Marc Kranenburg (33) oogt rustig als hij over zijn studieschuld vertelt. “Ik was er eigenlijk nooit echt mee bezig,” zegt hij schouderophalend. Maar toch heeft Marc bij DUO nog een flinke studieschuld van bijna zestigduizend euro staan. En daar komt nog eens dertigduizend euro schuld bij zijn ouders bij op.
Marc studeerde tijdens het leenstelsel, toen studenten geen basisbeurs meer kregen. Hierdoor heeft hij onder andere een enorme studieschuld opgebouwd. Maar het ‘eeuwige student’ zijn, zoals zijn vriendin Nina over hem vertelt, helpt ook niet erg mee.
Marc is nuchter, chaotisch, dromerig en introvert. Hij groeide op in Enschede in een slim maar ook erg gesloten gezin. Hij had drie hoogbegaafde broers. “We waren 3 hele hechte broers en leefden een beetje in ons eigen wereldje doordat andere kinderen anders dachten dan wij”, vertelt Marc. De ouders van Marc waren erg voorzichtig en hebben Marc en zijn broers heel erg beschermd opgevoed. Geen knopen doorhakken en alle opties vrijhouden. “Zo ging dat altijd een beetje”.
Over emoties werd thuis nauwelijks gesproken. ‘Alles werd een beetje onder het tapijt geschoven, daardoor heb ik nooit echt geleerd om over gevoelens te praten”. Nina bevestigt dit: “Geld was bij hen een soort liefdestaal, ze hielpen hem financieel maar emotioneel niet echt”.
Toen Marc na zijn middelbare school, waar hij overigens met 2 vingers in zijn neus vwo heeft afgerond, psychologie ging studeren, was de basisbeurs nog ingevoerd. “Ik had tijdens deze studie een klein beetje geleend, ik moest na psychologie iets van 7000 euro terugbetalen. Dat stelde geen drol voor”, zegt hij met een scheef lachje.
Toch was het ‘psychologen werk’ zoals Marc dit benoemd, niet helemaal zijn ding. In zijn master kwam hij erachter dat het vak van psychiater hem meer aansprak. Dus toen begon Marc in 2016 met zijn opleiding geneeskunde om vervolgens een specialisatie tot psychiater te doen, waar hij nu mee bezig is. Geneeskunde duurde alleen 6 jaar en dus kon hij niet voor 2020 klaar zijn met zijn opleiding. “Als ik beide opleidingen binnen die 10 jaar had kunnen proppen, dan had ik bijna geen studieschuld. Dus eigenlijk is mijn studieschuld ontstaan tijdens geneeskunde”. Ook kreeg Marc tijdens zijn tweede opleiding niet meer de basisbeurs zoals hij die tijdens zijn studie psychologie kreeg. Deze was destijds vervangen door het leenstelsel, wat inhoudt dat je maandelijks geen studiefinanciering en uitwoonende beurs kreeg, maar alles moest lenen van de overheid. “Ik moest hierdoor tot 2020 alles bij Duo lenen. Ik woonde op kamers in Utrecht en ik had leefgeld nodig voor huur, boodschappen en dat soort dingen”
Marc was zich goed bewust wat het financieel ging betekenen voor hem als hij de studie geneeskunde ging voortzetten. “Dat had ik van tevoren allemaal al uitgezocht. Ik wist al, alles wat ik nu ga lenen, moet ik sowieso terugbetalen. Maar daar werd ik niet heel anders van”, vertelt hij schouder ophalend. Toch vertelde zijn vriendin Nina dat er tijdens zijn studenten tijd er wel echt periodes waren dat hij echt weinig geld had. “Soms sloeg hij maaltijden over. Het was dan de keuze tussen avondeten of een pakje sigaretten, dan was de keuze voor hem snel gemaakt. Marc leeft echt van dag tot dag, en dat heeft hem in deze situatie denk ik wel geholpen”.
