HOLTEN- Het begon allemaal met een oude wielrenfiets die hij in de schuur tegenkwam. Voor Xian Aanstoot (20) was het eerst gewoon een leuke ontdekking, maar al snel groeide het uit tot een nieuwe passie. Waar hij vroeger op het voetbalveld van Blauw Wit stond, traint hij nu fanatiek op de wielrenfiets. En dat niet zonder reden: Xian droomt ervan om in 2028 aan de start te staan bij de Paralympische Spelen in Los Angeles. Vanuit zijn woonkamer vertelt hij over zijn jeugd, zijn liefde voor wielrennen en de ambities die hem voortdrijven. 

Xian zit ontspannen op de stoel aan de grote tafel in de woonkamer, met een kop aardbeienthee in zijn hand en zijn laptop en notitieboekje voor zich. Hoewel hij nu helemaal op zijn plek is in Holten, komt hij oorspronkelijk uit China. Als baby werd hij geadopteerd en groeide hij op in een warm gezin in het dorp. “Ik ben hier echt op mijn plek en heb een fijne jeugd gehad. Op school merkte ik eigenlijk nauwelijks dat ik anders was. Af en toe kreeg ik wel eens vervelende opmerkingen, maar daar trok ik me niks van aan. Nu ik wat meer bekendheid heb in Holten, merken mensen ook beter wie je bent”, vertelt hij.  

Xian heeft een beperking aan zijn linkerarm, genaamd OBPL (Obstetrisch Plexus Brachialis Letsel). Bij zijn geboorte zijn zenuwen in zijn linkerarm afgescheurd, waardoor hij zijn linkerarm voor zo’n 60 à 70 procent kan gebruiken. “Met rechts gaat alles vanzelf, maar met links wil je iets soms heel graag doen en dan lukt het gewoon niet”, vertelt Xian. “Vooral tijdens sportlessen op de middelbare merkte ik dat, maar ik verzon toch altijd een manier om mee te doen.” Zijn moeder, Joke Aanstoot, vertelt: “Het is nooit een probleem geweest. Xian weet heel goed hoe hij met zijn beperking moet omgaan.” 

Drie jaar geleden begon Xian met fietsen met de juniorengroep bij de wielervereniging in Holten en inmiddels doet hij mee aan het NK paracycling. Xian heeft jarenlang gevoetbald bij Blauw Wit, maar meerdere knieblessures dwongen hem het voetbal op te geven. “Toen ik tijdens een voetbalwedstrijd viel en daardoor een operatie moest ondergaan, begon een periode van revalideren. Op een zonnige dag vond ik mijn oude wielrenfiets in de schuur. Ik stapte erop en merkte hoe leuk het gewoon was om weer in beweging te zijn.” 

Naast zijn sport volgt Xian ook nog een studie. Hij zit in het laatste jaar van de opleiding Voeding en Leefstijladviseur aan het Deltion College in Zwolle. Dat vraagt veel van zijn tijd en energie, maar gelukkig kan hij daarbij rekenen op de steun van zijn moeder. Zij helpt hem bij van alles: van trainen tot rust nemen en het maken van keuzes. “Xian vroeg op een gegeven moment of hij mee kon doen aan de open dag paracycling in Papendal. Ik vond het een leuk idee en toen hij daar eenmaal was, kwam een talentencoach meteen naar hem toe.” 

“Ik was nog maar net in Papendal en de talentencoach zei meteen dat hij mij in de gaten zou houden. In de pauze gingen we al nummers uitwisselen. Zoiets had ik van tevoren nooit kunnen bedenken,” vertelt Xian vol trots. Door zijn beperking wordt hij geclassificeerd in de C5-categorie, voor sporters met de geringste fysieke of neurologische beperking. “Zijn beperking valt relatief gezien enorm mee,” zegt talentencoach Winanda Spoor. “We moeten soms wel kijken naar een bijpassend stuur voor zijn linkerarm, omdat die korter is, maar verder is Xian heel makkelijk in de omgang en ontzettend trainingsbereid.” 

“Mijn linkerarm is iets korter dan mijn rechterarm, waardoor ik een beetje scheef op de fiets zit. Voor nu merk ik er niet zoveel van; ik zit goed voor mijn gevoel. Maar een stuur waarmee ik rechter kan zitten, zou wel fijner zijn. “Uiteindelijk wil je natuurlijk een zo goed mogelijke prestatie neerzetten,” zegt Xian, “maar het mooiste is gewoon het plezier onderweg: het trappen, de snelheid, het gevoel dat je blijft gaan.” 

Xian mag zich sinds kort een Groene Appel noemen, een titel die staat voor sporttalent dat wordt ondersteund door de Reggeborgh Foundation. Het begon met een simpele vraag: hij had VolkerWessels gemaild of ze misschien nog fietskleding van het cyclingteam voor hem hadden. Die mail leidde tot een uitnodiging voor een gesprek bij Reggeborgh en dat was het begin van zijn samenwerking met de stichting. “Xian viel ons al eerder op,” vertelt Maaike Heethaar, directeur van Reggeborgh Foundation. “Hij werd tweede op het NK tijdrijden en komt bovendien uit Holten, onze eigen regio. “Een talent dat misschien goed bij ons past, dachten wij. Vanaf dat moment hebben wij hem gevolgd.” Het programma Groene Appels ondersteunt talentvolle sporters en parasporters bij het bereiken van hun doelen. “Xian heeft een duidelijk doel voor ogen: de Paralympische Spelen. Hij is gedreven en weet precies wat hij wil. Daarom wilden wij hem graag toevoegen aan ons Groene Appeltjes-team en hem helpen zijn droom werkelijkheid te maken,” zegt Heethaar. 

Het hoogtepunt van Xians carrière tot nu toe was het behalen van de tweede plek op het NK paracycling in Bugten, Zuid-Limburg. “Dit was echt een bijzonder moment. Ik wist dat ik een van de sterksten was, maar dat ik tweede zou worden had ik nooit durven dromen,” vertelt hij met een glimlach. Toch blijft hij kritisch op zichzelf: “In de finale heb ik het niet slim aangepakt. Ik gokte op een sprint, terwijl ik helemaal geen sprinter ben. Achteraf weet ik niet waarom ik dat deed. Had ik anders gereden, was de kans op winst groter geweest.” Ondanks die kleine teleurstelling kijkt Xian vooral vooruit. “Volgend jaar wil ik nog een stap verder en echt voor de overwinning gaan,” zegt hij vastberaden.  

De droom van Xian zijn de Paralympische Spelen en hij werkt er elke dag hard voor. “Het uiteindelijke doel is deelname aan de Spelen in 2032, maar voor mij is meedoen in 2028 echt het ultieme doel. Zolang ik blijf vooruitgaan en mezelf blijf verbeteren, ben ik tevreden en zie ik wel hoever ik kom. Daarvoor offert hij ook dingen op. “Ik drink eigenlijk nauwelijks meer, omdat ik echt moet letten op mijn lichaam en het sporten,” vertelt hij. Zijn coach Winanda ziet hoe hij groeit: “In het begin keek Xian vaak de kat uit de boom, maar gaandeweg is hij gaan ontdooien. Ik vind dat als coach heel mooi om te zien bij Xian, hoe hij steeds meer groeit in zijn passie.”  

Met een glimlach kijkt Xian vooruit. “Ik hoop volgend jaar nog meer stappen te maken om het beste uit mezelf te halen. Uiteindelijk wil ik gewoon een zo goed mogelijke prestatie neerzetten.” 

Foto: Joke Aanstoot