Foto: pixabay
Door: Maureen Janssen
We zitten in de wintermaanden en de klok is achteruitgezet. Het doet je niets. Je kan alleen maar denken aan dat ene uurtje die je die nacht extra kan slapen. Hoe heerlijk is dat, de dag voelt als een dag zoals altijd. Hij eindigt voor je gevoel sneller, maar is dat gek? Nee, de straatlantaarns staan al te schitteren rond half vijf, terwijl iedereen naar huis fietst, in het Nederlandse hondenweer. Capuchon op, sjaal onder de neus en met razende snelheid naar huis. Je humeur is in één klap verpest en je droogt de druppels op je gezicht, herken je dat? Ondertussen klettert de regen op de schuine daken, op deze dood normale dag.
Meer dan 500.000 mensen geven aan een winterdepressie te hebben, maar dit zijn alleen mensen die dat aangeven. Er zijn ook mensen die rondlopen met een dip. Een dip die wordt genegeerd, in hun ogen is het zogenaamd ‘’niet erg.’’ Deze groep is een stuk groter, maar het is en blijft gevoel. Moeilijk te meten.
Het op je zenuw wekkende geluid van je wekker gaat weer. Tijd om de dag te beginnen. De warmte onder de dekens is met de dag moeilijker te verlaten, maar het moet. Iedereen zit op je te wachten. Met gespleten oogjes kijk je naar je agenda. Er wordt een diepe zucht geslaakt. De dag is van top tot teen gevuld met afspraken. Zelfs afspraken waar je altijd zo van genoot, maar het genot is minder. Je bent vermoeid. De wallen op je gezicht worden met de dag groter. Elke extra prikkel is een prikkel te veel. ’s Avonds, in het donker verlang je naar festivals, picknicks en de warme zonnige dagen. Het voelt alsof je over een paar maanden pas gelukkiger kan zijn. Maar nu? Nu is het alsof je lichaam is verstoord. De tijd is niet alleen maar onschuldig achteruitgegaan, maar jij ook.
Ik vind dat mensen erover moeten praten. Mensen kunnen niet in hoofden kijken. Hoofden vol gedachten die verbonden zijn met je gevoel. Ga leuke activiteiten niet uit de weg, alleen maar om je af te kunnen sluiten van de wereld. De dagen voor de kerst kunnen ook warm gemaakt worden, daar hoeft het geen einde van het jaar voor te zijn, toch? De wintermaanden een stukje rooskleuriger voor iedereen, is dat te veel gevraagd?