verdachte heeft een verstandelijke ontwikkelingsstoornis, psychotische stoornis en last van hyperseksualiteit.”
Reclassering stelt dat het risico op herhaling erg hoog is en TBS niet zou werken bij Z., mede doordat de medicijnen niet zijn werk doen. Een mogelijke oorzaak daarvan is zijn verleden. Al vanaf zijn tienerjaren was er sprake van drank en drugs in het leven van de Tunesiër. Zelf sprak Z. ook zijn onvrede uit over zijn behandelingen: “De medicijnen en psychiaters geven mij geen rust. De medicijnen werken hetzelfde op mij als hasj en marihuana.”
Eis
Het OM baseerde haar strafeis op het feit dat de verdachte de feiten deels heeft bekend. Er is meer dan voldoende bewijs voor alle seksuele handelingen, mede door diverse DNA-onderzoeken op het lichaam van de verdachte en het slachtoffer. “Er zijn geen andere opties dan een gevangenisstraf, TBS is een beveiligingsmaatregel.” Het OM stelt dat deze verdachte niet de grens over kan gaan zonder veroordeling, aangezien hij een gevaar is voor de gehele samenleving.” Advocaat Zwiers, verdediger van S. Z., kon niks inbrengen tegen de eis. Hij kon zich vinden in de woorden van het reclassering: “TBS gaat geen nut hebben in dit geval.” De verdachte eindigde de zitting zoals hij begon: “Ik wil vrijgelaten worden…”