In een tijd waarin steeds meer kunstenaars de verbinding zoeken tussen mens en natuur, weet kunstenaar Daniel Douglas die trend op eigen wijze te vertalen. Zijn werk in pareidolia-surrealisme, waarin hij gezichten en vormen ontdekt in bomen en stenen. Sluit opvallend goed aan bij de huidige kunststroming waarin verbeelding, duurzaamheid en natuurbeleving centraal staan.
Volgens Douglas draait kunst niet alleen om esthetiek, maar ook om bewustwording. “De natuur spreekt, als je maar goed kijkt,” zegt hij. “Ik probeer te laten zien dat er overal leven en emotie te vinden is, zelfs in iets eenvoudigs als een tak of een stukje klei.”
Zijn liefde voor kunst begon al vroeg, toen hij met zijn familie aquarellen maakte in de natuur. “Ik vroeg aan mensen in de trein of ik hun mocht tekenen,” vertelt hij glimlachend. Na een klassieke kunstopleiding in Italië ontwikkelde hij zijn herkenbare stijl verder. Wat begon als experimenteren met grijze onderlagen en oude technieken groeide uit tot een beeldtaal waarin verhalen en emoties centraal staan.
Naast zijn artistieke groei benadrukt Douglas het belang van marketing in de kunstwereld. Veel kunstenaars vinden dat lastig, maar volgens hem is zichtbaarheid onmisbaar: “Wie goed is in marketing, wordt vaker gezien.”
Momenteel werkt Daniel met keramiek en noemt hij zijn tentoonstellingen in het Voerman Museum hoogtepunten in zijn carrière. Voor de toekomst droomt hij van keramische totempalen en beeldentuinen in Zweden, plekken waar kunst en natuur letterlijk samenkomen.
Zijn advies aan jonge kunstenaars: geloof niet in het cliché van de lijdende kunstenaar. Succes komt door balans tussen creativiteit en zakelijk inzicht. AI ziet hij als een inspirerend hulpmiddel, maar niet als vervanging van menselijke verhalen.
Met zijn visie en betrokkenheid bij thema’s als natuur en menselijke verbeelding sluit Daniel Douglas aan bij de huidige maatschappelijke beweging die zoekt naar verbinding, betekenis en duurzaamheid.
mirrekleinhuis 
Elsa Westerink 
Joran Van Ommen