Ex-coronapatiënt Judith Broekhuizen is 51 jaar oud en is in 2021 besmet geraakt met het virus en 3 jaar later worstelt zij nog steeds met de gevolgen. “Vooral mijn energieniveau. Het is wel beter dan drie jaar geleden, maar er zijn nog steeds dagen dat ik bijna niets kan doen.’’
Long covid, waar begon dit voor jou?
“Mijn ervaring met long covid begon bij mijn besmetting. In eerste instantie dacht ik dat het na een paar weken, misschien zelfs dagen, weer voorbij zou zijn. Eigenlijk zoals het bij iedereen gaat. Het begon vrij onschuldig, met de typische symptomen zoals koorts, hoesten en vermoeidheid. Vooral vermoeidheid speelde een rol, dit is ook het meest blijven hangen.”
Wat zijn de stappen die je onderneemt als je door hebt dat de gevolgen van het virus blijven hangen?
“Eerste reactie is altijd de huisarts. Maar mijn klachten begonnen in de tijd dat long covid nog geen ding was, dus de huisarts wist er geen raad mee. Dan word je doorgestuurd naar allerlei specialisten en die weten je ook niet verder te helpen en uiteindelijk krijg je dan gewoon de stempel: long covid. En daar laten ze het dan bij.”
Ik zie aan je dat dit niet een heel opluchtend moment was, klopt dat?
“Meestal is het moment waarop een dokter je kan vertellen waar je last van hebt een heel fijn moment, maar in mijn geval was het meer een signaal van de dokters dat ze er niks mee kunnen. De stempel long covid betekent in dat geval eigenlijk: we kunnen niks meer voor je doen. En dan ben je op jezelf, ga het dan maar regelen.”
Wat merk je dagelijks van long covid?
“Vooral mijn energieniveau. Het is wel beter dan drie jaar geleden, maar er zijn nog steeds dagen dat ik bijna niets kan doen. Ik werk veel thuis en heb zelfs een tijdje niet gewerkt om aan te sterken. Het is een langzaam proces, maar ik blijf hopen op verbetering.”
Aan welke eigenschap van jezelf heb je in deze situatie het meest gehad?
“Het is een proces met veel tegenslagen, dus misschien een stukje doorzettingsvermogen of optimisme. Het wakker worden en al voelen dat je wel geslapen hebt maar totaal niet uitgerust bent, is heel stom.”
Voor iedere persoon zonder long covid zijn er duizenden zonder. In het geval dat er steeds minder naar u wordt omgekeken, wat zou u willen zien?
“Behandeling is mogelijk en helpt ook zeker, maar wat vooral lastig is, is dat mensen niet begrijpen dat je ziek bent want je ziet er heel gezond uit. Dat is natuurlijk bij meerdere ziektes zo, maar bij long covid weet nog niet iedereen dat. Als ik dan bijvoorbeeld vraag of het licht wat dimmer mag en daarna uitleg waarom, begrijpt niemand dat.”
Hoe zie je de toekomst in?
“Ik blijf hopen op verbetering in dit langzame proces. Geduldig moet je wel zijn als je hiermee kampt. Ik probeer positief te blijven en de kleine stapjes te waarderen. Ik hoop dat er meer erkenning en begrip komt voor mensen met long covid zodat we beter ondersteund kunnen worden in ons dagelijks bestaan.”