OM eist 3 jaar voor verkrachting vrouw (19): “Er zijn geen woorden voor hoeveel pijn en verdriet dit veroorzaakt heeft”
HEEMSTEDE- “De verdachten hadden één belang, namelijk hun eigen belang.” In de rechtbank van Alkmaar heeft de officier van justitie op donderdag 11 mei drie jaar gevangenisstraf en een schadevergoeding van 5290,53 euro geëist, tegen twee Algerijnse mannen die verdacht worden van verkrachting. In de nacht van 9 oktober 2022 besluit een 19-jarige vrouw na een avond stappen in Castricum buiten te wachten op haar vrienden. Ze zit op een bankje, als er twee mannen naast haar komen zitten. Enkele minuten later zou ze zijn verkracht.
Zelf zeggen beide verdachten onschuldig te zijn: “Ik heb haar niks aangedaan. Ik zweer op god dat ik haar niet heb aangeraakt”, aldus Ali M. Ook verdachte Beikheir B. ontkent: “Ze kon mij niet begrijpen en was aan het huilen. We hebben haar opgepakt en geholpen.” Het slachtoffer verklaart dat ze meerdere keren ‘nee’ riep en terugvocht. De twee verdachten spreken en verstaan beiden geen Nederlands.
Het slachtoffer dacht in eerste instantie dat de twee mannen om een sigaret vroegen, maar zouden vrijwel gelijk aan haar zijn gaan zitten. “Ze betasten haar borsten en billen, trekken haar broek naar beneden en duwen haar naar achteren op het bankje”, vertelt de officier van justitie. Diezelfde nacht worden de op dat moment 22-jarige Ali M. en Beikheir B. uit Heerhugowaard en Budel aangehouden op station Castricum.
Beikheir B. zou hardhandig zijn vingers in haar vagina hebben geduwd en zou zijn broek hebben laten zakken in een poging tot binnendringen met zijn geslachtsdeel, waarbij Ali M. het slachtoffer bij haar schouders vastgehouden zou hebben. Het slachtoffer beseft dat ze niet weg kan, maar weet wel haar telefoon te pakken. Om 3:48 uur belde ze een vriend op, met wie ze die nacht uit was. Ze zei dat hij ‘nu, nu’, nu’ moet komen. Hij hoorde dat het niet goed ging, komt er gelijk aangerend en ziet bij aankomst het slachtoffer tussen beide mannen in liggen. De advocaat van Ali M. vindt het geen concrete ondersteuning: “Het slachtoffer had alcohol op en dan gaat het wel vaker niet goed bij mensen.”
Uit forensisch onderzoek blijkt dat er vaginaal DNA van het slachtoffer onder de nagels van Beikheir B. zit. Het DNA van Ali M. en Beikheir B. zit ook op haar lichaam; van haar slip tot haar borst. Beide verdachten kunnen hier geen verklaring voor geven, anders dan dat ze haar hebben opgetild en op een muurtje hebben gezet om haar te helpen. Volgens de advocaat van Beihkeir B. kan het DNA ook indirect terecht zijn gekomen onder zijn nagels: “Er is steeds minder DNA nodig om iets aan te tonen. Tegenwoordig is een veeg over een tafel al voldoende.” Beikheir B. zou later die avond ook een ander meisje lastig hebben gevallen op het station. Hij herinnert zich het meisje wel, maar ontkent wat er gebeurd zou zijn.
De officier van justitie vindt de verklaring van het slachtoffer gedetailleerd en consistent: “Het slachtoffer dikt het verhaal niet aan en neemt zichzelf kwalijk dat ze niet harder heeft teruggevochten. Ook kent ze de mannen niet en heeft ze geen enkele reden hen vals te beschuldigen.” De officier acht dat er voldoende wettig en overtuigend bewijs aanwezig is voor een voltooide verkrachting: “Zonder Ali M. had Beikheir B. niet zo ver kunnen gaan. Hij hield haar vast, zodat Beikheir B. haar kon penetreren.” Volgens de officier van justitie hadden de verdachten maar één doel: binnendringen.
De rechtbank doet over twee weken uitspraak