Die nuchterheid komt ook terug in Marc zijn houding tegenover zijn studieschuld. ‘Ik was er echt totaal niet mee bezig. Af en toe keek in voor de lol, iets van één keer per jaar ofzo”.
Marc groeide op in een gezin waar ze het financieel niet slecht hadden, maar er toch ook erg zuinig werd gedaan. “Ze woonde in een vrijstaande villa met een groot zwembad in de achtertuin, maar als ze dan een dagje op stap gingen, smeerden ze zelf de bolletjes”. Vertelt Nina. “Ze moesten altijd wat achter de hand houden”. “Ik denk dat dat was omdat mijn ouders dachten, als er iets met de jongens gebeurt, dan hebben wij genoeg”, zegt Marc. “Dit heeft dan ook weer te maken met dat ze het lastig vinden om over gevoelens te praten en daarom liever financiële steun geven. Maar dit heeft er wel voor gezorgd dat ik geld een beetje op een afstandelijke manier bekijk. “Hij hoeft zich niet druk te maken om geld, want hij weet toch wel dat er een vangnet is”, aldus Nina.
En dat vangnet was er. Toen Marc niet meer genoeg kon lenen bij DUO, sprongen zijn ouders bij. Hierdoor heeft hij bij zijn ouders ook nog een lening van dertigduizend euro.
De omgeving van Marc schrok soms wel als hij het over zijn studieschuld had. “Die dachten zo, wat een hoop geld!”. Toch zeggen zijn vriendin Nina en haar zus Emma, overigens ook een vriendin van Marc, beide dat ‘Marc wel iemand is die een strak plan heeft’. Dit geeft zijn vriendin Nina wel wat rust. Af en toe hebben de twee gesprekken over wanner het handig is om de schuld af te betalen.
Marc heeft hier geen haast bij. Het aflossen van zijn studieschuld wil hij pas doen als hij straks ook echt psychiater is. “Er gaat nu ook nog geen rente overheen, dus dan ga ik het ook nog niet aflossen”.
Of er toch nog ergens momenten zijn geweest dat Marc zicht zorgen heeft gemaakt over de hoogte van zijn schuld? “Toen ik mijn huis ging kopen een jaar geleden, keek ik wat ik aan hypotheek had kunnen krijgen zonder die studieschuld. En dat verschil is toch wel heel groot.” Op dat moment keek hij ook hoe groot zijn studieschuld eigenlijk was. “En toen dacht ik wel van, poeh dat is toch wel flink.”
Ondanks zijn schuld is Marc tevreden over hoe alles is gegaan. “Ik zou geen dingen anders hebben gedaan. Ook niet na mijn studie psychologie gaan werken, want dan ben je op een gegeven moment gewend aan het werkende leven en dan wordt het alleen maar moeilijker om weer in de boeken te duiken.” Ook was het voor Marc geen optie om weer thuis te gaan wonen. Zijn ouders woonden in Enschede en de verbinding van Utrecht naar Enschede was ‘gewoon niet te doen’. Ook werd na 2 jaar geneeskunde zijn Ov-kaart stopgezet omdat je maar een X- aantal jaar gratis studenten Ov mag hebben. “Ik ging dus ook niet zo vaak meer naar mijn ouderlijk huis, want dat was gewoon heel duur.”
Door Nina en Emma wordt Marc beschreven als op zichzelf en rustig. Als hij normaal gesproken ergens mee zit dan trekt hij zich terug en praat hij er niet zo snel over. “Hij wil er dan gewoon niet mee bezig zijn”. Vertelt Nina.
Tijdens het interview blijkt dat Marc zijn broer in een vergelijkbare situatie zat. Ook hij heeft een flinke studieschuld opgebouwd tijdens zijn studie geneeskunde. Dit maakte dat hij hierover wel met zijn broer kon praten. “Dat was wel fijn, omdat we elkaar begrepen”.
Marc zijn tip aan toekomstige studenten? “Als je geen hoge studieschuld wil, moet je gewoon geen geneeskunde gaan doen”
