Op 29 oktober gaat Nederland weer naar de stembus, elke verkiezingen staan er weer nieuwe partijen op het stembiljet. Dit jaar zien we voor het eerst de Fryske Nasjonale Partij (FNP) op de kieslijst staan. Op de negende plek van deze partij staat Fasil Kuipers. Fasil is beter bekend onder zijn artiestennaam Faske. Maar deze verkiezingen helpt hij de FNP met hun eerste nationale verkiezingscampagne. “Mijn doel is om met de FNP één zetel te behalen.”
Door: Jelle Romkes
Fasil groeit op in een klein dorp in het noorden van Friesland, Sint Jakobiparochie. Het dorp ligt in een regio van Friesland, met een hele eigen taal en cultuur. “Ik spreek thuis nog elke dag Bildts, mijn vrouw komt ook uit het Bildt.” Ook de cultuur mist hij soms in Leeuwarden “Als ik in mijn eigen dorp ben, dan merk ik dat ik dat we anders met elkaar omgaan, we zijn soms harder.”
Maar ook de Friese cultuur heeft veel invloed gehad op zijn leven, Fasil vergelijkt zich met zijn vrienden in de randstad: “Ik heb veel minder met status, bij ons op de middelbare school liep niemand in dure merken.” Maar nog steeds ziet hij veel verschillen: “Ik vind het heel gek dat mensen een auto leasen, bij ons in het dorp rijd je in een oude bak of spaar je voor een dure auto, maar je gaat ‘m niet lenen”
Muziek
Fasil is al van kinds af aan bezig met muziek: “Ik wou heel graag gaan rappen, toen heb ik een nummer uitgebracht. Dat was een beetje zingen en rappen door elkaar. Dat nummer ging eigenlijk best goed, dus toen heb ik nog een nummer gemaakt.” Door het onverwachte succes kwam Fasil in aanraking met Wieger Hoogendorp. Samen hebben ze toen de overstap gemaakt naar Nederpop.
“Midden in de nacht keken we de documentaire van Doemaar en luisterden we platen van Frank Boeijen en Boudewijn de Groot.” Fasil was direct groot fan. Op zijn nieuwste plaat zijn de invloeden van Nederpop goed te horen.
Door zijn plotselinge muziekcarrière was Fasil gestopt met school, maar na lang te hebben gefocust op muziek, wilde hij toch weer terug. “Ik was heel veel met muziek bezig, maar ik werkte daarnaast ook nog, maar ik merkte dat ik dat werk niet meer echt leuk vond. Toen dacht ik: Als ik er dan toch iets naast wil doen, dan wil ik wel iets doen wat ik leuk vind.” En hij vindt het vooral leuk om iets te betekenen voor de maatschappij. “Ik vind het belangrijk om maatschappelijk mijn steentje bij te dragen. Door middel van vrijwilligerswerk of politiek bedrijven.” En de keuze is dan nu gevallen op politiek.
Politiek
Door zijn scriptie kwam Fasil bij de FNP terecht. “Ik ging afstuderen en wilde een onderzoek doen naar cultuur, dat is best een klein beleidsveld, zowel provinciaal als gemeentelijk. Er is daar dan vaak te weinig tijd en geld om iemand te begeleiden in een onderzoek. Toen ben ik via via bij de FNP terecht gekomen. Ik hoefde in eerste instantie ook geen lid te worden, ik was gewoon fractieondersteuner, beleidsmedewerker en in ruil daarvoor kreeg ik de ruimte om mijn scriptie te schrijven.”
Fasil is dan ook niet meteen lid geworden, pas toen hij een goed gevoel kreeg bij de partij, is hij lid geworden. “Ik heb het eerst even aangekeken, ik ben bij vergaderingen geweest. Ik kreeg bij de FNP meteen veel ruimte en vertrouwen, bij het geven van een presentatie kreeg ik echt veel vertrouwen en dat had ik nog nooit op die manier ervaren.” Dit vertrouwen, in combinatie met het verwelkomende karakter van de partij, hebben er uiteindelijk voor gezorgd dat Fasil lid werd van de partij.
“Ik zat tussen gedeputeerden, wethouders en andere beleidsmedewerkers, maar ik heb me geen dag een stagiair gevoeld. Ik heb nooit koffie gehaald. Van iedereen die daar zat heb ik het minste koffie gehaald, want ik drink het niet.” Fasil vertelt deze anekdote terwijl hij een slok neemt van de koude chocomel die hij had besteld.
De Combinatie
Binnen de partij zou Fasil dan ook best door willen groeien. “Ik zou ook ooit provinciaal statenlid willen zijn, of misschien ooit gedeputeerde of wethouder.” Maar het allerliefst maakt Fasil toch muziek. “Als ik nu zou moeten kiezen tussen muziek en politiek, zou ik voor muziek gaan, ik ben nu namelijk druk bezig met een plaat. Als ik ooit doodga, wil ik wel herinnerd worden als muzikant en niet als politicus.”
Het combineren van de twee werelden lukt hem nu nog heel goed, al is het wel erg druk, vooral in campagnetijd. Op de vraag of er ook overeenkomsten zijn, komt snel een antwoord: “De overeenkomst tussen politiek en muziek is dat het is beide werelden belangrijk is om dicht bij jezelf te blijven. Mensen willen alleen naar je luisteren als je echt authentiek bent, dat geldt in de muziekwereld, maar ook in de politiek.”
