Vandaag de dag worden kinderen steeds meer blootgesteld aan een levensstijl met een gebrek aan lichamelijke activiteit. Dit staat beter bekend als bewegingsarmoede en heeft grote gevolgen voor de gezondheid van kinderen. Vaak veroorzaakt door te weinig beweging op- en buiten school, toenemende schermtijd en meer. Gezinnen hebben steeds minder om uit te geven, dit leidt ertoe dat kinderen uit armere gezinnen minder bewegen dan kinderen uit een rijkere omgeving. Hierover hebben wij de volgende stelling voorgelegd aan verschillende bronnen: “Arme kinderen hebben minder kans om te bewegen dan rijke kinderen.”
Quote van Sam van Alebeek (woordvoerder van het Armoedefonds):
“Van wat wij horen van andere, kan het op twee manieren worden bekeken. Kinderen kunnen altijd en overal bewegen of buitenspelen. Maar als je het hebt over sporten bij een sportclub met een lidmaatschap horen wij vaker dat het voor kinderen die in armoede opgroeien lastiger is om te gaan sporten. Hulp hierbij krijgen is lastig. Er zijn stichtingen zoals Stichting Leergeld en het Jeugdeducatiefonds die gezinnen kunnen helpen die in armoede leven. Echter duurt het vaak lang om daadwerkelijk hulp te bieden. Dat is niet alleen het geval op het gebied van sport maar ook op andere gebieden. Hulp moet makkelijker te vinden zijn. Er zijn veel gezinnen die in armoede leven maar boven de armoedegrens zitten. Sporten is duur, dus gezinnen moeten hun weg naar een oplossing vinden. Sporten moet namelijk voor iedereen toegankelijk zijn.”
Niek Denekamp
Quote van Ingrid van den Berg (persvoorlichter Stichting Pharos):
“De stelling klopt. Kijk, natuurlijk kunnen alle kinderen bewegen door buiten te spelen, maar een sportvereniging zoals voetbal, hockey en tennis kost veel geld. Je moet er natuurlijk ook heen gebracht worden. Ik denk dat er in arme gezinnen of bij mensen die überhaupt weinig geld hebben geen geld voor is. Er wordt door de gemeentes wel alles aan gedaan zodat ook die kinderen kunnen sporten, maar dat is niet altijd het geval. Wij zijn ook op bezoek geweest bij een school in Zoetermeer waar ze deze kinderen echt willen helpen. Zo krijgen ze ontbijt, een warme lunch en zijn er speciale gymdocenten specifiek voor bijvoorbeeld voetballen of hockey als deze kinderen thuis geen geld hebben voor sporten.”
Sheva Gerrits
Quote van Jo Bothmer (Project Coördinator European Anti Poverty Network NL):
“Bij kinderen die opgroeien in armoede hebben ouders niet de middelen om contributie te betalen of hun kind(eren) te voorzien van sportbenodigdheden. Sport en bewegen zou voor iedereen toegankelijk moeten zijn, ongeacht de grootte van je portemonnee. Nou heeft iedere gemeenten een minima- of participatiebeleid waarbinnen de mogelijkheid wordt aangeboden om voor kinderen uit gezinnen met een laag inkomen de contributie en soms ook kosten voor schoenen, kleding, etc. te betalen. We zijn overigens blij met dit initiatief vanuit de lokale overheden. Wat we echter ook horen, is dat kinderen die via deze ondersteuning gaan sporten in sommige gevallen gepest worden. Dat leidt ertoe dat ze dan vaak afhaken. Al jaren proberen we verenigingen zover te krijgen dat ze een ‘pestprotocol’ opstellen en handhaven. Dat is iets wat ook de andere kinderen ten goede zal komen, maar helaas.”
Joep Kemerink
Quote van De Schoor (stichting Welzijn in Almere):
“Armoede kan inderdaad een belemmering vormen voor kinderen om te sporten. Kosten voor lidmaatschappen, sportuitrusting en reiskosten kunnen voor gezinnen met beperkte financiële middelen een grote last vormen. Dit kan leiden tot uitsluiting van sportactiviteiten en daarmee de fysieke en sociale ontwikkeling van kinderen beperken. Wij vinden het daarom belangrijk om programma’s te hebben die financiële ondersteuning bieden aan gezinnen in nood, zodat alle kinderen gelijke kansen krijgen om deel te nemen aan sportactiviteiten. Het is belangrijk dat alle inwoners naar eigen vermogen kunnen deelnemen aan de samenleving. Actieve en betrokken burgers spelen een essentiële rol bij het vormen van een gezonde gemeenschap. Wij bieden ondersteuning en faciliteiten om inwoners hierbij te helpen. Samen werken we aan een inclusieve samenleving waarin iedereen de kans krijgt om mee te doen!”
Florentine Stutvoet
Quote van Joke Nijland (diëtist):
“Bij iemand waar de beurs wat groter is, hoef je minder aandacht te besteden. Als het gaat om mensen met wat minder geld, kan je daar wat gerichter mee helpen. Dat is niet alleen bij voeding, maar ook de beweging. Wat je ziet is dat er op scholen amper gymnastiek meer gegeven wordt, er zijn niet genoeg gymleraren meer. Je ziet en hoort dat er mensen geen geld hebben om kinderen gezond te laten ontbijten. Daarbij moet je geluk hebben vanuit je hele omgeving. Je hebt geluk als je van jongs af aan meekrijgt dat je genoeg gezond moet eten en dat je moet bewegen, dan word je al heel anders meegenomen dan als dat niet het geval is. Je ziet dat mensen die minder verdienen, minder mogelijkheden hebben om gezond te eten en genoeg te sporten. Een maag vullen is heel iets anders dan gezond eten en bewegen.”
Mika Roskam
Quote van Jamilla Vervoort (Specialist van Kenniscentrum Sport & Beweging):
“We zijn het niet per se eens of oneens met de stelling. We vinden meer dat álle kinderen meer kansen moet krijgen, want ieder individu heeft zo zijn eigen belemmeringen. Uit vele onderzoeken komt naar voren dat jongeren sowieso veel belemmeringen ervaren om te kunnen sporten en bewegen. Bij kinderen met ouders die een kleiner inkomen hebben, is deze belemmering inderdaad geld. Kinderen waarvan ouders meer te besteden hebben, ervaren daarentegen ook belemmeringen. Zij hebben bijvoorbeeld minder tijd door school of een bijbaantje, waardoor ze minder flexibel zijn qua momenten om te sporten. Dit past niet bij een sportvereniging. Alle kinderen hebben dus zo hun eigen belemmeringen. We zouden dus beter moeten kijken naar welke kansen er liggen om alle jongeren meer te laten bewegen.”
Mirthe Anthonisse