Door: Desiré de Wit
Voor en tijdens de kap van het Betonbos in Groningen is Rick Middelbos (30) meerdere malen op de achtergrond en voorgrond te zien. Als ‘bio-fluencer’, ecoloog en natuurliefhebber vindt hij dat hij een stem moet zijn voor de natuur. Inmiddels komt Rick ook regelmatig in het nieuws door zijn kritiek over de plantenkeuze bij nieuwe bebouwingen in Groningen Stad.
Op jonge leeftijd ontdekt Rick dat dinosauriërs uitgestorven zijn. Hij was woest en verdrietig. “Het is mijn eerste jeugdtrauma,” vertelt hij. Later is hij fossielen gaan verzamelen en vogelaar geworden. In de jaren erna heeft hij steeds meer om toe te voegen aan wat en wie hij is.
Los van de dino’s zat er altijd al een fascinatie voor de natuur in hem. Voor Rick is het instinctief, net als bij jagers en verzamelaars. “Ik verzamelde beestjes en als mijn moeder onkruid ging wieden zette ik ze in potjes en had ik een verzameling planten.” Toen hij twaalf jaar oud was is Rick bij de Jeugdbond voor Natuur- en Milieustudie gegaan (JNM). Bijna elk weekend ging Rick mee op vogelkampen. Hij werd er vrij snel heel actief en fanatiek in. Zo kwam hij in aanraking met mensen die andere soorten groepen deden dan vogels. “Mijn interesses werden breder en uiteindelijk ben ik op alle kampen geweest. Dat waren in totaal 258 kampen totdat ik te oud werd.” Vrijwel alle kennis, vooral de basiskennis heeft Rick te danken aan de JNM, maar ook al zijn contacten in de natuurwereld.
Momenteel werkt Rick op een middelbare school in Groningen als biologiedocent. Volgens Nora Meijles, een leerling van Rick zijn de lessen leuk en interessant omdat hij uitlegt door middel van eigen ervaringen. “Hij neemt vaak dingen mee van huis zoals zijn slang of botten. De lessen zijn ook af en toe chaotisch, maar dat maakt het juist leuker. Zijn passie voor de natuur komt terug in de lessen en hij zoekt altijd helpende handen voor in de schooltuin.”
Naast docent zijn doet hij veldwerk, natuurbeheer, lezingen, excursies, gastlessen, elke week een radiorubriek voor RTV Noord en af en toe een natuurrubriek voor Radio1 en Radio2. Voor velen wordt zo’n week als druk beschouwd, maar niet voor Rick. Daar komt zijn ADHD goed te pas. “Ik ben heel slecht in dingen organiseren of plannen, dat het niet als ‘druk’ voelt.” Elke vrije ruimte die hij heeft wordt besteed aan afgeleid raken door iets dat hij niet heeft gepland. “Dan hoor ik een of andere maaimachine en denk ik ‘huh, wat gebeurt daar?’, dan ga ik ernaartoe en zie ik iets heel geks gebeuren. Voordat ik het weet is het drie uur later, heb ik allemaal mensen gebeld en zijn er weer andere dingen bezig.” (Een brommend geluid onderbreekt het interview. Het gekraak van een stoel en voetstappen verdwijnen in de ruis. Met een intense blik wordt naar buiten gekeken. Na een enkele minuut komen de voetstappen en het gekraak van de stoel weer terug. Het interview gaat verder.)
Hij kan de natuur haast niet omschrijven, er is heel veel, het is heel mooi en het is zoveel. “Het is de kern van ons bestaan en daarom heel belangrijk en daarom leuk, want ik hou van het bestaan.” Voor hem komt bij het houden van natuur ook veel zorgen, pijn en stress. “In onze huidige maatschappij wordt het als afwijkend ervaren om van de natuur te houden in plaats van de norm. We leven in een wereld waar de mens dominant is en dat is nou eenmaal een egocentrische aap, vrij destructief.”
Rick houdt zich ook bezig met de natuur in Groningen en de beslissingen die de provincie en de gemeente nemen over het natuurbeheer. “Ik kom op voor ecologische misstanden en beheren. Omdat ik er verstand van heb vind ik dat ik er ook wat van moet zeggen.” In de eerste week van september is het Betonbos in Groningen gekapt om ruimte te maken voor de nieuwe wijk Stadshaven. Na alle ophef en protesten was Rick enorm overstuur over de beslissing om door te gaan met de ontbossing. Dirk van den Bosch, een collega van hem omschrijft de kap als een stuk dat van Rick werd omgehakt. “Rick zag het Betonbos als een ecosysteem midden in de stad Groningen vernietigd worden en het deed hem opmerkelijk veel pijn.”
Hoop heeft Rick nog wel. “Ik kan zeggen dat het allemaal geen zin heeft, maar als ik dat echt dacht dan zou ik het niet meer kunnen doen, dus dan denk ik dat het wel iets doet.” Volgens hem is het het belangrijkste om in gesprek te blijven met elkaar en zorgen voor meer natuureducatie en bewustwording. Hij is erg actief op Instagram en vandaar probeert hij het belang van natuur door te communiceren. “Te ‘bio-fluencen’ als het ware.” Rick vindt dat de enige manier om mensen te bereiken is om er enthousiast en vrolijk over te zijn. “Uiteindelijk moet je het vanuit liefde doen en die liefde overdragen tot enthousiasme.” Hij neemt hier een positieve houding in, zodat anderen zijn enthousiasme overnemen en er gebruik van maken. Hiermee hoopt Rick mensen zo te motiveren dat de drang om voor de natuur op te komen uit henzelf komt. “Er is zoveel moois en ik vind het frustrerend dat de rest van de wereld dat niet lijkt te zien.”
