De zoon van Frederiek is verslaafd aan wiet: “een moeder is net zo gelukkig als haar ongelukkigste kind”
“Wat voor thee wil je? Ik heb heel veel smaken.” Frederiek* opent haar keukenkastje, gevuld met allerlei soorten thee. Het is een koude vrijdagmiddag, onder het genot van het warme drankje vertelt Frederiek over zichzelf en haar vier kinderen. Sander*, haar zoon van 20 jaar, is verslaafd aan alcohol en wiet.
Frederiek vertelt dat het in 2018 misging. Sander zat op de middelbare school en leidde een druk leven. “Hij werkte, was vrijwilliger en gaf freerunning lessen. Hij had veel vrienden en was altijd bezig. Toen kwam de herfstvakantie, hij kwam tot rust en daarna lukte het hem niet meer om ook maar iets op te pakken.” Ze besloot om hulp te zoeken, maar achteraf vertelde haar zoon dat hij verslaafd was.
Vanaf 15 december gaat de ‘aanloopfase’ van het wietexperiment van start. Met dit experiment kijkt het kabinet of de legalisering van wiet een mogelijkheid is. Dit wordt bepaald door middel van onderzoek naar de gevolgen voor criminaliteit en de volksgezondheid.
Destijds was Sander niet alleen verslaafd aan wiet. Hij gebruikte ook harddrugs. “Ik had het niet door. Ik heb weleens aan hem gevraagd of hij drugs gebruikte, maar hij zei van niet. Dan ben je geneigd om je kind te geloven.”
Frederiek vertelt dat het voor Sander lastig is om naar school te gaan, of om een bijbaantje vol te houden. “Hij heeft de diagnose ASS, Autisme.” ASS is een autismespectrumstoornis. Mensen met deze diagnose kunnen moeite hebben met het begrijpen van de gevoelswereld en lichaamstaal van anderen. Ook kunnen zij veranderingen lastig vinden. “Hij heeft school niet afgemaakt en werk vasthouden is ook moeilijk. Soms begint Sander met iets nieuws, maar dan is de belasting zo groot dat hij afhaakt.” Als moeder is dat heel rot om te zien, vertelt Frederiek. “Je moet iedere keer weer opstaan en doorgaan, maar het is niet goed voor je zelfvertrouwen.”
“Ze zeggen altijd: een moeder is net zo gelukkig als haar ongelukkigste kind. Dat geldt ook voor mij.”
Zelf van een verslaving afkomen
Volgens VZinfo gaf 7,8% van de Nederlanders aan dat zij in het afgelopen jaar (2022) cannabis hebben gebruikt. Dit percentage geldt voor de bevolking van 18 jaar en ouder en is het hoogst bij jongeren van 18 tot en met 24 jaar. Sander is één van deze jongeren, maar hij heeft ondertussen al zo’n vijf jaar last van zijn verslaving.
Van andere middelen kon hij zonder hulp afstappen. “Het is hem gelukt om helemaal uit zichzelf van de alcohol en 3M af te komen. Hij heeft zichzelf opgesloten in huis en heeft niet afgesproken met vrienden. Daarna was hij er vanaf.” Frederiek vertelt dat haar zoon ook graag met wiet wil stoppen, maar dat is nog iets moeilijker. “Om wiet te roken heb je sigaretten nodig. Dus de wietverslaving is het hardnekkigste en lastigste om vanaf te komen.”
Voor zijn stoornissen, Autisme en ADHD, krijgt Sander hulp van een ambulant hulpverlener. “Het is een oudere man van 78 jaar. Ze hebben een hele goede klik, hij is net een soort opa voor hem.” De hulpverlener helpt Sander door dingen met hem te regelen. Ook ging hij mee naar school en werk. “Waar ik als moeder al lang de moed had opgegeven, was hij er weer om opnieuw te beginnen. Het nam wat van mijn verantwoording van mijn schouders.” Ze vindt het fijn om de verantwoording te delen.
“Ik dacht dat het goed ging, maar het ging helemaal niet goed”
Dieptepunt
Sander heeft in de afgelopen jaren een flink dieptepunt doorstaan. “Toen hij bijna psychose achtige verschijnselen had, hebben we de crisisdienst gebeld,” vertelt Frederiek. Bij de crisisdienst heeft hij veel gesprekken gevoerd en is hij bij een psychiater gerecht gekomen. “Toen leek hij er weer uit te kruipen, maar daarna heeft hij een suïcide poging gedaan. Ik dacht dat het goed ging, maar het ging helemaal niet goed.” Het was een grote shock voor Frederiek. “Doordat hij het heeft overleefd kijk ik er anders op terug. Ja, het was rot. Maar het is goed gekomen. Dus ik kan er vrede mee hebben.”
Frederiek vertelt dat hij graag op eigen kracht van zijn verslaving af wil komen. Ze heeft aan hem voorgesteld om naar een verslavingskliniek te gaan. Daar krijgen mensen met een verslaving steun bij het afkicken. Ook krijgen ze hulp wanneer zij ontwenningsklachten ervaren, zoals spierpijn, onrust of trillen. “Ik denk dat als hij al die middelen die hem dempen uit zijn leven wegneemt, dat hij dan vooruit komt. En dat hij dingen kan gaan volhouden en dat hij misschien op een pad terecht komt dat bij hem past.”
Positieve blik op de toekomst
Inmiddels gaat het beter met Sander. Frederiek vindt het knap dat hij, ondanks alles, plannen voor de toekomst heeft. “Hij wil graag een lasdiploma gaan halen. Dat lassen vindt hij leuk, dan heeft hij iets praktisch in handen en dan kan hij aan het werk.” Zelf heeft ze er vertrouwen in dat het hem gaat lukken. “Hij hoeft geen fulltime baan, als hij maar iets vindt waar hij gelukkig van wordt en dat hij in het dagelijks leven kan gaan doen.”
*Sander en Frederiek zijn niet de echte namen.